ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΕΘΥΜΝΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ “ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ” *** 150 έτη από την Αρκαδική εθελοθυσία 1866- 2016 *** Επετειακό κονσέρτο

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΕΘΥΜΝΙΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ

                    “ΤΟ ΑΡΚΑΔΙ”

  

150 έτη

από την Αρκαδική εθελοθυσία

1866- 2016

Επετειακό κονσέρτο

          ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

         www.ret-anadromes.blogspot.com

    Με μιαν εξαιρετική συναυλία κι ένα θαυμάσιο θεατρικό δρώμενο, που δόθηκαν από τον ιστορικό «Σύλλογο Ρεθυμνίων Αττικής “Tο Αρκάδι”» και υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016, στον αύλειο χώρο της Ι. Μ. Αρκαδίου, εμπλουτίστηκε εντυπωσιακά το όλο Πρόγραμμα των Εκδηλώσεων τoυ νομού μας για τον εορτασμό της Επετείου των 150 χρόνων από το Ολοκαύτωμα της Ιεράς Μονής Αρκαδίου.
      Η παρουσιαζόμενη εκδήλωση- και δεν μπορώ να μην ξεκινήσω από εδώ- είχε, πραγματικά, και αυτό χάρη στην πρόνοια και την εξαιρετική έμπνευση των οργανωτών της, τη σπάνια τύχη και ευλογία να πραγματοποιηθεί σε έναν τόπο μοναδικό από πλευράς σταθερού σκηνικού χώρου, στον περίβολο, δηλαδή, ναι στον περίβολο της Ι. Μ. Αρκαδίου, πράγμα που το πέτυχε με την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ευγενίου και την άδεια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. Σ’ έναν σπάνιο σκηνικό χώρο, όπου από το χώμα της αυλής το νιώθεις ακόμα να αχνίζει ζεστό το πάνσεπτο αίμα των ηρώων της Αρκαδικής Εθελοθυσίας, ενώ, παράλληλα, μέγα δέος προκαλούσε στους θεατές, σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης, το φωτισμένο σκηνικό του απείρου κάλλους ναού, του καθολικού της Ιεράς Μονής Αρκαδίου, με τις ποικίλες, διαχρονικά, επιρροές στην αρχιτεκτονική.
   Οι χαιρετισμοί, στην αρχή, του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ειρηναίου, εκπροσώπου της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και μάλιστα ο βαρυσήμαντος και με εξαιρετικό προβληματισμό χαιρετιστήριος λόγος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ευγενίου, αλλά, στη συνέχεια, και αυτός του εκλεκτού φίλου κ. Γιώργου Βλατάκη, Προέδρου των Ρεθυμνίων Αττικής, λαμπρώς νοηματοδότησαν το γεγονός και άνοιξαν, θεωρώ, τον δρόμο προς τη μουσική και το θεατρικό δρώμενο που ακολούθησαν με ένα πρόγραμμα μεγαλοπρεπές, εξαιρετικά σοβαρό και άκρως δοξαστικό του γεγονότος και των ηρώων που ανελάμβαναν λαμπρώς να εξυμνήσουν.
    Όλα αυτά τα μουσικά σχήματα κάτω από τη στιβαρή και γενναιόδωρη καθοδήγηση του Διευθυντή τής Ορχήστρας κ. Μ. Λογιάδη φανέρωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, ενώ και στο Δρώμενο- στην αρχή, κιόλας, της εκδήλωσης, από την ηθοποιό Δανάη Καλαχώρα –Φιλιώτου, σχετικό με το ιστορικό της Αρκαδικής Εθελοθυσίας και Αυτοπύρωσης, η εμπνευσμένη επεξεργασία της σκηνοθετικής γραφής από τον σκηνοθέτη κ. Γιάννη Μαράκη, η προσεκτική ανασύνταξη της ερμηνεύτριας ηθοποιού σε όλη την έκταση του ιερού σκηνικού χώρου και, κυρίως, οι ελεύθερες και συντονισμένες κινήσεις της μέσα σ’ αυτόν συνετέλεσαν σε μιαν εξαιρετική απόδοση και ερμηνεία του Αρκαδικού Δράματος.
                                                                                                               Η «Συμφωνική Ορχήστρα Νέων», στη συνέχεια, και η «Νεανική Χορωδία» του Δήμου Ηρακλείου, υπό τη διεύθυνση του καταξιωμένου μαέστρου κ. Μίλτου Λογιάδη φάνηκαν, τη βραδιά εκείνη, σαν να βρέθηκαν σε μιαν από τις κορυφαίες και ωραιότερες στιγμές της συνεργασίας τους, όπου η απόλυτη σύμπνοιά τους σε κάθε λεπτομέρεια της παρτιτούρας αλλά και η αποτελεσματική άνεσή τους στις μεμονομένες συνεισφορές έδωσε, ομολογουμένως, τα λαμπρότερα ερμηνευτικά και μελωδικά αποτελέσματα. Οι αναγνώσεις τους ήταν πάντοτε επαρκείς και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.
    Πρώτο έργο που παρουσιάστηκε ήταν αυτό του Modest Mussorgsky (1839- 1881), «Νύχτα στο φαλακρό βουνό», ένα θαυμάσιο συμφωνικό ποίημα, από τα δημοφιλέστερα της ρωσικής λόγιας μουσικής παράδοσης, εμπνευσμένο από ένα διήγημα του συγγραφέα Νικολάι Γκόγκολ και βασισμένο σ' έναν όμορφο ρωσικό θρύλο, ντυμένο με ένα θαυμάσιο μουσικό θέμα, γεμάτο δύναμη, λυρισμό δραματικότητα και μυστήριο, που, προεκτεινόμενα, εξέφραζαν απόλυτα και ερμήνευαν με τον απαιτούμενο δυναμισμό και το εορταζόμενο Αρκαδικό δράμα.
Ακολούθησε του Christoph Gluck τo «Χορός από τον Ορφέα και την Ευρυδίκη», δραματικό έργο με τον θαυμάσιο "Χορό των Ερινύων" και το "Χορό των μακαρίων πνευμάτων" για φλάουτο και έγχορδα, μια μελωδία ουράνια, θεία, αληθινά αιθέρια, μυσταγωγική, που, περνώντας μέσα από το φωτιζόμενο καθολικό της Μονής, έμοιαζε να αιωρείται ψηλά, παρακολουθώντας το ηδύφωνο φλάουτο σε νοερό χορό με τις στοχαστικές δοξαριές των τοξοτών.       Το επόμενο έργο, έργο για Ορχήστρα, με τον τίτλο «Αντηχήσεις» και θέμα του το Αρκάδι, του γνωστού Ρεθεμνιώτη μουσικοσυνθέτη Γιώργου Κυριακάκη- που δόθηκε, τη βραδιά εκείνη, σε 1^η εκτέλεση- με πλούσιες στο ιστορικό γεγονός αναφορές και απηχήσεις, πέτυχε μέσα από μιαν άκρως εντυπωσιακή κι εμπεριστατωμένη «φανφάρα» όλων των πνευστών οργάνων της Ορχήστρας να αναπαραστήσει και αναμετρηθεί με το μέγα γεγονός της Αυτοπύρωσης των Ηρώων του Αρκαδιού.     Το πρόγραμμα, το ίδιο επιτυχώς, συνεχίστηκε με τον «Κρητικό», από τους 36 Ελληνικούς χορούς του Νίκου Σκαλκώτα και σε τραγούδι του Γιάννη Ιδομενέως, στο οποίο το φιλόμουσο κοινό είχε την ευκαιρία να απολαύσει το υπέροχο ηχόχρωμα της φωνής, αλλά και το εξαιρετικά προσεγμένο και έντονα μεγαλόπρεπο λυρικό άσμα. Το γλυκό χρώμα της γενναιόδωρης φωνής του, η αποφασιστικότητα και η δύναμη του τραγουδιού, θεωρώ ότι αποζημίωσαν, και με το παραπάνω, και τις υψηλότερες απαιτήσεις του μουσικόφιλου κοινού.
                                                                                                              Παρόμοια και με τραγούδι, και πάλι, του Γιάννη Ιδομενέως ερμηνεύτηκαν και τα κομμάτια α) Όμορφη που ’ναι η Κρήτη, β) Βαριά απόψε η νύχτα στο Μεγάλο Κάστρο και γ) Πού είναι ο Θεός, από τον Καπετάν Μιχάλη των Μάνου Χατζιδάκι και Νίκου Καζαντζάκη, ενώ, ακροτελεύτιο, ακολούθησε και το ριζίτικο τραγούδι «Πότε θα κάμει Ξαστεριά».
     Την όμορφη αυτήν εκδήλωση συνόδευε ένα εξαιρετικά καλαίσθητο φυλλάδιο- αφιέρωμα στα 150 χρόνια από την Αρκαδική Εθελοθυσία (1866- 2016), αλλά και στην παραπάνω καταγραφείσα επετειακή συναυλία και το θεατρικό δρώμενο, με τα οποία πρώτος ο ιστορικός «Σύλλογος Ρεθυμνίων Αττικής “Το Αρκάδι”», ουσιαστικά, άνοιξε τις εορταστικές εκδηλώσεις στην πόλη μας. Στο εν λόγω φυλλάδιο, ειδικότερα, εμπεριέχονται Προλόγισμα- Χαιρετισμός του ακάματου Προέδρου του Συλλόγου, εκλεκτού φίλου κ. Γεωργίου Βλατάκη («ένα ψυχάλι αντίδωρο για τους μάρτυρες της φρικτής θυσίας»), Πρόγραμμα, Χρονολόγιο της Επανάστασης του 1866- 69 και ένα κατατοπιστικό Ιστορικό του «Συλλόγου Ρεθυμνίων Αττικής “το Αρκάδι”».
  Στην όλη διοργάνωση της μεγαλειώδους εκδήλωσης από τον Σύλλογο Ρειθυμνίων Αττικής διέλαμψε, γενικά, ο απεριόριστος σεβασμός προς το ρεθυμνιώτικο κοινό και η απόλυτη προσοχή στη λεπτομέρεια [το χτύπημα, για παράδειγμα, εν αρχή, της καμπάνας του καθολικού (Τσανλί Μοναστίρ), τα 400 στεφανάκια από κλωνάρια ελιάς για τους προσκεκλημένους να κατατεθούν στο Οστεοφυλάκιο των Ηρώων του Αρκαδιού, οι γιγαντοοθόνες μέσα και έξω από τον σκηνικό χώρο, η γλυκιά οσμή του θυμιάματος κ.λπ].
     Δεν μας μένει παρά να σφίξουμε θερμά το χέρι και να συγχαρούμε, έναν προς έναν, όλους τους προαναφερθέντες συντελεστές της θαυμάσιας αυτής μουσικής και θεατρικής εκδήλωσης για τη σαφή, άκρως ευσυνείδητη και καταξιωμένη ερμηνεία τους τόσο στη σοβαρή και στοχαστική μουσική όσο και στο ποιοτικό θεατρικό δρώμενο. Ανήκει σε όλους, γι’ αυτό, ένα μεγάλο και ακριβό «Μπράβο»!