ΗΛΙΑΣ Γ. ΜΕΤΟΧΙΑΝΑΚΗΣ * * * Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης * * * ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ

 

 ΗΛΙΑΣ Γ. ΜΕΤΟΧΙΑΝΑΚΗΣ

       Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης

  

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΣ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ

1924- 2017

[Αμιράς Βιάννου 2022, σχ. 8^ο (21 Χ 14), σσ. 65]

 

      ΚΩΣΤΗΣ  ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

             www.ret-anadromes.blogspot.com

 

Ο κ. Ηλίας Γ. Μετοχιανάκης, Καθηγητής για χρόνια του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Κρήτης, μας απέστειλε πρόσφατα ένα νέο βιβλίο του με τον τίτλο «Γέροντας Ιωαννίκιος Ανδρουλάκης». Το βιβλίο, αποτελεί έκδοση του Συλλόγου Φίλων Ενορίας Αγίου Γεωργίου Αμιρά, «Ο Αφέντης Χριστός» και προλογίζεται δεόντως από τον Πρόεδρό του π. Εμμανουήλ Ραπτάκη.

 Ο Γέροντας Ιωανίκιος, κατά κόσμον Μιχαήλ Ανδρουλάκης, γεννήθηκε το έτος 1924 στις Μάλλες Ιεράπετρας, από γονείς ευσεβείς που τον ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου». Στη ζωή του υπήρξε ένα ευώδες και δροσερό άνθος που εξάνθισε στη γη του Λασιθίου με κύρια χαρακτηριστικά του βίου του την ανιδιοτελή αγάπη του προς τον άνθρωπο και τη  βαθιά ταπείνωση και πίστη του στον Θεό. Στα νεανικά του χρόνια καθοδηγητές του στάθηκαν αρχικά οι μοναχοί των Ι. Μονών Εξακουστής και Παναγίας Φανερωμένης, χώρων πίστεως και λατρείας, στους οποίους απέκτησε τα πρώτα ισχυρά βιώματα και αναδείχθηκε η σπουδαία κλίση του προς τη μοναχική ζωή.

Δραστήριος και ικανότατος διαχειριστής του θείου έργου περνά διαδοχικά από ποικίλες θέσεις ευθύνης της τοπικής Εκκλησίας είτε ως Ηγούμενος (Ι. Μονή Φανερωμένης, Ι. Μονή Τοπλού, Ι. Μ. Εξακουστής), είτε ως απλός εφημέριος (στις ενορίες Λουτρακίου Βιάννου, Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Βιάννου και Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στον Βαχό). Από όποια θέση και αν δραστηριοποιήθηκε άφησε πίσω του έργο λαμπρό στον ηθικό, πνευματικό και κοινωνικό τομέα, απονέμοντας στον άνθρωπο απεριόριστη αγάπη και απόλυτο σεβασμό και, σε κάθε περίπτωση, δημιουργώντας μια «κοινωνία αγιότητας και αγάπης προσώπων». Κοντά σ’ αυτά, συνετέλεσε στη δημιουργία και ενός τεράστιου και πολύμοχθου κτιριακού έργου, ανακαίνισης, συντήρησης και ευτρεπισμού ναών και παρεκκλησίων στα μοναστήρια και τις εκκλησίες όπου διακόνησε, καθώς και δενδροφύτευσης χιλιάδων ελαιόδεντρων και ποικίλων οπωροφόρων, δημιουργίας υδατοδεξαμενών, πλακοστρώσεων, κατασκευής δρόμων και αγωγών μεταφοράς νερού και ηλεκτρικού ρεύματος.   

Η όλη δραστηριότητα του Γέροντος Ιωαννικίου, έκανε τους πιστούς που τον περιέβαλλαν να τον εμπιστεύονται απόλυτα, γιατί αναγνώριζαν και αποδέχονταν στο πρόσωπό του το λαμπρό εκκλησιαστικό του ήθος και το μέγα φιλανθρωπικό και κοινωνικό έργο που επιτελούσε στον τόπο τους. Και έβλεπες τόσο τους ενορίτες του, όσο και αρκετούς κατοίκους από τα γύρω χωριά και αυτά, ακόμα, τα νέα παιδιά, να τον συντρέχουν με προθυμία και να τον βοηθούν στις καθημερινές κτιριακές και άλλες εργασίες. Έτσι, σταδιακά το τραχύ και άγριο τοπίο άρχιζε να μετατρέπεται σε έναν πραγματικό επίγειο παράδεισο.

Μα το περίσσευμα της αγάπης του Γέροντος Ιωαννικίου προχωρούσε και εξακτινωνόταν και πάρα πέρα σε έργα συντήρησης οικιών πτωχών οικογενειών, καλύπτοντας οικονομικούς λογαριασμούς και διαθέτοντάς τους τρόφιμα και εφόδια πρώτης ανάγκης, ενώ αποδέκτες του μεγάλου αυτού φιλανθρωπικού του ενδιαφέροντος αναφέρονται, περαιτέρω, κοντά στις απλές αυτές οικογένειες, ακόμα και Ιερές Μητροπόλεις και Μονές, όπως της Παναγίας της Παληανής και Καλυβιανής, γηροκομεία, καθώς και το Εσπερινό Λύκειο Ηρακλείου, στα οποία μοίραζε χιλιάδες κιλά από όσπρια, πατάτες, ελαιόλαδο, κούτες γάλακτος και κρέας.

       Και το βιβλίο του κ. Μετοχιανάκη ολοκληρώνεται με την αναφορά του και στο ιδιαίτερα υψηλό πνευματικό επίπεδο και χάρισμα της αγιότητας του Γέροντα, που, πέραν του παραπάνω τεράστιου εκκλησιαστικού, κοινωνικού και φιλανθρωπικού έργου του, επιτελούσε και πλήθος θαυματουργικών θεραπειών με τις προσευχές του και το λαδάκι του Γέροντά του οσίου Χατζή Ανανία (εορτάζεται στις 22 Απριλίου) και άλλων αγίων, που μονίμως επικαλούνταν.

       Μεγάλο μέρος του βιβλίου κατέχει και το κεφάλαιο «Μνήμες και βιώματα για τον Γέροντα Ιωαννίκιο», από τη σύζυγο τού κ. Μετοχιανάκη, κ. Ελένη Παπαμιτσάκη- Μετοχιανάκη, νομικό και δασκάλα.   

Ευχαριστούμε θερμά τον εκλεκτό φίλο κ. Ηλία Μετοχιανάκη και την εκλεκτή σύζυγό του, γιατί με το βιβλίο τους αυτό κατόρθωσαν να μας μεταγγίσουν έστω και ψήγματα μόνον από τον ένθεο ζήλο, τους αγώνες και τη θερμουργό πίστη τού εν λόγω Γέροντος Ιωαννικίου, πράου, ειρηνικού και διδακτικού Λευίτη, που καθίσταται σε όλους μας φωτεινό παράδειγμα απεριόριστης αγάπης προς τον άνθρωπο και πίστης προς τον Θεό.