Ενδόξως άσωμεν… Γεωργίω, Αγγελή, Μανουήλ και Νικολάω * * * Βυζαντινό Ορατόριο

 

 

   ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΌΠΟΛΗ                                                           200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΌ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ

ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΑΙ ΑΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ                           ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

 

 

 

 

Ενδόξως άσωμεν… Γεωργίω, Αγγελή, Μανουήλ και Νικολάω

Βυζαντινό Ορατόριο

 

       ΚΩΣΤΗΣ  ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

         www.ret-anadromes.blogspot.com

 

 

 

Το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2024, στην αίθουσα «Παντελής Πρεβελάκης» της πόλεως μας, ενώπιον πολυπληθούς ακροατηρίου, έλαβε χώρα η καταληκτήρια εκδήλωση του εφετινού επετειακού έτους των 200 ετών από το μαρτύριο των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων, με την παρουσίαση του Βυζαντινού Ορατορίου «Ενδόξως άσωμεν… Γεωργίω, Αγγελή, Μανουήλ και Νικολάω» της Ι. Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου.

Το ορατόριο είναι μεγάλης κλίμακας λυρική μουσική σύνθεση για ορχήστρα, σόλο φωνές και χορωδία. Η δομή του είναι πανομοιότυπη με αυτήν της όπερας, διαφέρει, όμως, στο ότι δεν περιέχει καθόλου σκηνική και θεατρική δράση. Επιπλέον, η πλοκή των ορατορίων είναι, κατά κανόνα, λιγότερο σύνθετη από τη δραματική πλοκή μιας όπερας. Περαιτέρω, το παρουσιαζόμενο, με το σημείωμά μας αυτό, ορατόριο ονομάστηκε από τον δημιουργό του βυζαντινό, καθότι μελοποιήθηκε κατά τα πρότυπα της Ορθόδοξης Εκκλησιαστικής Μουσικής, καθώς και της δημώδους ελληνικής παράδοσης, με αδιάψευστους σε αυτό μάρτυρες τους εναλλασσόμενους ήχους της εκκλησιαστικής Οκταηχίας και των ελληνικών ρυθμών που το διέπουν καθ’ όλον του το μήκος.

Το κείμενο (libretto) του ορατορίου αποτελεί ποιητικό δημιούργημα του Δρ. Εμμανουήλ Κ. Δουνδουλάκη, Αναπληρωτή Καθηγητή στην Πατριαρχική Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης, και ως βάση και έμπνευσή του έχει κείμενο του Παύλου Βλαστού, του Ρεθυμνίου (1836- 1926), με τίτλο: «Ιστορικόν ανέκδοτον των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων των εν Ρεθύμνη ξίφει τελειωθέντων τω 1824 Οκτωβρίου 28». Πρόκειται για μιαν, όντως, ενδιαφέρουσα ιστορική μαρτυρία- συνέντευξη, που πήρε ο Π. Βλαστός το 1872 από τον Ρεθύμνιο Ιωάννη Πανταλάκη, αυτόπτη μάρτυρα της σφαγής των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων, κατά το έτος 1824, ηλικίας, τότε, 19 ετών. Το «Ποίημα για τους Τέσσερις Νεομάρτυρες του Ρεθύμνου», του Εμμανουήλ Κ. Δουνδουλάκη, δημιουργήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 200 χρόνων από τη μαρτυρική τελείωση των Νεομαρτύρων Γεωργίου, Αγγελή, Μανουήλ και Νικολάου. Κατατάσσεται από τον Ποιητή στην κατηγορία των επικών ποιημάτων και φέρεται σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, με ζευγαρωτή ομοιοκαταληξία. Αριθμεί 112 στίχους και αναφέρεται σε ενδιαφέροντα βιογραφικά- συναξαριακά των αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων στοιχεία, καθώς και στις επαναστάσεις των Κρητών εναντίον των Τούρκων με αφετηρία το 1821.

Το ποιητικό αυτό αριστούργημα μελοποιήθηκε, στη συνέχεια, από τον Δρ. Ανδρέα Αθ. Γιακουμάκη, καθηγητή, επίσης, στην Πατριαρχική Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία Κρήτης, κατά τα πρότυπα, όπως έχουμε ήδη επισημάνει, του Βυζαντινού Ορατορίου. Μετά την Εισαγωγή (ouverture), που αναφέρεται στην πίκρα της σκλαβιάς και των αιμοσταγών πολέμων, ακολουθούν τα διάφορα χορωδιακά μέρη, μεγαλειώδη και επιβλητικά, καθώς και διάφορες άριες (μελωδίες για σόλο φωνές) και το ρετσιτατίβο (ένα είδος μελωδικής αφήγησης με τη συνοδεία της Ορχήστρας), για την προώθηση της πλοκής του έργου. Στα τελευταία αυτά μέρη διέπρεψαν ο γνωστός τενόρος Γιώργος Ψαρουδάκης (αφήγηση- μονωδία) και ο Θάνος Γιακουμάκης (μονωδία). Η πολυμελής χορωδία- αποτελούμενη από τις χορωδίες των Ρεθυμνίων Μικρασιατών και των Μικρασιατών του Μεγάλου Κάστρου- συνοδευόταν από 10μελή ορχήστρα (συνεργασία Ρεθυμνίων και Ηρακλειωτών μουσικών), στην οποία πρωταγωνιστικό ρόλο- εισαγωγικό και συνοδευτικό στα μέρη του έργου- σαφώς είχαν το μικρό και το μεγάλο νταούλι.

Ο Γιώργος Ψαρουδάκης (αριστερά) και ο Θάνος Γιακουμάκης (δεξιά)

Στο κύριο μέρος του έργου, μεταξύ των άλλων, γίνεται αναφορά στα οικογενειακά των Αγίων ονόματα, στην κρυπτοχριστιανική τους ταυτότητα και στην ηρωική τους «Έξοδο» από το συνειδησιακὸ μαρτύριο που βίωναν όλα τα προηγούμενα χρόνια λόγω της «αποκρυφίας», αλλά και στη γενναιόψυχη συμμετοχή τους, στη συνέχεια, στις κρητικές επαναστάσεις, στη σύλληψη και φυλάκιση και εν τέλει και στη μαρτυρική τελείωσή τους, σαν οι μάρτυρες συνέχιζαν να επιμένουν στον «ὑπὲρ τῆς εὐσεβείας ἀγῶνα», ενώ μνημονεύονται και θαύματα που έγιναν από τα ιερά λείψανά τους. Ο Επίλογος του έργου έχει θεολογική και σαφώς δοξολογική χροιά, με ένα εντυπωσιακό δοξαστικό τεριρέμ- ριριρέμ. Ανατρέχει δυναμικά στις πρεσβείες και την ευλογία των Αγίων στους πιστούς που τους επικαλούνται, ενώ προτρέπονται οι συντοπίτες τους στις Μέλαμπες και το Ρέθυμνο αλλά και σε όλη την Κρήτη να τιμούν και να δοξάζουν τα ιερά αυτά γεννήματα της Μεγαλονήσου. Στο έργο, περαιτέρω, διακρίναμε και θαυμάσια θρηνώδη σημεία, εντυπωσιακές επαναλήψεις βαρυσήμαντων φράσεων του λιμπρέτου, όπως και του φιρμανιού που εξέδωσε ο Μεχμέτ πασάς για την εκτέλεση των μαρτύρων.  

             Χορωδοί, γενικότερα, και μονωδοί απέδωσαν το κείμενο με μια φωνή που έλαμπε σε όλες τις περιοχές του πενταγράμμου, γενναιόδωρη, πλατιά, πειθαρχημένη, αγέρωχη και συνεπή, κάτω από τη στιβαρή καθοδήγηση του χοράρχη τους κ. Ανδρέα Αθ. Γιακουμάκη. Η καλαισθησία των διανθίσεων, των εκλεπτύνσεων και των διαφόρων ποικιλμάτων, αλλά και η φανερή δεξιοτεχνική γραμμή χορωδών- μονωδών και χοράρχη στα ελεύθερα σημεία αυτοσχεδιασμού εντυπωσίασαν ιδιαιτέρα το ακροατήριο. Χωρίς δεξιοτεχνικές υπερβολές, με ελεγχόμενη αναπνοή, εντυπωσιακά σβησίματα και απόλυτη συναίσθηση της σημασίας του ύφους στη δραματικότητα του έργου, οι Χορωδοί φώτισαν και ανέδειξαν εξαιρετικά το έργο. Από την ερμηνεία τους δεν απέλειπε ο παρορμητικός ενθουσιασμός, η καλλιέπεια, η χάρη και, οπωσδήποτε, το πνεύμα, παράγοντας απόλυτα αναγκαίος και ουσιαστικός στην ερμηνευτική διαδικασία τής εν λόγω σημειογραφίας.

Θερμά συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της εν λόγω επετειακής εκδήλωσης για την άκρως ευσυνείδητη και επιμελημένη ερμηνεία τους, πράγμα το οποίο εξήρε, στο τέλος, και ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Πρόδρομος, ευχαριστώντας θερμά τον Χοράρχη και τα μέλη τής Χορωδίας. Τους ευχαριστούμε και εμείς όλους και τους απευθύνουμε ένα μεγάλο μπράβο!