ΜΑΝΟΣ Γ. ΑΣΤΡΙΝΟΣ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΡΕΘΥΜΝΗΣ
[Ρέθυμνο 2010, σχ. 16ο (19Χ22), σσ. 128]
ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
http://ret-anadromes.blogspot.com/
http://ret-anadromes.blogspot.com/
Κυκλοφόρησε πρόσφατα από τον Δικηγορικό Σύλλογο Ρεθύμνης ένα πρωτότυπο και εντυπωσιακό φωτογραφικό λεύκωμα, γενναιόδωρα «φορτωμένο» με άφθονες αναμνήσεις από ιστορικές του τόπου στιγμές και με δεκάδες μορφές, γνωστές και άγνωστες, Ρεθυμνίων λειτουργών της Θέμιδος και κοντά σ’ αυτούς τους τελευταίους και πολλών άλλων Ρεθεμνιωτών, γνωστών από την γόνιμη και αποτελεσματική παρουσία τους στα κοινά της πόλης αυτής.
Το όμορφο αυτό λεύκωμα, με τον τίτλο: «Δικηγορικός Σύλλογος Ρεθύμνης- Μια φωτογραφική αναδρομή», προήλθε χάρη στην αγαστή σύμπραξη και συνεργασία δύο ενεργών και δραστήριων συμπολιτών μας. αφενός του γνωστού και ειδήμονος συλλέκτη κ. Μανού Γ. Αστρινού, κι αφετέρου του σε πολλά ανήσυχου λόγιου δικηγόρου κ. Χαρίδημου Α. Παπαδάκη, που παρότρυνε δημιουργικά τον πρώτο να θέσει στην υπηρεσία του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης το πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο του, το αφορών στους δικηγόρους της πόλης μας. Έτσι προήλθε η προγραφείσα καλαίσθητη και εξαιρετικά φροντισμένη έκδοση, με εκατόν είκοσι οκτώ σελίδες και ισάριθμες, περίπου, ασπρόμαυρες ιστορικές φωτογραφίες.
Το Λεύκωμα συνοδεύεται και από τρία ενημερωτικά σημειώματα, που προετοιμάζουν μέσα από τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες την κατά το δυνατόν ουσιαστικότερη και πληρέστερη προσέγγισή του από τον αναγνώστη. Πρώτο σημείωμα το «Αντί Προλόγου» του τωρινού Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Εμμανουήλ Δρυμάκη, ο οποίος εστιάζει στη σημερινή- και κυρίως τις δύο τελευταίες δεκαετίες- αριθμητική αύξηση της δικηγορικής οικογένειας του νομού μας, γεγονός που καθιστά αναγκαία μια λιπαρά πληροφόρηση και γνωριμία των σημερινών μελών του Συλλόγου με τους προκατόχους τους, σε παλαιότερες εποχές, σε αυτόν τον ίδιο επαγγελματικό χώρο, θυμίζοντάς μου ο λόγος αυτός του Προέδρου τον γνωστό λόγο του Ποιητή (Κ. Παλαμά): «Όσο γνωρίζεις πιο βαθιά, τόσο αγαπάς πιο πλέρια». Έτσι, συνεχίζει ο κ. Δριμάκης: «Η παρούσα έκδοση αναμφισβήτητα θα συμβάλλει στην ενεργοποίηση των σημερινών μελών του Συλλόγου μας, για την επιλογή συμπεριφορών σαν αυτές που κατέλειπαν οι προκάτοχοί μας, οι οποίες μπορούν να αξιολογηθούν και να εκτιμηθούν στο παραπάνω πλαίσιο από τους, κατά τεκμήριο, νοήμονες συναδέλφους, σημερινούς δικηγόρους».
Το όμορφο αυτό λεύκωμα, με τον τίτλο: «Δικηγορικός Σύλλογος Ρεθύμνης- Μια φωτογραφική αναδρομή», προήλθε χάρη στην αγαστή σύμπραξη και συνεργασία δύο ενεργών και δραστήριων συμπολιτών μας. αφενός του γνωστού και ειδήμονος συλλέκτη κ. Μανού Γ. Αστρινού, κι αφετέρου του σε πολλά ανήσυχου λόγιου δικηγόρου κ. Χαρίδημου Α. Παπαδάκη, που παρότρυνε δημιουργικά τον πρώτο να θέσει στην υπηρεσία του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης το πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο του, το αφορών στους δικηγόρους της πόλης μας. Έτσι προήλθε η προγραφείσα καλαίσθητη και εξαιρετικά φροντισμένη έκδοση, με εκατόν είκοσι οκτώ σελίδες και ισάριθμες, περίπου, ασπρόμαυρες ιστορικές φωτογραφίες.
Το Λεύκωμα συνοδεύεται και από τρία ενημερωτικά σημειώματα, που προετοιμάζουν μέσα από τρεις διαφορετικές οπτικές γωνίες την κατά το δυνατόν ουσιαστικότερη και πληρέστερη προσέγγισή του από τον αναγνώστη. Πρώτο σημείωμα το «Αντί Προλόγου» του τωρινού Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Εμμανουήλ Δρυμάκη, ο οποίος εστιάζει στη σημερινή- και κυρίως τις δύο τελευταίες δεκαετίες- αριθμητική αύξηση της δικηγορικής οικογένειας του νομού μας, γεγονός που καθιστά αναγκαία μια λιπαρά πληροφόρηση και γνωριμία των σημερινών μελών του Συλλόγου με τους προκατόχους τους, σε παλαιότερες εποχές, σε αυτόν τον ίδιο επαγγελματικό χώρο, θυμίζοντάς μου ο λόγος αυτός του Προέδρου τον γνωστό λόγο του Ποιητή (Κ. Παλαμά): «Όσο γνωρίζεις πιο βαθιά, τόσο αγαπάς πιο πλέρια». Έτσι, συνεχίζει ο κ. Δριμάκης: «Η παρούσα έκδοση αναμφισβήτητα θα συμβάλλει στην ενεργοποίηση των σημερινών μελών του Συλλόγου μας, για την επιλογή συμπεριφορών σαν αυτές που κατέλειπαν οι προκάτοχοί μας, οι οποίες μπορούν να αξιολογηθούν και να εκτιμηθούν στο παραπάνω πλαίσιο από τους, κατά τεκμήριο, νοήμονες συναδέλφους, σημερινούς δικηγόρους».
Ακολουθεί, δεύτερο, το «Εισαγωγικό Σημείωμα» του κ. Μανού Γ. Αστρινού, ο οποίος, με τη σειρά του, ως λαμπρός και ειδήμων της πόλης μας συλλέκτης, εστιάζει κυρίως στην εικοσιπενταετή συλλεκτική προσπάθειά του και στο ουσιαστικότερο σημείο αυτής, την ταυτοποίηση, την ταύτιση των προσώπων, που οσημέραι καθίσταται δυσκολότερη και πιο επίπονη, από τη στιγμή που, όπως και ο ίδιος παρατηρεί: «η προσωπική επαφή που είναι απαραίτητη για κάθε συλλέκτη κινήθηκε με αργούς ρυθμούς, αφού οι παλαιότεροι που δίνουν τις πληροφορίες φεύγουν και οι επίγονοι δυσκολεύονται να ταυτίσουν άλλα πρόσωπα, πέραν των οικείων τους».Και είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε- από πρόσφατη συνεργασία που είχαμε μαζί του, για παροχή φωτογραφικού και όχι μόνον υλικού, για το βιβλίο μας που εκδόθηκε πρόσφατα «Ρέθυμνο 1900- 1950, Το Ρέθυμνο που μας κληροδότησε το σημερινό Ρέθυμνο»- ότι ο κ. Αστρινός από το προσωπικό του αρχείο είναι ικανός να «προικοδοτήσει» με ανάλογο αρχειακό και φωτογραφικό υλικό και πολλούς άλλους επαγγελματικούς χώρους, συλλόγους και σωματεία της πόλης μας, το οποίο θεωρούμε ότι δεν θα βραδύνει να το κάνει, αλλ’ η εγνωσμένη για τον τόπο του αγάπη θα τον οδηγήσει χωρίς χρονοτριβή σε αυτό.
Ακολουθεί τρίτο και τελευταίο εισαγωγικό του παρουσιαζομένου λευκώματος σημείωμα, που αφορά σε μια σύντομη μεν αλλά περιεκτική αναφορά στην Ίδρυση του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης από τον λόγιο συμπολίτη δικηγόρο κ. Χαρίδημο Α. Παπαδάκη, που είχε και την όλη Επιμέλεια του Λευκώματος. Ο κ. Παπαδάκης διαπιστώνει ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρεθύμνης παρά το ότι «το καταστατικό του εγκρίνεται την 6η Μαΐου 1900 και δημοσιεύεται στην επίσημη εφημερίδα της Κρητικής Πολιτείας την 10η Ιουλίου 1900 (Επίσημη Εφημερίς Κρητικής Πολιτείας 1900), προϋφίσταται ως σύλλογος που ιδρύθηκε μεταξύ 10.11.1884 και 8.11.1885», αποδεικνύοντας, μάλλιστα, και μέσα από τις πηγές τη διαπίστωσή του αυτήν. Με αυτό το ακριβές και άκρως εμπεριστατωμένο άρθρο του, ο φίλος Χάρης Παπαδάκης θεωρούμε ότι έθεσε γερές βάσεις για μια μελλοντική καταγραφή της ιστορίας του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης.
Θερμά συγχαίρουμε και ευχαριστούμε όλους τους παραπάνω συντελεστές του ωραίου αυτού έργου. Η αίσθηση του χρέους απέναντι στην πνευματική και πολιτισμική κληρονομιά τού Τόπου είναι, νομίζω, εκείνη που καθοδήγησε τις προσπάθειές τους και συνέβαλλε στο ξεπέρασμα των οποιωνδήποτε δυσχερειών. Η προσπάθειά τους, ανάγκη βαθιά εσωτερική, αντανακλά το περίσσευμα της ψυχής τους και ενθαρρύνει την ανάληψη και στο μέλλον παρόμοιων πρωτοβουλιών. Χωρίς κανένα δισταγμό μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το φωτισμένο ενδιαφέρον ορισμένων ανθρώπων για την ιστορική και πνευματική του τόπου τους ανάδειξη, το γνήσιο συναίσθημα ευθύνης του καθενός μας απέναντι στον συνάνθρωπό του, η ολοπρόθυμη συνεργασία του με άλλους για ανώτερους σκοπούς και ιδανικά αποτελούν την ασφαλέστερη βάση για την προαγωγή και ανάπτυξη ενός τόπου.
Ακολουθεί τρίτο και τελευταίο εισαγωγικό του παρουσιαζομένου λευκώματος σημείωμα, που αφορά σε μια σύντομη μεν αλλά περιεκτική αναφορά στην Ίδρυση του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης από τον λόγιο συμπολίτη δικηγόρο κ. Χαρίδημο Α. Παπαδάκη, που είχε και την όλη Επιμέλεια του Λευκώματος. Ο κ. Παπαδάκης διαπιστώνει ότι ο Δικηγορικός Σύλλογος Ρεθύμνης παρά το ότι «το καταστατικό του εγκρίνεται την 6η Μαΐου 1900 και δημοσιεύεται στην επίσημη εφημερίδα της Κρητικής Πολιτείας την 10η Ιουλίου 1900 (Επίσημη Εφημερίς Κρητικής Πολιτείας 1900), προϋφίσταται ως σύλλογος που ιδρύθηκε μεταξύ 10.11.1884 και 8.11.1885», αποδεικνύοντας, μάλλιστα, και μέσα από τις πηγές τη διαπίστωσή του αυτήν. Με αυτό το ακριβές και άκρως εμπεριστατωμένο άρθρο του, ο φίλος Χάρης Παπαδάκης θεωρούμε ότι έθεσε γερές βάσεις για μια μελλοντική καταγραφή της ιστορίας του Δικηγορικού Συλλόγου Ρεθύμνης.
Θερμά συγχαίρουμε και ευχαριστούμε όλους τους παραπάνω συντελεστές του ωραίου αυτού έργου. Η αίσθηση του χρέους απέναντι στην πνευματική και πολιτισμική κληρονομιά τού Τόπου είναι, νομίζω, εκείνη που καθοδήγησε τις προσπάθειές τους και συνέβαλλε στο ξεπέρασμα των οποιωνδήποτε δυσχερειών. Η προσπάθειά τους, ανάγκη βαθιά εσωτερική, αντανακλά το περίσσευμα της ψυχής τους και ενθαρρύνει την ανάληψη και στο μέλλον παρόμοιων πρωτοβουλιών. Χωρίς κανένα δισταγμό μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το φωτισμένο ενδιαφέρον ορισμένων ανθρώπων για την ιστορική και πνευματική του τόπου τους ανάδειξη, το γνήσιο συναίσθημα ευθύνης του καθενός μας απέναντι στον συνάνθρωπό του, η ολοπρόθυμη συνεργασία του με άλλους για ανώτερους σκοπούς και ιδανικά αποτελούν την ασφαλέστερη βάση για την προαγωγή και ανάπτυξη ενός τόπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου