Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Α - ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ - Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΑΜΑΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ - ΔΗΜΟΙ ΚΟΥΡΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΒΡΙΤΟΥ




Π Ρ Α Κ Τ Ι Κ Α
ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Η ΕΠΑΡΧΙΑ ΑΜΑΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ

ΔΗΜΟΙ ΚΟΥΡΗΤΩΝ ΚΑΙ ΣΥΒΡΙΤΟΥ

27- 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2010 
  ΤΟΜΟΣ  Α’
        ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΜΙΧ. ΜΑΝΟΥΡΑΣ

         ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

              www.ret-anadromes.blogspot.com
        
Το Διοικητικό Συμβούλιο τής «Ομοσπονδίας Σωματείων Επαρχίας Αμαρίου», που εδρεύει στην Αθήνα, διοργάνωσε πενθήμερο Διεθνές Επιστημονικό Συνέδριο, από 27-31 Αυγούστου 2010, με θέμα: «Η επαρχία Αμαρίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα», επιθυμώντας την περαιτέρω προαγωγή τής έρευνας και της μελέτης τής Τοπικής Ιστορίας και του πολιτισμού τής εν λόγω επαρχίας τού νομού μας. Το Συνέδριο περάτωσε επιτυχώς τις εργασίες του με την παρουσίαση εξήντα μία (61) συνολικά επιστημονικών ανακοινώσεων σχετικών με τη συγκριμένη επαρχία.
Τού εν λόγω Συνεδρίου τον Α΄ τόμο των Πρακτικών, που περιέχει είκοσι τρεις (23), εκ των παραπάνω εξήντα μία (61), συνολικά, ανακοινώσεων και γνώρισε πρόσφατα το φως τής δημοσιότητας, επιθυμούμε με το παρόν σημείωμά μας να χαιρετίσουμε και να ευχηθούμε σύντομα να δούμε δημοσιευμένους και τους υπόλοιπους τόμους «να χαρ μν πεπληρωμένη» (Ιω. ιστ΄, 24).
Είναι αλήθεια ότι η παρουσία ενός τόσο μεγάλου αριθμού Συνέδρων σε ένα περιφερειακό επιστημονικό συνέδριο αποτέλεσε μια ξεχωριστή έκπληξη για όλους μας, όπως συνέβη και με τα αντίστοιχα, εξίσου επιτυχή, Συνέδρια των επαρχιών Μυλοποτάμου και Αγίου Βασιλείου. Αυτό, αν μη τι άλλο, φανερώνει ότι η επαρχία Αμαρίου, με το εν πολλοίς «παρθένο», από ερευνητικής άποψης, έδαφός της, το χρειαζόταν από καιρό ένα τέτοιο συνέδριο, που, ομολογουμένως, άφησε πλούσια παρακαταθήκη τις έγκυρες και πρωτότυπες ανακοινώσεις πολλών ειδικών επιστημόνων πάνω σε θέματα τού φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος [αρχαιολογικών χώρων, μνημείων, Τοπικής Ιστορίας, Οικονομίας, Λαογραφίας (δυνατή εδώ η παρουσία τού Αμαριώτη, από το Βυζάρι, λαογράφου Π. Βλαστού, του οποίου πρόσφατα απολαύσαμε ένα πραγματικά θαυμάσιο επιστημονικό Συνέδριο) και άλλων επιστημονικών κλάδων], συμβάλλοντας ουσιαστικά στην παιδεία τής γνώσης που είναι γενικό αίτημα τής εποχής μας.
 Ο παρουσιαζόμενος Α΄ τόμος των Πρακτικών τού Αμαριώτικου Συνεδρίου προλογίζεται από τον εκλεκτό φίλο κ. Στέργιο Μανουρά, ο οποίος επιμελήθηκε και εξέδωσε αυτόν ιδίαις δαπάναις και αντί μνημοσύνου τού αγαπημένου του αδελφού Γιάννη Μ. Μανουρά (1946- 2004). Στο Προλογικό Σημείωμά του ο Επιμελητής αναφέρεται στους αλληλοδιάδοχους διοικητικούς διακριτικούς τίτλους τής επαρχίας [Τούρμα Απάνω Συβρίτου (Β΄ Βυζαντινή περίοδος), Καστελανία Αμαρίου (Βενετοκρατία), Ναχιγιές Αμαρίου και αργότερα Καζάς/επαρχία Αμαρίου (Τουρκοκρατία) και επαρχία Αμαρίου (Κρητική Πολιτεία μέχρι σήμερα)], καθώς και στα φυσικά όρια τής επαρχίας, που συνεχίζουν να είναι τα ίδια, περίπου, από τον 12ο αιώνα ως σήμερα. Ακολουθούν Προσφώνηση τού Προέδρου τού Δ. Σ. τής Ομοσπονδίας Σωματείων Επαρχίας Αμαρίου κ. Στεφάνου Αντωνακάκη και Χαιρετισμοί των επισήμων που προσήλθαν κατά την εναρκτήρια συνεδρίαση ή απέστειλαν επιστολή προς τον Πρόεδρο τής Οργανωτικής Επιτροπής που πάραυτα αναγνώστηκε. 
Τα περιεχόμενα- του συγκεκριμένου Α΄ τόμου- είναι σχετικά και συναφή με τις θεματικές ενότητες Προϊστορική και Κλασική Αρχαιολογία, Βυζαντινή Αρχαιολογία και Βενετοκρατία και οι ανακοινώσεις καταχωρούνται με τη σειρά που εκφωνήθηκαν στο Συνέδριο, με παράθεση ενός πλούσιου φωτογραφικού υλικού εκ τού οποίου οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες εντάχθηκαν στο σελιδοποιημένο κείμενο, ενώ οι έγχρωμες στο τέλος τού βιβλίου.
Από τη σύνοψη των παραπάνω στοιχείων διαγράφεται, νομίζουμε, σαφώς η επιτυχία τού Συνεδρίου, που οφείλεται, πρωτίστως, στους εκλεκτούς Συνέδρους, Έλληνες και ξένους, που συγκεντρώθηκαν στην εν λόγω επαρχία, για να παρουσιάσουν τα πολύτιμα ευρήματα και πορίσματα των ερευνών τους, να τα συζητήσουν με τους ομότεχνούς τους και να ενισχύσουν τους δεσμούς τής γνωριμίας και συνεργασίας τους με όσους αγάπησαν τον τόπο και τον έθεσαν κάτω από το ευγενικό πεδίο τής επιστημονικής και ερευνητικής τους προσπάθειας.
Για την πολύτιμη δε έκδοση τού παρουσιαζόμενου Α΄ τόμου- που θα αποτελέσει, προφανώς, την απαρχή τής έκδοσης και των υπολοίπων- απευθύνουμε τα συγχαρητήρια και τις θερμές μας ευχαριστίες σε όλους όσοι με ζήλο και προθυμία ανέλαβαν τη διοργάνωση τού εν λόγω Συνεδρίου και στήριξαν αυτό ηθικά και υλικά και βέβαια στον φίλο κ. Στέργιο Μανουρά που επωμίσθηκε την Επιμέλεια και έκδοση αυτού, του Α΄ τόμου τού Συνεδρίου.

ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗ - Φιλολογική και ιστορική προσέγγιση

ΤΟ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ ΠΡΕΒΕΛΑΚΗ
Φιλολογική και ιστορική προσέγγιση
(Επιμέλεια- Εισαγωγή- Κατάλογος
Χρύσας Δαμιανάκη)
[Οι Εκδόσεις των Φίλων, Αθήνα 2014, σχ. 8ο (24Χ17), σσ. 176]


         ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
                 www.ret-anadromes.blogspot.com

Είναι γνωστόν και περιποιεί εξαιρετική τιμή για το Ρέθυμνο ότι ο διεθνούς αναγνώρισης Έλληνας λογοτέχνης και δάσκαλος τής Ιστορίας τής Τέχνης στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Παντελής Πρεβελάκης, είναι Ρεθύμνιος, γεννημένος στο Ρέθυμνο, το έτος 1909. Ο Π. Πρεβελάκης είναι γεγονός ότι καλλιέργησε όλα τα λογοτεχνικά είδη . συνέγραψε μυθιστορίες, συνέθεσε ποιήματα, δημιούργησε θεατρικά έργα, έγραψε δοκίμια και άρθρα για τη νεοελληνική ποίηση και τη γλώσσα, ενώ ως Ιστορικός τής Τέχνης εμπλούτισε την επιστήμη τής Ιστορίας και Θεωρίας τής Τέχνης στην Ελλάδα με πολύτιμες πραγματείες. Η πολυμορφία αυτή είναι που χαρακτηρίζει και το μεταφραστικό του έργο. μετέφρασε πεζά και ποιητικά έργα, δοκίμια, ακόμα και επιστημονικά συγγράμματα. Όμως, αν και το λογοτεχνικό τού άνδρα έργο είναι σήμερα ευρέως γνωστό στο πλατύ ελληνικό και ξένο κοινό, το μεταφραστικό του έργο παραμένει παντελώς, θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε, άγνωστο και ανεξερεύνητο από την επιστήμη. Την έλλειψη αυτήν έρχεται σήμερα γενναιόδωρα να θεραπεύσει μια νέα έκδοση, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, με τίτλο: «Το μεταφραστικό έργο τού Παντελή Πρεβελάκη, Φιλολογική και ιστορική προσέγγιση».   
            Ο γνωστός λογοτέχνης και κριτικός θεάτρου Κώστας Γεωργουσόπουλος ήταν, βέβαια, ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος για να προλογίσει την εν λόγω έκδοση, λόγω, ακριβώς, τής πολυετούς στενής σχέσης και συνεργασίας που είχε με τον Παντελή Πρεβελάκη, στην «Εταιρεία Σπουδών» των Σχολών Μωραΐτη, στο Διοικητικό Συμβούλιο τής οποίας συνυπήρξαν, Προέδρου όντος τού Πρεβελάκη. Ο κ. Κ. Γεωργουσόπουλος είχε αναλάβει, τότε, ως μέλος τού Δ.Σ., την ανεύρεση ανέκδοτων μεταφράσεων και τη συγκρότηση μιας «Θεατρικής Βιβλιοθήκης» υψηλών προδιαγραφών και απαιτήσεων. Η βοήθεια τού Πρεβελάκη ήταν γι’ αυτόν καταλυτική.
Εμβριθέστατος και περιεκτικότατος ο Πρόλογος τού κ. Γεωργουσόπουλου αναφέρεται αποκλειστικά στο μεταφραστικό τού Πρεβελάκη έργο, τον οποίο αποκαλεί «Μαΐστορα» και «Γίγαντα» μεταφραστή, αλλά και «αναγεννησιακό» (λόγω, ακριβώς, του ότι η Αναγέννηση υπήρξε ο προνομιακός γι’ αυτόν χώρος στοχασμού), όπως, επίσης, και «υπαρξιακό» (μεταφραστή), γιατί είναι γεγονός ότι ο Πρεβελάκης ξεχώριζε σαφώς από τον επαγγελματία, τον κατ’ ανάθεσιν, κατά παραγγελία, μεταφραστή έργων από κάποιον, για παράδειγμα, θίασο. Τον Πρεβελάκη, για να προβεί στο εγχείρημα μιας μετάφρασης έπρεπε να τον ενδιαφέρει προσωπικά το προς μετάφρασιν θέμα, αφού στις μεταφράσεις του ο Πρεβελάκης αποτύπωνε όλο τον πνευματικό και λογοτεχνικό του κόσμο. Ένεκα τούτου, οι μεταφράσεις τού Πρεβελάκη έχουν από τους ειδικούς χαρακτηριστεί κείμενα σοφά αλλά και βατά, μουσικά και διαυγή, ανάλογα προς το πρωτότυπο.
Την επιμέλεια τού παρουσιαζομένου έργου είχε η κ. Χρύσα Δαμιανάκη, Καθηγήτρια στην έδρα τής Νεότερης Ιστορίας και Θεωρίας τής Ευρωπαϊκής Τέχνης, στην Σχολή Επιστημών τής Εκπαίδευσης τού Πανεπιστημίου τού Σαλέντο (Ιταλίας), στην οποία, επίσης, ανήκει και το εξαιρετικά ενημερωτικό «Εισαγωγικό Σημείωμα» τής έκδοσης. Η κ. Δαμιανάκη υπήρξε πνευματικό τέκνο τού Πρεβελάκη, τιμά και σέβεται αυτόν και έχει πολυτρόπως ενδιαφερθεί και ασχοληθεί με το έργο του, για το οποίο έχει συγγράψει τρεις σημαντικές μελέτες: α) «Σύντομη αναφορά στους άξονες τής πνευματικής δημιουργίας τού Παντελή Πρεβελάκη» β) «Το μεταφυσικό ρίγος και η δικαίωση τού ποιητή στον Νέο Ερωτόκριτο» και γ) «Η διαφορετική “ανάβαση τής ψυχής” των δύο κρητικών συγγραφέων Ν. Καζαντζάκη και Π. Πρεβελάκη».
Η πρώτη από τις μελέτες αυτές γράφτηκε με αφορμή το «Πνευματικό Μνημόσυνο» για τη συμπλήρωση δέκα χρόνων από την εκδημία τού Π. Πρεβελάκη, το οποίο οργάνωσε η ίδια, το έτος 1996, στο Ρέθυμνο, με τη συνεργασία τής ΙΛΕΡ. Η δεύτερη μελέτη δόθηκε ως ομιλία σε ημερίδα που με δική της, και πάλι, πρωτοβουλία και πρόταση αφιερώθηκε στον Πρεβελάκη, στα πλαίσια τού Ι΄ Κρητολογικού Συνεδρίου (Χανιά, 2006) και δημοσιεύθηκε στα «Πεπραγμένα» τού Συνεδρίου (2011). Η τρίτη, τέλος, μελέτη δόθηκε ως ανακοίνωση στο συνέδριο για τον Ν. Καζαντζάκη, που οργάνωσε το Ίδρυμα και Μουσείο «Ν. Καζαντζάκη» στο Ηράκλειο και στη Μυρτιά το έτος 2007, με την επέτειο τής συμπλήρωσης είκοσι χρόνων από τον θάνατο τού νέου επικού τής Οδύσσειας. Η κ. Χρύσα Δαμιανάκη έχει, περαιτέρω, δώσει και ομιλίες για τον Πρεβελάκη τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό [Νέα Υόρκη (2012), Ιταλία (2013), Μόναχο (2014)], ενώ έργο της, επίσης, αποτελεί και η διημερίδα υπό τον τίτλο: «Κότινος στον Παντελή Πρεβελάκη, εκατό χρόνια από τη γέννησή του, 1909- 2009», που οργανώθηκε από την ίδια σε συνεργασία με τη Νομαρχία Χανίων και τον Φιλολογικό Σύλλογο «Ο Χρυσόστομος» (Χανιά 16- 17 Οκτωβρίου 2009).
Αυτής τής τελευταίας διημερίδας (Χανιά 16- 17/10/2009) τα «Πρακτικά» εμπεριέχονται στον παρουσιαζόμενο με το σημείωμά μας αυτό τόμο, που εξέδωσαν «Οι Εκδόσεις των Φίλων» (Αθήνα 2014). Η έκδοση- όπως μπορούμε από τις χρονολογίες να παρακολουθήσουμε- είναι αρκετά ετεροχρονισμένη από τη διημερίδα «Κότινος», «καρπόν εύχυμον» τής οποίας και αποτελεί, και τούτο γιατί παρά τις πολλαπλές προσπάθειες τής κ. Δαμιανάκη κανένας, δυστυχώς, φορέας στην Ελλάδα ή ίδρυμα που απευθύνθηκε δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημά της, κάτι, όμως, που επετεύχθη, τελικά, όσο απίστευτο και αν φαίνεται, μέσω τής γενναιόδωρης ευγενικής χορηγίας Έλληνα τού εξωτερικού, του αγιογράφου και πρώην μαθητή τού Πρεβελάκη κ. Γεωργίου Φιλιππάκη, απόφοιτου τής Σχολής Καλών Τεχνών, που τώρα ζει και ασκεί με επιτυχία την τέχνη του στη Νέα Υόρκη και διατηρεί, συνάμα, αμείωτη την αγάπη του για την πνευματική πρόοδο και καταξίωση τού τόπου του.
Σκοπός τού όλου εγχειρήματος είναι, κατά την Επιμελήτρια, ο σχολιασμός των μεταφράσεων τού Παντελή Πρεβελάκη από το ευρωπαϊκό δραματολόγιο και τη λογοτεχνία, επειδή αποτελούν μέρη πνευματικής, ακόμα και θεματικής ενότητας με το πρωτότυπο έργο του και να εκθέσει στον αναγνώστη τις προθέσεις και τα επιτεύγματα τού μεταφραστή, τις μεθόδους και τις τεχνικές του, ενώ ευελπιστεί και να καταστήσει γνωστές τις μεταφραστικές επιλογές τού Πρεβελάκη και τους λόγους που τις υπαγόρευσαν, τομείς που ως σήμερα παραμένουν άγνωστοι και ανεξερεύνητοι από την κριτική.
Τον παρουσιαζόμενο τόμο προσυπογράφουν οι εξής ειδικοί μελετητές με τις εισηγήσεις τους:
1.                            Χρύσα Δαμιανάκη, Προοίμιο στις Μεταφράσεις τού Παντελή Πρεβελάκη- Κατάλογος των θεατρικών Μεταφράσεων τού Παντελή Πρεβελάκη.
2.                            Cristiano Luciani, Ο Παντελής Πρεβελάκης και η έννοια τής Αναγέννησης στα πρωτότυπα θεατρικά έργα και στις μεταφράσεις του.
3.                            Χρύσα Δαμιανάκη, Μια άγνωστη μετάφραση τού Παντελή Πρεβελάκη από την ιταλική αναγεννησιακή λογοτεχνία.
4.                            Δημήτρης Φίλιας, Ο Παντελής Πρεβελάκης και η Γαλλία. Πνευματικές συγγένειες, μεταφραστικές επιλογές, πρόσληψη τού πρεβελακικού έργου.
5.                            Virginia Lopez Recio, Ο Πρεβελάκης και η Ισπανία.
6.                            Eusebi Ayensa Prat, Ο Παντελής Πρεβελάκης στα καταλανικά γράμματα και μια εξομολόγηση σχετικά με τη μετάφραση τού «Χρονικού μιας Πολιτείας» στα καταλανικά.
7.                            Χρύσα Δαμιανάκη, Βιογραφικό Σημείωμα τού Παντελή Πρεβελάκη, Ανθολογία Δημοσιευμάτων, Σύντομη αναφορά στο λογοτεχνικό έργο τού Παντελή Πρεβελάκη.
8.                            Σε παράρτημα, τέλος, τον τόμο κοσμούν δεκαπέντε εικαστικά έργα (μεικτής τεχνικής) τού γνωστού χαράκτη και ζωγράφου Χρήστου Σανταμούρη, εμπνευσμένα από το ποίημα τού Πρεβελάκη «Ο Νέος Ερωτόκριτος» (1985) και δημιουργημένα μεταξύ των ετών 2008- 2009.
 Όλοι οι παραπάνω εκλεκτοί συγγραφείς τού τόμου και, μάλιστα, η Επιμελήτρια και εμπνεύστρια αυτού κ. Χρύσα Δαμιανάκη είναι άξιοι  πολλών συγχαρητηρίων και θερμών ευχαριστιών, ότι: «ντως καλόν ργον εργάσαντο, πειδάν καί τελείωσαν ατό». Όλοι τους είναι άξιοι τού «δικαίου επαίνου» γι’ αυτό το νέο πόνημα, που αφορά στην παγκόσμια, αλλά -ειδικά για μας τους Κρητικούς- και στην Κρητική Λογοτεχνία και αποτελεί περισπούδαστη και κεφαλαιώδους σημασίας μελέτη για τη διεθνή επιστήμη τής Ιστορίας τής Τέχνης.

                                      *   *    *
Να σημειώσουμε, τέλος, στο σημείο αυτό, ότι το βιβλίο θα παρουσιαστεί από το Ίδρυμα και Μουσείο «Ν. Καζαντζάκη» σε συνεργασία με το «Κέντρο Κρητικής Λογοτεχνίας» στη Μυρτιά, στις αρχές Σεπτεμβρίου 2015. Μεταξύ των ομιλητών θα είναι και ο γνωστός γλωσσολόγος κ. Χριστόφορος Χαραλαμπάκης, που πραγματεύεται ζητήματα τής γλώσσας τής λογοτεχνίας, και έχει μελετήσει τόσο τον Πρεβελάκη (τον οποίο γνώριζε προσωπικά), όσο και τον Καζαντζάκη.

ΚΩΣΤΑ Π. ΜΑΝΙΑ - Γ Ε Θ Σ Η Μ Α Ν Η - Το κορίτσι που αντιστάθηκε και απέτρεψε το βιασμό του








 

ΚΩΣΤΑ Π. ΜΑΝΙΑ

               Γ Ε Θ Σ Η Μ Α Ν Η
  Το κορίτσι που αντιστάθηκε και απέτρεψε το βιασμό του
 [Έκδοση «Γραφικές Τέχνες Καραγιαννάκη», Ρέθυμνο 2013, σχ. 8ο (21 Χ 15), σσ. 232]

          ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

            www.ret-anadromes.blogspot.com

   Πρόσφατα έγινα αποδέκτης μιας πλούσια μυθιστορηματικής βιογραφίας, που η ανάγνωσή της μου άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις. Ο λόγος για το βιβλίο με τον τίτλο: «Γεθσημανή» και υπότιτλο: «Το κορίτσι που αντιστάθηκε και απέτρεψε το βιασμό του», του κ. Κώστα Π. Μανιά, από τις Αλόιδες Ρεθύμνου. Ο συγγραφέας, πνεύμα ανήσυχο και φιλομαθές, δεν έχει μεν να επιδείξει τίτλους πανεπιστημιακών και άλλων σπουδών, έχει, όμως, επιτυχώς ενδιατρίψει στο πανεπιστήμιο τής ζωής και σταδιοδρομήσει σε τρία διαδοχικά επαγγέλματα, που τού απέφεραν πλήθος γνώσεων και ποικίλων εμπειριών, διπλώματα και τιμητικές διακρίσεις, ειδικά αυτό τού μελισσοκόμου, στο οποίο είναι κάτοχος διπλώματος ευρεσιτεχνίας για την επινόηση μελισσοκομικού εξαρτήματος, που χρησιμοποιείται ευρέως από τους μελισσοκόμους. Στο ενεργητικό του, επίσης, έχει και άλλα τρία μυθιστορήματα και ένα βιβλίο με κρητικές μαντινάδες.
 Το παρουσιαζόμενο μυθιστόρημα, μέσα από τη συγκλονιστικά δραματική ιστορία τού Μικρασιάτη πρόσφυγα Ιορδάνη, της οικογένειας που δημιούργησε εδώ στην Κρήτη, και, ειδικά, της κόρης του Γεθσημανής, μελετά τη ζωή, τους νόμους, τα ήθη και έθιμα των ορεινών αγροτικών οικισμών τής Κρήτης, τη χαρά και τη μετοχή στη φύση, στον κόσμο των ζώων και των φυτών και φιλοσοφεί αχόρταγα τη ζωή και τα πράγματα που τη διέπουν και τη συγκροτούν. Η έμφυτη φωτεινή λογοτεχνική δύναμη τού κ. Μανιά τού έδωσε τη δυνατότητα να στήσει ένα ενδιαφέρον και ευχάριστο στην ανάγνωσή του μυθιστόρημα, στο οποίο χαίρεσαι, πραγματικά, να παρακολουθείς τη φιλοσοφική, κοινωνική, θεολογική και ψυχολογική σκέψη τού συγγραφέα, όταν, κυρίως, μελετά και παρουσιάζει με διεισδυτική δύναμη την ψυχή και τον χαρακτήρα των ηρώων τής μυθιστορίας του.
 Κοντά σ’ αυτά η κρητική διάλεκτος- και μάλιστα στους διαλόγους των προσώπων- παρά τις όποιες γλωσσικές ατέλειες τού κειμένου, απαντά σε όλο της το μεγαλείο. Το λεξιλόγιο, ειδικά το εθιμικό, είναι πλουσιότατο και το μυθιστόρημα- που θα μπορούσε να είναι και αληθινό- διαβάζεται άνετα και προσφέρει πολλά γύρω από τα αντικρουόμενα βαρβαρικά έθιμα τής εκούσιας και ακούσιας απαγωγής, του βιασμού, της βεντέτας, του γάμου των κοριτσιών κ.λπ. στις παλιές αγροτικές κοινωνίες τού τόπου μας.
  Τα θερμά συγχαρητήριά μας στον κ. Κώστα Π. Μανιά για τη προσφορά του αυτήν στην κρητική μας μυθιστορηματική πεζογραφία και για τον αγώνα του προς διαφύλαξη τής γνήσιας κρητικής μας λαλιάς. Όλες οι σελίδες τού βιβλίου αποπνέουν γενναιόδωρα τις ομορφιές τής μυρωμένης κρητικής γης, όπως τις είδε, τις έζησε και τις οσφράνθηκε από παιδί και ο ίδιος ο συγγραφέας, ενώ καταγράφει ελεύθερα, και από πρώτο χέρι, ήθη και έθιμα των Κρητών, πρόσωπα και χαρακτήρες τής υπαίθρου κινούμενος πάντα από το άρωμα τής ερωτικής αγάπης και αφοσίωσής του προς τον τόπο καταγωγής. Ευχή μας γρήγορα να δούμε και το επόμενο μυθιστόρημά του.