ΠΑΣΧΑΛΙΑΤΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ από τον
ΔΗΜΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ και το ΚΕΝΤΡΟ ΝΕΩΝ
ΚΩΣΤΗΣ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Το Σάββατο 20 Απριλίου 2008 ο Δήμος Ρεθύμνου και το Κέντρο Νέων, με μια τώντις πανηγυρική εορταστική εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Αγίου Φραγκίσκου τής πόλης μας, παρουσία τής βουλευτού κ. Ο. Κεφαλογιάννη, του κ. Δημάρχου- ο οποίος και προλόγισε σχετικά την εκδήλωση- και δημοτικών συμβούλων, μάς μετέφερε επικαίρως το μήνυμα των Άγιων Ημερών του Πάσχα που, ήδη, διερχόμεθα.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε η Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής «Παύλος Βλαστός» κάτω από τη στιβαρή καθοδήγηση του χοράρχη της κ. Αντώνη Μιχελιουδάκη, που με αληθινή πρωτοτυπία απέδωσαν οκτώ επίκαιρους εκκλησιαστικούς ύμνους:
· Αλληλουάριο- Ιδού ο Νυμφίος- Τον νυμφώνα Σου
· Ερχόμενος ο Κύριος
· Εν ταις λαμπρότησι
· Πόρνη προσήλθε Σοι
· Η αμαρτωλός
· Μυσταγωγών σου
· Αντίφωνα τής Μ. Παρασκευής
· Σήμερον κρεμάται
Η Χορωδία και Ορχήστρα Παραδοσιακής Μουσικής «Παύλος Βλαστός» ιδρύθηκε το έτος 1996 με σκοπό την έρευνα και προβολή τής Κρητικής, αλλά και γενικότερα της ελληνικής μουσικής παράδοσης. Φέρει το όνομα τού πατέρα τής Κρητικής λαογραφίας Παύλου Βλαστού, από το Βυζάρι Αμαρίου, του οποίου το τεράστιο χειρόγραφο αρχείο φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο Κρήτης.
Η καλαισθησία των διανθίσεων, των εκλεπτύνσεων και των διαφόρων ποικιλμάτων, αλλά και η φανερή δεξιοτεχνία των χορωδών και του Χοράρχη τους στα ελεύθερα σημεία αυτοσχεδιασμού εντυπωσίασαν ιδιαιτέρα το ακροατήριο. Ο παρορμητικός ενθουσιασμός με τον οποίο δόθηκε η μουσική δεν επέτρεψε επί μέρους εκλεπτύνσεις, ωστόσο η σαφής δόμηση και οι εύστοχα επιλεγμένες ταχύτητες αποδείχτηκαν εξαιρετικά αποτελεσματικές στην απόδοση των ευαίσθητων ηχοσκιάσεων σε μια σπάνια ηχοχρωματική ποικιλία, σύμφωνη, πάντα, προς το κλίμα των αγίων ημερών και τις αυστηρές απαιτήσεις τής βυζαντινής υμνολογίας.
Ιδιαίτερα εντυπωσίασε το κανονάρχισμα στο «Μυσταγωγών σου Κύριε» και στο «Σήμερον κρεμάται» από τον νεαρό Αριστείδη Μιχελιουδάκη, με μια φωνή που έλαμπε ιδιαίτερα στην υψηλή περιοχή, γενναιόδωρα πλατιά, πειθαρχημένη, αγέρωχη και συνεπή, που, σίγουρα, στο μέλλον εγγυάται πολλά στο χώρο τής βυζαντινής μουσικής.
Η ταυτόχρονη, με την μουσική, απαγγελία θρησκευτικών κειμένων από τον Θοδωρή Ρηγινιώτη και την Εύα Περπυράκη και η προβολή φωτεινών- σχετικών με το θείο τού Κυρίου πάθος- διαφανειών από τον κ. Γιάννη Μουρούτσο προσέδωσαν νέα διάσταση και υποβολή στον ήχο και την απαιτούμενη πληρότητα στις ψυχές των ακροατών.
Στο Β΄ Μέρος τού Προγράμματος το κλίμα των Ημερών αποδόθηκε με τα «Εγκώμια» και το «Χριστός Ανέστη» σε ευρωπαϊκό μέλος, κάτω από τους ήχους τού γνωστού από τις επανειλημμένες, στην πόλη μας, εμφανίσεις τού κουϊντέτου χάλκινων πνευστών οργάνων “Creta Brass” και του ντουέτου Βιργινίας Ευαγγ. Μελιγκουνάκη (σοπράνο) και τής Ελένης Αλεξαντωνάκη (άλτο).
Η άρτια προετοιμασία των μουσικών και η φανερή πίστη τους στα έργα που ερμήνευσαν είχε ως αποτέλεσμα να αναδειχθούν όσο καλύτερα ήταν δυνατόν συνθέσεις εξαιρετικές και με μεγάλο ενδιαφέρον. Τα ηχοχρώματα και η παράσταση, γενικά, κινήθηκαν στο πνεύμα των αγίων ημερών τού Πάσχα, στηριζόμενα, για τον σκοπό αυτόν, σε ένα έργο κατ’ εξοχήν βαρύ και δραματικό. Αποδόθηκαν με ακρίβεια και ασφάλεια από ένα εμπνευσμένο μουσικό σύνολο με λυρισμό και μουσικότητα, με σαφή άρθρωση και συχνά έντονο δραματικό ένστικτο, που υπαγορευόταν, εξάλλου, από τις άγιες αυτές ημέρες τού θείου Δράματος.
Στο κουιντέτο χάλκινων πνευστών οργάνων “Creta Brass” διακρίθηκαν εξ ίσου τόσο η α΄ όσο και η β΄ τρομπέτα, των Αντώνη Μαυράκη και Δέσποινας Σκανδαλάκη που περιεπλάκησαν μεταξύ τους σε έναν όμορφο όσο και αρμονικό διάλογο. Ενδιαφέρουσα και η ερμηνεία που προέκυψε από την αρμονική συμπόρευση τού κόρνου, τού Χρίστ Ρίνο και τού τρομπονιού, τού Μανόλη Σφακιανάκη, στο «Άξιον Εστί» (Διασκευή Γ. Κυριακάκη), καθώς και στο «Αι γενεαί πάσαι», όπου κυριάρχησε το γλυκερό βαρύ ηχόχρωμα τού τρομπονιού, αλλά και στο «Χριστός Ανέστη» (Διασκευή Α. Μαυράκη), όπου αλληλοδιαδόχως το σύνολο των οργάνων τού κουιντέτου έδωσε τον καλύτερο, μπορώ να πω, εαυτό του στο μεγαλοπρεπέστατο αυτό και βαθιά ατμοσφαιρικό αναστάσιμο «φινάλε».
Θαυμάσιοι και οι δύο σολίστες, Βιργινία Ευαγγέλου Μελιγκουνάκη (σοπράνο) και Ελένη Αλεξαντωνάκη (άλτο), φάνηκαν ότι είχαν επεξεργαστεί τέλεια τα κομμάτια που ερμήνευσαν και ότι είχαν κατακτήσει τον μέγιστο βαθμό εκφραστικών εκλεπτύνσεων. Με εξαιρετική άνεση έδιναν στο μουσικόφιλο ακροατήριό τους την εντύπωση μιας ανάγνωσης που πήγαζε περισσότερο από το καλλιεργημένο πνεύμα τους, παρά από τη νόηση ή έστω και από την ψυχή. Χωρίς δεξιοτεχνικές υπερβολές, με ελεγχόμενη αναπνοή και εντυπωσιακά σβησίματα, απόλυτη συναίσθηση τής σημασίας τού ύφους στο συγκεκριμένο μουσικό είδος και ενδιαφέρουσες εκλεπτύνσεις και διανθίσεις οι καλλιτέχνες φώτισαν τα έργα τού πλουσιότατου ρεπερτορίου τους και τα ανέδειξαν στο κοινό όσο καλύτερα μπορούσαν. Από την ερμηνεία τους δεν απέλειπε η κομψότητα, η καλλιέπεια, η χάρη και, οπωσδήποτε, το πνεύμα, παράγοντας απόλυτα αναγκαίος στην ερμηνευτική διαδικασία τής εκκλησιαστικής παρτιτούρας.
Το μουσικόφιλο ρεθεμνιώτικο κοινό θαύμασε, γενικά, την απόλυτη σύμπνοια των μουσικών σε κάθε λεπτομέρεια. Την ακρίβεια, την καθαρότητα και τη διαύγεια τού ήχου και τις αυτονόητες εναλλαγές στη δυναμική, αλλά και την απόλυτη σιγουριά στην άρθρωση τής κάθε φράσης και παραγράφου, που έδειχναν και τον βαθμό στον οποίο η παρτιτούρα είχε αφομοιωθεί από αυτούς. Ιδιαίτερα ευχάριστη και ευφραντική η Βιργινία Μελιγκουνάκη στο σόλο της «Ω γλυκύ μου έαρ», που συνάρπασε το ακροατήριο.
Δεν έχω παρά να συγχαρώ όλους τους παράγοντες τής παραπάνω πασχαλιάτικης συναυλίας.
ΔΗΜΟ ΡΕΘΥΜΝΟΥ και το ΚΕΝΤΡΟ ΝΕΩΝ
ΚΩΣΤΗΣ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ
Το Σάββατο 20 Απριλίου 2008 ο Δήμος Ρεθύμνου και το Κέντρο Νέων, με μια τώντις πανηγυρική εορταστική εκδήλωση, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Αγίου Φραγκίσκου τής πόλης μας, παρουσία τής βουλευτού κ. Ο. Κεφαλογιάννη, του κ. Δημάρχου- ο οποίος και προλόγισε σχετικά την εκδήλωση- και δημοτικών συμβούλων, μάς μετέφερε επικαίρως το μήνυμα των Άγιων Ημερών του Πάσχα που, ήδη, διερχόμεθα.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε η Χορωδία Παραδοσιακής Μουσικής «Παύλος Βλαστός» κάτω από τη στιβαρή καθοδήγηση του χοράρχη της κ. Αντώνη Μιχελιουδάκη, που με αληθινή πρωτοτυπία απέδωσαν οκτώ επίκαιρους εκκλησιαστικούς ύμνους:
· Αλληλουάριο- Ιδού ο Νυμφίος- Τον νυμφώνα Σου
· Ερχόμενος ο Κύριος
· Εν ταις λαμπρότησι
· Πόρνη προσήλθε Σοι
· Η αμαρτωλός
· Μυσταγωγών σου
· Αντίφωνα τής Μ. Παρασκευής
· Σήμερον κρεμάται
Η Χορωδία και Ορχήστρα Παραδοσιακής Μουσικής «Παύλος Βλαστός» ιδρύθηκε το έτος 1996 με σκοπό την έρευνα και προβολή τής Κρητικής, αλλά και γενικότερα της ελληνικής μουσικής παράδοσης. Φέρει το όνομα τού πατέρα τής Κρητικής λαογραφίας Παύλου Βλαστού, από το Βυζάρι Αμαρίου, του οποίου το τεράστιο χειρόγραφο αρχείο φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο Κρήτης.
Η καλαισθησία των διανθίσεων, των εκλεπτύνσεων και των διαφόρων ποικιλμάτων, αλλά και η φανερή δεξιοτεχνία των χορωδών και του Χοράρχη τους στα ελεύθερα σημεία αυτοσχεδιασμού εντυπωσίασαν ιδιαιτέρα το ακροατήριο. Ο παρορμητικός ενθουσιασμός με τον οποίο δόθηκε η μουσική δεν επέτρεψε επί μέρους εκλεπτύνσεις, ωστόσο η σαφής δόμηση και οι εύστοχα επιλεγμένες ταχύτητες αποδείχτηκαν εξαιρετικά αποτελεσματικές στην απόδοση των ευαίσθητων ηχοσκιάσεων σε μια σπάνια ηχοχρωματική ποικιλία, σύμφωνη, πάντα, προς το κλίμα των αγίων ημερών και τις αυστηρές απαιτήσεις τής βυζαντινής υμνολογίας.
Ιδιαίτερα εντυπωσίασε το κανονάρχισμα στο «Μυσταγωγών σου Κύριε» και στο «Σήμερον κρεμάται» από τον νεαρό Αριστείδη Μιχελιουδάκη, με μια φωνή που έλαμπε ιδιαίτερα στην υψηλή περιοχή, γενναιόδωρα πλατιά, πειθαρχημένη, αγέρωχη και συνεπή, που, σίγουρα, στο μέλλον εγγυάται πολλά στο χώρο τής βυζαντινής μουσικής.
Η ταυτόχρονη, με την μουσική, απαγγελία θρησκευτικών κειμένων από τον Θοδωρή Ρηγινιώτη και την Εύα Περπυράκη και η προβολή φωτεινών- σχετικών με το θείο τού Κυρίου πάθος- διαφανειών από τον κ. Γιάννη Μουρούτσο προσέδωσαν νέα διάσταση και υποβολή στον ήχο και την απαιτούμενη πληρότητα στις ψυχές των ακροατών.
Στο Β΄ Μέρος τού Προγράμματος το κλίμα των Ημερών αποδόθηκε με τα «Εγκώμια» και το «Χριστός Ανέστη» σε ευρωπαϊκό μέλος, κάτω από τους ήχους τού γνωστού από τις επανειλημμένες, στην πόλη μας, εμφανίσεις τού κουϊντέτου χάλκινων πνευστών οργάνων “Creta Brass” και του ντουέτου Βιργινίας Ευαγγ. Μελιγκουνάκη (σοπράνο) και τής Ελένης Αλεξαντωνάκη (άλτο).
Η άρτια προετοιμασία των μουσικών και η φανερή πίστη τους στα έργα που ερμήνευσαν είχε ως αποτέλεσμα να αναδειχθούν όσο καλύτερα ήταν δυνατόν συνθέσεις εξαιρετικές και με μεγάλο ενδιαφέρον. Τα ηχοχρώματα και η παράσταση, γενικά, κινήθηκαν στο πνεύμα των αγίων ημερών τού Πάσχα, στηριζόμενα, για τον σκοπό αυτόν, σε ένα έργο κατ’ εξοχήν βαρύ και δραματικό. Αποδόθηκαν με ακρίβεια και ασφάλεια από ένα εμπνευσμένο μουσικό σύνολο με λυρισμό και μουσικότητα, με σαφή άρθρωση και συχνά έντονο δραματικό ένστικτο, που υπαγορευόταν, εξάλλου, από τις άγιες αυτές ημέρες τού θείου Δράματος.
Στο κουιντέτο χάλκινων πνευστών οργάνων “Creta Brass” διακρίθηκαν εξ ίσου τόσο η α΄ όσο και η β΄ τρομπέτα, των Αντώνη Μαυράκη και Δέσποινας Σκανδαλάκη που περιεπλάκησαν μεταξύ τους σε έναν όμορφο όσο και αρμονικό διάλογο. Ενδιαφέρουσα και η ερμηνεία που προέκυψε από την αρμονική συμπόρευση τού κόρνου, τού Χρίστ Ρίνο και τού τρομπονιού, τού Μανόλη Σφακιανάκη, στο «Άξιον Εστί» (Διασκευή Γ. Κυριακάκη), καθώς και στο «Αι γενεαί πάσαι», όπου κυριάρχησε το γλυκερό βαρύ ηχόχρωμα τού τρομπονιού, αλλά και στο «Χριστός Ανέστη» (Διασκευή Α. Μαυράκη), όπου αλληλοδιαδόχως το σύνολο των οργάνων τού κουιντέτου έδωσε τον καλύτερο, μπορώ να πω, εαυτό του στο μεγαλοπρεπέστατο αυτό και βαθιά ατμοσφαιρικό αναστάσιμο «φινάλε».
Θαυμάσιοι και οι δύο σολίστες, Βιργινία Ευαγγέλου Μελιγκουνάκη (σοπράνο) και Ελένη Αλεξαντωνάκη (άλτο), φάνηκαν ότι είχαν επεξεργαστεί τέλεια τα κομμάτια που ερμήνευσαν και ότι είχαν κατακτήσει τον μέγιστο βαθμό εκφραστικών εκλεπτύνσεων. Με εξαιρετική άνεση έδιναν στο μουσικόφιλο ακροατήριό τους την εντύπωση μιας ανάγνωσης που πήγαζε περισσότερο από το καλλιεργημένο πνεύμα τους, παρά από τη νόηση ή έστω και από την ψυχή. Χωρίς δεξιοτεχνικές υπερβολές, με ελεγχόμενη αναπνοή και εντυπωσιακά σβησίματα, απόλυτη συναίσθηση τής σημασίας τού ύφους στο συγκεκριμένο μουσικό είδος και ενδιαφέρουσες εκλεπτύνσεις και διανθίσεις οι καλλιτέχνες φώτισαν τα έργα τού πλουσιότατου ρεπερτορίου τους και τα ανέδειξαν στο κοινό όσο καλύτερα μπορούσαν. Από την ερμηνεία τους δεν απέλειπε η κομψότητα, η καλλιέπεια, η χάρη και, οπωσδήποτε, το πνεύμα, παράγοντας απόλυτα αναγκαίος στην ερμηνευτική διαδικασία τής εκκλησιαστικής παρτιτούρας.
Το μουσικόφιλο ρεθεμνιώτικο κοινό θαύμασε, γενικά, την απόλυτη σύμπνοια των μουσικών σε κάθε λεπτομέρεια. Την ακρίβεια, την καθαρότητα και τη διαύγεια τού ήχου και τις αυτονόητες εναλλαγές στη δυναμική, αλλά και την απόλυτη σιγουριά στην άρθρωση τής κάθε φράσης και παραγράφου, που έδειχναν και τον βαθμό στον οποίο η παρτιτούρα είχε αφομοιωθεί από αυτούς. Ιδιαίτερα ευχάριστη και ευφραντική η Βιργινία Μελιγκουνάκη στο σόλο της «Ω γλυκύ μου έαρ», που συνάρπασε το ακροατήριο.
Δεν έχω παρά να συγχαρώ όλους τους παράγοντες τής παραπάνω πασχαλιάτικης συναυλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου