ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΚΑΙ

ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ 17^Η ΝΟΕΜΒΡΗ 2011

Στα πλαίσια τού εορτασμού τής επετείου τού Πολυτεχνείου, την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011, στην αίθουσα τού Ωδείου τής πόλης μας, παρουσιάσθηκε ένα θαυμάσιο ταξίδι που σκαλί- σκαλί περιδιάβηκε τον μουσικό μύθο των ημερών εκείνων στα γνώριμα και αγαπημένα μονοπάτια που χάραξαν οι Ξυλούρης, Λοΐζος, Μικρούτσικος και άλλοι. Οργανωτές τού ταξιδιού αυτού ηΦιλαρμονική τού Δήμου Ρεθύμνου και οι «Φωνές τού Νότου» μεταξύ των οποίων και μικροί μουσικοί τής Μπαντίνας τής Δημοτικής Φιλαρμονικής Ρεθύμνου.

Ήταν ένα ταξίδι που διαπραγματεύτηκε και νοηματοδότησε με έναν εκπληκτικό και αληθινά συναρπαστικό τρόπο τα γεγονότα τής εν λόγω περιόδου μέσω των περήφανων και λεβέντικων τραγουδιών που ακούστηκαν και τής καλλιτεχνικής ελευθερίας στην αναζήτηση τής ονειρικής διάστασης των ανθρώπινων γεγονότων, που σε κάνουν να αισθάνεσαι πραγματικά ελεύθερος σε έμπνευση, αυθεντικότητα και ενθουσιασμό και στήνουν γύρω σου ένα απίστευτο πανηγύρι ήχων που μυρίζουν και αποπνέουν τη λαχτάρα για πιότερο φως και ξαστεριά.

Οι "ΦΩΝΕΣ τού ΝΟΤΟΥ", το ένα συγκρότημα τής προχθεσινής συναυλίας, είναι μια ομάδα νέων μουσικών και τραγουδιστών απ’ όλη την Κρήτη και όχι μόνο. Δημιουργήθηκε πριν έξι χρόνια με ιδέα τού Σταμάτη Κραουνάκη, που υλοποιήθηκε από την Αντιγόνη Αραμπατζόγλου. Στόχος του η σπουδή τού τραγουδιού, η εισαγωγή νέων ερμηνευτικών τρόπων, ο πειραματισμός και η δημιουργία ενός καινούριου τοπίου στα πολιτιστικά δρώμενα τού νησιού μας.

Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ μας ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ, από την άλλη, είναι η μεγάλη γνωστή ρεθεμνιώτικη οικογένεια που, εντυπωσιακό, αλήθεια, αυτό, φέτος- όπως δηλώνεται και στο ίδιο το πρόγραμμα τής συναυλίας που παρουσιάζουμε- μεγάλωσε τόσο, όσο ποτέ άλλοτε, ξεπερνώντας τους 160 μαθητές!!! Ένα μεγάλο, ένα τεράστιο σχολείο μουσικής παιδείας και αγωγής στο Ρέθυμνο. Τα μαθήματα έχουν, ήδη, αρχίσει και οι μικροί μουσικοί μας ξεκίνησαν ήδη να ντύνουν την πόλη μας με όμορφες πινελιές πολιτισμού, του μοναδικού αυτού ανώτερου πολιτισμού που ονομάζεται μουσική… Η Δημοτική Φιλαρμονική τού Ρεθύμνου καθίσταται ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τής πόλης μας, που καλείται να εκφράσει όλα τα συναισθήματα και τις χαρές της σε κάθε στιγμή του βίου της, χαρούμενη, θλιβερή ή και δοξαστική. Τραγουδά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, τις Εθνικές Επετείους και τις άλλες μεγάλες στιγμές του τόπου, τον Επιτάφιο θρήνο και την Ανάσταση του Κυρίου, αλλά και κάθε άλλη απροσδιόριστη στιγμή που θέλει να εκφράσει τη χαρά και την ευδαιμονία της. Τραγούδησε πρόσφατα στο Χρωμοναστήρι, στο Άδελε, στο Ρουσοσπίτι, στην Παλιά Πόλη, στο Ατσιπόπουλο, στα Λιβάδια κ.λπ.

Η πρωτοφανής αυτή ανάπτυξη είναι ένα έργο που, οπωσδήποτε, ανήκει στην παρούσα Δημοτική Αρχή, που το στηρίζει γενναιόδωρα και θα συνεχίσει, ασφαλώς, να το στηρίζει και στις δύσκολες συγκυρίες που περνάμε. Σήμερα που όλα γκρεμίζονται και χάνονται θα αποτελέσει πραγματική απώλεια και δυστυχία για την πόλη μας να αφήσουμε να γκρεμιστεί και να σβήσει και το όνειρο αυτό^. εκατόν εξήντα μαθητών που παράγουν κοινωνική δραστηριότητα και πολιτισμό με πέντε- έξι, μόλις, αμειβόμενους καθηγητές. Μην αφήσουμε να χάσουμε πια και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας από τη ζωή μας και μείνουμε στη απαισιοδοξία και την κακομοιριά μας. Η μουσική, οπωσδήποτε, πρέπει να παραμείνει, για να γλυκαίνει και να δροσίζει τις δύσκολες στιγμές που περνάμε. Μια αλήθεια που ποιος δεν την διαπίστωσε από τις εκατοντάδες των ακροατών τής προχθεσινής συναυλίας; Όλοι ξεχάσαμε τη ζοφερή πολιτική και οικονομική πραγματικότητα και αφεθήκαμε για λίγο ονειρικά στην απαλή τής μουσικής αγκαλιά. Και τι μουσική! Τα παρατεταμένα χειροκροτήματα τού ρεθεμνιώτικου φιλόμουσου κοινού το απέδειξαν περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο.

Καταπληκτικές οι φωνές, με το κατάλληλο ηχόχρωμα στην απόδοση τού ύφους τού κάθε τραγουδιού των: Μιχάλη Νικηφόρου, Πρόδρομου Καραδελόγλου, Αλεξάνδρας Βεργαδή, Σάκη Σακελαρίδη, Μαρίας Κυριακογιαννάκη και Αργύρη Έξαρχου, καταπληκτικοί και οι μουσικοί τής Φιλαρμονικής τού Δήμου μας: Στέλιος Αποστολάκης (φλάουτο) Βαγγέλης Παπαδάκης και Γιώργος Αγριμάκης (κλαρινέτα), Ρίνο Κρίστ (κόρνο), Ζαχαρίας Ζαχαράκης (ευφώνιο), Εργύρης Έξαρχος(κιθάρα), Αντώνης Ντακάκης (μπάσο), Αντιγόνη Αραμπατζόγλου (πιάνο) Αντώνης Ζαχαράκης (τύμπανα), καταπληκτικά και τα κομμάτια, σε επιμέλεια και ενορχήστρωση Αντώνη Ζαχαράκη, γεμάτα με τους ήχους τής ρωμιοσύνης, αγέρωχα, συχνά θυελλώδη και εκρηκτικά, ανάμεσα στα οποία κάνω προσπάθεια να ξεχωρίσω μερικά από τα πολλά που ακούστηκαν την όμορφη αυτή βραδιά, όπως: «Για την Ελένη», «Παραπονεμένα λόγια», «Ο μαρμαρωμένος βασιλιάς», «Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί», «Καφενείον ‘η Ελλάς’», «Έβαλεν ο Θεός σημάδι», «Ο αργηγός», «Μη με ρωτάς», «Όμορφη και παράξενη πατρίδα», «Τα παιδιά κάτω στον κάμπο», «Πότε θα κάνει ξαστεριά» (αυτό το τελευταίο πολυφωνικά και χωρίς τη συμμετοχή μουσικών οργάνων).

Κυρίαρχα σε όλα τα κομμάτια το πιάνο, το φλάουτο και τα κρουστά, που τα γλύκαιναν με το ζεστό απαλό ηχόχρωμά τους τα κλαρινέτα, το μπάσο, το ευφώνιο και το κόρνο. Όλοι οι μουσικοί κατάφεραν πραγματικά να φωτίσουν κάθε λεπτομέρεια των έργων που ερμήνευσαν μέσα από μια προσπάθεια απόλυτης πειθαρχίας, συντονισμού και συνύπαρξης τού ενόργανου με το φωνητικό μέρος.

Τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όλους!