…… «Η Κρήτη έχει το δικό της Άγιο της αγάπης» (συνέχεια)

……  «Η Κρήτη έχει το δικό της Άγιο της αγάπης»                                                          (…συνέχεια)

Κωστής Ηλ. Παπαδάκης

           www.ret-anadromes.blogspot.com

            http://historicalcrete.ims.forth.gr

Στο άρθρο της έγκριτης εφημερίδας «Ρέθεμνος»: «Η Κρήτη έχει το δικό της Άγιο της αγάπης», της 17^ης Φεβρουαρίου 2018, θα ήθελα να προσθέσω κάποια στοιχεία που λείπουν και που, όμως, κατά τη γνώμη μου, συνηγορούν στο ότι, ακριβώς, ο άγιος Υάκινθος μπορεί να καταστεί η ορθόδοξη απάντηση στον δυτικόφερτο  Ά γ ι ο  Β α λ ε ν τ ί ν ο  (14 Φεβρουαρίου), θεωρούμενο από πολλούς ως… «προστάτη άγιο των ερωτευμένων». Προσθέτω, λοιπόν, στη συνέχεια - προκειμένου να μην επαναλάβω τα ίδια- τα στοιχεία, κυρίως, εκείνα που θεωρώ ότι αποδεικνύουν την ιδιότητα αυτήν του αγίου Υακίνθου.   

  Κατά πρώτον, υπάρχει η άποψη ότι ο άγιος Βαλεντίνος ούτε καν αφορά σε άγιο –όπως από τους πολλούς νομίζεται– αλλά σ’ έναν απλό κτήτορα μιας βασιλικής. Πάντως, όπως και να έχει το πράγμα, πρέπει να θεωρήσουμε ότι το όλο θέμα με τον άγιο των ερωτευμένων ελέγχεται και συντελεί στην άμβλυνση της συνείδησης του ατόμου.
    Ο άγιος, λοιπόν, μάρτυρας Υάκινθος (3 Ιουνίου), από την Καισάρεια της Καππαδοκίας, μαρτύρησε, σχεδόν έφηβος, σε ηλικία μόλις είκοσι χρόνων, από ασιτία (για σαράντα μέρες), μη δεχόμενος να φάει από τα κρέατα των θυσιών στα είδωλα (ειδωλόθυτα), διατηρώντας όχι μόνο την πίστη του στον Χριστό αλλά και την αγνότητά του. Το όνομά του παραπέμπει στα γνωστά ομώνυμα άνθη του «Ά σ μ α τ ο ς  τ ω ν  α σ μ ά τ ω ν», της Παλαιάς Διαθήκης, όπου η βοσκοπούλα ακούγεται να λέγει ότι ο  α γ α π η μ έ ν ο ς  της κατέβηκε στον κήπο, στις πρασιές των αρωμάτων, για να της κόψει  υ α κ ί ν θ ο υ ς (κρίνα) και να βοσκήσει τα πρόβατα. «Ο ηγαπημένος μου μετέβη κάτω εις τον κήπον του, εις τας πρασιάς των αρωμάτων, δια να βοσκήσει το ποίμνιόν του εις τους κήπους και συλλέξει υακίνθους. Ανήκω εις τον ηγαπημένον μου και ο ηγαπημένος μου ανήκει εις εμέ, ο οποίος βόσκει το ποίμνιόν του μεταξύ των υακίνθων» (Άσμα ασμάτων κεφ. στ΄, 2-3). Μόνο έτσι, κάτω από τη σφαίρα του πνεύματος και της αγνότητας, ιδωμένος ο έρωτας μπορεί, σύμφωνα με τα παραπάνω, να έχει τον προστάτη Άγιό του.
      Το «Άσμα ασμάτων»- ως έχει η επιγραφή τού εν λόγω βιβλίου της Αγίας Γραφής (ποιητής του οποίου θεωρείται ο Σολομών)- αφορά σε μια σειρά λυρικών ασμάτων, σε μιαν ενότητα όλων ταξινομημένων, τα οποία, κατά γράμμα λαμβανόμενα, εκφράζουν διαλογικά με ζωηρότατες μεν και πολύ αισθητικές, σαρκικές εικόνες- πάντοτε, όμως, εντός των ορίων της ευπρέπειας και της αγνότητας- τη θερμή πίστη και αγάπη δύο προσώπων, που καταλήγει σε αγνή και τέλεια ένωση. Πρώτα περιγράφεται η βαθμιαία γέννηση της ερωτικής αγάπης και μετά η ωρίμανση και τελείωση αυτής. Αλλά κάτω από το ένδυμα της εξωτερικής μορφής του ποιήματος αυτού κρύβεται, αναμφισβήτητα, ένα βαθύτερο νόημα. Το περιεχόμενο, δηλαδή, αυτού του βιβλίου, τελικά, δεν είναι η σαρκική αγάπη, όπως φαίνεται εξωτερικά, αλλά μια θρησκευτική αλληγορία, διά της οποίας ο συγγραφέας του έργου επιζητεί με αισθητές, σαρκικές εικόνες να παραστήσει απτότερα την πνευματική σχέση του Θεού της Π. Διαθήκης (του Γιαχβέ), προς τον Ισραήλ. Κατά δε τη χριστιανική ερμηνεία, η αλληγορία του ποιήματος αυτού αναφέρεται έμμεσα και προφητικά και στη σχέση του Χριστού προς την Εκκλησία.        

Και δυο, περί πλέον, στοιχεία για τον ναό του αγίου Υακίνθου, στα Ανώγεια. Στη δεκαετία του 1990, στον Ψηλορείτη, σε υψόμετρο 1200 μ., χτίστηκε ένας ιδιότυπος ναΐσκος του αγίου Υακίνθου. Ο ναΐσκος φέρει το σχήμα κρητικού «μητάτου», είναι κυκλικός, πέτρινος (στηριζόμενος στους κανόνες της υστερομινωικής αρχιτεκτονικής), φέρει θόλο στα δύο μέτρα και άνοιγμα κορυφής με διάμετρο 30 εκ. Γύρω από τον εν λόγω ναό διοργανώνονται γιορτές πολιτισμού και τέχνης, τα λεγόμενα «Υακίνθεια» (βλ. εικόνες).