ΑΝΤΩΝΗ Κ. ΖΑΧΑΡΑΚΗ
ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΑ
[Ρέθυμνο 2009, σχ. 8ο (24Χ17), σσ. 230]
ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
http://ret-anadromes.blogspot.com
Ο κ. Αντώνης Κ. Ζαχαράκης ανήκει στη στρατιά εκείνη των παλαιών Ρεθεμνιωτών, που γνώρισμά τους έχουν την ευγένεια και τη λεπτότητα του ήθους, τη σεμνότητα και την ανθρωπιά. Ως δάσκαλος επί δεκαετηρίδες, ο κ. Ζαχαράκης διακρινόταν για τον ενθουσιαστικό παλμό της διδασκαλίας του και την απεριόριστη αγάπη του προς τους μαθητές του, ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζουν να τον χαρακτηρίζουν το πηγαίο της ευγένειάς του, η προσήνεια και απλότητα στους τρόπους, η στοργή και εγκαρδιότητα, η ηρεμία και στοχαστικότητα και το αγνό χριστιανικό του ήθος. Οι συναναστρεφόμενοι μαζί του έχουν, πάντοτε, κάτι να ωφεληθούν από αυτόν, γιατί έχει το χάρισμα να μεταδίδει, να φωτίζει, να ευφραίνει και να διδάσκει.
Ο λόγος του εντυπωσιακός και απόλυτα πειστικός μαρτυρεί, νομίζω, πόσο βαθιά χαίρεται από τη συγκομιδή αυτήν του πνευματικού του αγρού και των πλούσιων εμπειριών μιας εκατοντάχρονης ζωής. Πόση χαρά δοκιμάζει- ψυχολογική και αυτή επιθυμία όλων των βετεράνων, των παλαίμαχων της ζωής- τις άφθονες και δυνατές εμπειρίες του να τις μεταφέρει και σε μας τους νεότερους, προκειμένου με τον λόγο του αυτόν να μας διδάξει, νουθετήσει και ψυχαγωγήσει.
Στην ένατη δεκαετία της ζωής του ο κ. Ζαχαράκης, πέραν της δεδομένης ωριμότητας, παρουσιάζει και μιαν αντίστοιχη ανθηρότητα, ευεξία και σφριγηλότατα πνεύματος, που πραγματικά εντυπωσιάζει. Μέσα στα τελευταία οκτώ, μόλις, χρόνια της ζωής του ο κ. Ζαχαράκης κατόρθωσε και ανέστησε οκτώ πολυσέλιδα βιβλία! (μερικοί γνωστοί τίτλοι: Ποιήματα, Αληθινές Ιστορίες, Ο Σηφαλιός, Περασμένα Ξεχασμένα, Του χρόνου τα Γυρίσματα, Τα λογοστεμένα κ.λπ.). Εμπειρία ανεπανάληπτη για τον ίδιο και όλους εμάς που τον παρακολουθούμε στην όμορφη και μεγαλειώδη αυτήν αναμέτρηση του, στο παιγνίδι του αυτό με τις πεπερασμένες και επηρεαζόμενες από πολλούς παράγοντες δυνάμεις του ανθρώπου.
Ο συγγραφέας φιλοσοφεί τα γεγονότα με τα πιο ζωντανά και ελκυστικά χρώματα και με έντονα παραστατικές, σχεδόν νατουραλιστικές εικόνες καταγράφει δεκάδες βιώματά του, που τα ανασύρει και στο παρόν βιβλίο του, όπως και στα προηγούμενα, με φωτογραφική λεπτομέρεια από το συρτάρι της μνήμης, από πρόσωπα συγγενικά, φιλικά, αγαπητά και όχι μόνο, πρόσωπα του περιβάλλοντός του, του σχολείου, τής φύσης, της πόλης και του χωριού.
Οι ενθαρρυντικές κριτικές και τα ευμενή σχόλια που γνώρισαν, μέχρι σήμερα, τα προηγούμενα βιβλία του εκλεκτού διδασκάλου και συμπολίτη κ. Αντώνη Κ. Ζαχαράκη τον ώθησαν να βρει το κουράγιο και το θάρρος, για να συνεχίσει να γράφει, σε μια ηλικία, πάντως, που έρχεται σε καταφανή αντίθεση προς τον δυναμισμό και την αποτελεσματικότητα της γραφίδας του. Να γράφει ιστορίες από το παρελθόν, βιώματα αληθινά και ώριμα για τον ίδιο, κοσμημένα από τον πλούσιο πνευματικό μόχθο ευγενικών προσπαθειών και αγώνων.
Και μέσα σε αυτό το όμορφο «παιγνίδι» του με τον χρόνο και τις πνευματικές του δυνάμεις που, σίγουρα του δίνει ζωή και ενδιαφέρον γι’ αυτό που κάνει, ο κ. Ζαχαράκης, για πρώτη φορά με το παρόν βιβλίο του, προς στιγμήν, φαίνεται να επιζητεί την επιβεβαίωση του αναγνωστικού του κοινού σε αυτό που κάνει και έτσι να βεβαιωθεί ότι τα ποιητικά του σκιρτήματα και αρέσουν και διαβάζονται από το κοινό, να πάρει δύναμη και να συνεχίσει.
Γράφει, λοιπόν, την παρακάτω χαρακτηριστική αποστροφή στον πρόλογο αυτού του τελευταίου, ένατου, βιβλίου του που την μεταφέρω όπως έχει στο σημείωμα μου αυτό:
Έτσι σιγά κι αθόρυβα στο ένατο έχω φτάσει
κι ομολογώ πως τούτο δω μ’ έχει κάπως κουράσει.
«Ποιητικά Σκιρτήματα» είναι το όνομά του
κι όποιος γλυκοδιαβάσει το θα πάρει τη χαρά του.
Πιστεύω πως και με αυτό θα σας ευχαριστήσω,
γιατί αλλιώς θα πρέπει μου εδώ να σταματήσω.Και βέβαια, κ. Ζαχαράκη, την επιβεβαίωση που ζητάτε την έχετε απ’ όλους μας. Και βέβαια επιβάλλεται να συνεχίσετε να γράφετε και να δημιουργείτε ποιήματα και ιστορίες ζωής. Τα ποιήματά σας κυριολεκτικά στάζουν μιαν ασύγκριτη και ασυνήθιστη ωριμότητα και ευλογία απόρροια και τα δύο της ηλικίας που διάγετε. Στάζουν, περαιτέρω, την αγάπη για τη ζωή, την αγάπη για την πατρίδα και τη θρησκεία και τις αξίες της ζωής, πράγματα που όλοι μας απόλυτα τα χρειαζόμαστε.
Τα θέλουμε, τα χρειαζόμαστε τα ποιητικά σας «σκιρτήματα» κ. Ζαχαράκη. μας διδάσκουν, μας τέρπουν, μας ευφραίνουν και σας ευχαριστούμε απεριόριστα για τη μεγαλειώδη αυτήν προσφορά σας.
ΠΟΙΗΤΙΚΑ ΣΚΙΡΤΗΜΑΤΑ
[Ρέθυμνο 2009, σχ. 8ο (24Χ17), σσ. 230]
ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
http://ret-anadromes.blogspot.com
Ο κ. Αντώνης Κ. Ζαχαράκης ανήκει στη στρατιά εκείνη των παλαιών Ρεθεμνιωτών, που γνώρισμά τους έχουν την ευγένεια και τη λεπτότητα του ήθους, τη σεμνότητα και την ανθρωπιά. Ως δάσκαλος επί δεκαετηρίδες, ο κ. Ζαχαράκης διακρινόταν για τον ενθουσιαστικό παλμό της διδασκαλίας του και την απεριόριστη αγάπη του προς τους μαθητές του, ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζουν να τον χαρακτηρίζουν το πηγαίο της ευγένειάς του, η προσήνεια και απλότητα στους τρόπους, η στοργή και εγκαρδιότητα, η ηρεμία και στοχαστικότητα και το αγνό χριστιανικό του ήθος. Οι συναναστρεφόμενοι μαζί του έχουν, πάντοτε, κάτι να ωφεληθούν από αυτόν, γιατί έχει το χάρισμα να μεταδίδει, να φωτίζει, να ευφραίνει και να διδάσκει.Ο λόγος του εντυπωσιακός και απόλυτα πειστικός μαρτυρεί, νομίζω, πόσο βαθιά χαίρεται από τη συγκομιδή αυτήν του πνευματικού του αγρού και των πλούσιων εμπειριών μιας εκατοντάχρονης ζωής. Πόση χαρά δοκιμάζει- ψυχολογική και αυτή επιθυμία όλων των βετεράνων, των παλαίμαχων της ζωής- τις άφθονες και δυνατές εμπειρίες του να τις μεταφέρει και σε μας τους νεότερους, προκειμένου με τον λόγο του αυτόν να μας διδάξει, νουθετήσει και ψυχαγωγήσει.
Στην ένατη δεκαετία της ζωής του ο κ. Ζαχαράκης, πέραν της δεδομένης ωριμότητας, παρουσιάζει και μιαν αντίστοιχη ανθηρότητα, ευεξία και σφριγηλότατα πνεύματος, που πραγματικά εντυπωσιάζει. Μέσα στα τελευταία οκτώ, μόλις, χρόνια της ζωής του ο κ. Ζαχαράκης κατόρθωσε και ανέστησε οκτώ πολυσέλιδα βιβλία! (μερικοί γνωστοί τίτλοι: Ποιήματα, Αληθινές Ιστορίες, Ο Σηφαλιός, Περασμένα Ξεχασμένα, Του χρόνου τα Γυρίσματα, Τα λογοστεμένα κ.λπ.). Εμπειρία ανεπανάληπτη για τον ίδιο και όλους εμάς που τον παρακολουθούμε στην όμορφη και μεγαλειώδη αυτήν αναμέτρηση του, στο παιγνίδι του αυτό με τις πεπερασμένες και επηρεαζόμενες από πολλούς παράγοντες δυνάμεις του ανθρώπου.
Ο συγγραφέας φιλοσοφεί τα γεγονότα με τα πιο ζωντανά και ελκυστικά χρώματα και με έντονα παραστατικές, σχεδόν νατουραλιστικές εικόνες καταγράφει δεκάδες βιώματά του, που τα ανασύρει και στο παρόν βιβλίο του, όπως και στα προηγούμενα, με φωτογραφική λεπτομέρεια από το συρτάρι της μνήμης, από πρόσωπα συγγενικά, φιλικά, αγαπητά και όχι μόνο, πρόσωπα του περιβάλλοντός του, του σχολείου, τής φύσης, της πόλης και του χωριού.
Οι ενθαρρυντικές κριτικές και τα ευμενή σχόλια που γνώρισαν, μέχρι σήμερα, τα προηγούμενα βιβλία του εκλεκτού διδασκάλου και συμπολίτη κ. Αντώνη Κ. Ζαχαράκη τον ώθησαν να βρει το κουράγιο και το θάρρος, για να συνεχίσει να γράφει, σε μια ηλικία, πάντως, που έρχεται σε καταφανή αντίθεση προς τον δυναμισμό και την αποτελεσματικότητα της γραφίδας του. Να γράφει ιστορίες από το παρελθόν, βιώματα αληθινά και ώριμα για τον ίδιο, κοσμημένα από τον πλούσιο πνευματικό μόχθο ευγενικών προσπαθειών και αγώνων.
Και μέσα σε αυτό το όμορφο «παιγνίδι» του με τον χρόνο και τις πνευματικές του δυνάμεις που, σίγουρα του δίνει ζωή και ενδιαφέρον γι’ αυτό που κάνει, ο κ. Ζαχαράκης, για πρώτη φορά με το παρόν βιβλίο του, προς στιγμήν, φαίνεται να επιζητεί την επιβεβαίωση του αναγνωστικού του κοινού σε αυτό που κάνει και έτσι να βεβαιωθεί ότι τα ποιητικά του σκιρτήματα και αρέσουν και διαβάζονται από το κοινό, να πάρει δύναμη και να συνεχίσει.
Γράφει, λοιπόν, την παρακάτω χαρακτηριστική αποστροφή στον πρόλογο αυτού του τελευταίου, ένατου, βιβλίου του που την μεταφέρω όπως έχει στο σημείωμα μου αυτό:
Έτσι σιγά κι αθόρυβα στο ένατο έχω φτάσει
κι ομολογώ πως τούτο δω μ’ έχει κάπως κουράσει.
«Ποιητικά Σκιρτήματα» είναι το όνομά του
κι όποιος γλυκοδιαβάσει το θα πάρει τη χαρά του.
Πιστεύω πως και με αυτό θα σας ευχαριστήσω,
γιατί αλλιώς θα πρέπει μου εδώ να σταματήσω.Και βέβαια, κ. Ζαχαράκη, την επιβεβαίωση που ζητάτε την έχετε απ’ όλους μας. Και βέβαια επιβάλλεται να συνεχίσετε να γράφετε και να δημιουργείτε ποιήματα και ιστορίες ζωής. Τα ποιήματά σας κυριολεκτικά στάζουν μιαν ασύγκριτη και ασυνήθιστη ωριμότητα και ευλογία απόρροια και τα δύο της ηλικίας που διάγετε. Στάζουν, περαιτέρω, την αγάπη για τη ζωή, την αγάπη για την πατρίδα και τη θρησκεία και τις αξίες της ζωής, πράγματα που όλοι μας απόλυτα τα χρειαζόμαστε.
Τα θέλουμε, τα χρειαζόμαστε τα ποιητικά σας «σκιρτήματα» κ. Ζαχαράκη. μας διδάσκουν, μας τέρπουν, μας ευφραίνουν και σας ευχαριστούμε απεριόριστα για τη μεγαλειώδη αυτήν προσφορά σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου