ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ(Σκέψεις με αφορμή ένα πρόσφατο ταξίδι στην Αγία Γη)

                 ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
                          (Σκέψεις με αφορμή ένα πρόσφατο ταξίδι στην Αγία Γη)

  ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Εικ. ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ,
Η Αγία Πόλη

Η Παλαιστίνη μπορεί να είναι ασήμαντη από φυσική και εδαφολογική άποψη (σε ένα μεγάλο μέρος της είναι έρημος γη), είναι όμως σπουδαία και μεγάλη για τις αναμνήσεις και τα συναισθήματα, τις πεποιθήσεις και τα κοσμοϊστορικά γεγονότα με τα οποία τόσο στενά είναι συνδεδεμένη. Εδώ, στα κακοτράχαλα και άγονα μέρη τής Αγίας Γης ο Θεός «κλίνας ουρανούς κατήλθεν ανοίξαι οφθαλμούς τυφλών, εξαγαγείν εκ δεσμών δεδεμένους και εξ οίκου φυλακής καθημένους εν σκότει» (Κύριλλος Αλεξανδρείας PG 76, 144Α). Το ασύλληπτο για τον κοινό νου μυστήριο τής Αγάπης τού Θεού διάλεξε αυτόν εδώ το φτωχικό και άσημο τόπο, για να ανοιχτεί με όλο του το άπειρο μεγαλείο. Η ικανοποίηση που προσφέρει στον άνθρωπο τής αγαθής προαίρεσης η θέα των ιερών προσκυνημάτων τής Αγίας Γης είναι βαθιά πνευματική και τέρπει, ικανοποιεί, συγκινεί και επηρεάζει ολόκληρη την ύπαρξή του.

Εδώ μονάχα στην Αγία Γη μπορείς να θαυμάσεις μέσα σε μια σπάνια ψυχική ανάταση και ευφορία τη μυστική σφραγίδα τού αθάνατου και αιώνιου, του αδιάφθορου και πνευματικού που στάθηκε ολοκληρωτικά αδύνατο στον πανδαμάτορα χρόνο να καταλύσει. Και αυτό ακριβώς είναι που αποτελεί την ουσία τού κάθε προσκυνήματος τής Αγίας Γης, την οποία ο σύγχρονος άνθρωπος καλείται και οφείλει σε μια επίσκεψή του να ανεύρει και συνειδητοποιήσει. Τούτο, ασφαλώς, θα γίνει και η οντολογική απόδειξη τής αιωνιότητας και αλήθειας τού κηρύγματος τού Ιησού και της σημασίας την οποία έχει τούτο για τη ζωή τού άνθρώπου, ο οποίος αισθάνεται τόσο βαθύ το αίσθημα τής αφιλοξενίας και ανεστιότητας που του παρέχουν το πρόσκαιρο και το μεταβλητό τής ζωής τού υλικού και πεπερασμένου τούτου σύμπαντος. Ο Ιησούς μόνο είναι Εκείνος που μπορεί να δώσει νόημα στη ζωή τού ανθρώπου και να τον εισαγάγει στη σφαίρα τού πνεύματος, όπου θα νιώσει την αναγεννητική του πνοή να τον μεταμορφώνει μέχρι τα βάθη τής ύπαρξής του σε νέα, σε «καινή κτίση». 

Και στο σημείο αυτό η συμβολή τής Αγίας Γης έγκειται στο να αποτελέσει μια προεισαγωγή και έναν πρώτο σταθμό για την κατόπιν εισαγωγή του και στην αέναο πηγή τού φωτός και της ζωής, στο ι. Ευαγγέλιο. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που από περιέργεια και μόνον επισκέφτηκαν τους Αγίους Τόπους, για να επιστρέψουν, στη συνέχεια, με ζωντανή και έκδηλη την πίστη τους προς τον Θεό.

Ολόκληρη η Αγία Γη αποτελεί ένα εύγλωττο στόμα, που με τον υπεροχότερο τρόπο μιλεί βαθιά μέσα στην ψυχή τού ανθρώπου για τη ζωή και το πάθος τού Θεανθρώπου. Πολύ ωραία μπορεί να παρομοιαστεί με βιβλίο, που ανοίγεται μπροστά στα μάτια τού προσκυνητή και στην κάθε του σελίδα φέρει αποθησαυρισμένη με τα πιο απαράμιλλα χρώματα τού θείου χρωστήρα και από μιαν εικόνα από τον βίο, το πάθος και την ανάσταση τού Κυρίου. Γι αυτό πολλοί χαρακτήρισαν το προσκύνημα στην Αγία Γη σαν ένα «Πέμπτο Ευαγγέλιο», που, μπορώ να προσθέσω ότι είναι και το πιο απλό, εποπτικό, και εύγλωττο απ' όλα. Για τον σύγχρονο άνθρωπο, που δεν διαθέτει και πολύ χρόνο σε πνευματικές ενασχολήσεις και, ειδικότερα, για τη μελέτη πνευματικών βιβλίων και, μάλιστα, του κατ’ εξοχήν Βιβλίου τής Αγίας Γραφής, μια επίσκεψη στους Αγίους Τόπους, νομίζουμε ότι πολλά θα μπορούσε να προσφέρει στην «κατά Χριστόν» πνευματική του οικοδομή και καταξίωση.