ΧΑΡΗΣ ΣΤΡΑΤΙΔΑΚΗΣ *** Το Ρέθυμνο του Τρόμου *** Ιστορική πραγματικότητα και αστικοί μύθοι

ΧΑΡΗΣ ΣΤΡΑΤΙΔΑΚΗΣ

Το Ρέθυμνο του Τρόμου

Ιστορική πραγματικότητα και αστικοί μύθοι

[Εκδόση: Γραφοτεχνική Κρήτης, Ρέθυμνο 2017, σχ. 8^ο (22Χ11), σσ. 130]

   ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

 http://ret-anadromes.blogspot.com

Ο φίλος Σχολικός Σύμβουλος κ. Χάρης Στρατιδάκης είναι γνωστός στην πόλη μας από το πλήθος των μελετών και των βιβλίων του, που αναφέρονται σε θέματα παιδαγωγικά, λαογραφικά και, κυρίως, Τοπικής Ιστορίας. Άνθρωπος με βαθιά γνώση του τόπου και του αντικειμένου ήδη από το έτος 1985, όταν άρχισε, το πρώτον, να συγγράφει, με τη σύζυγό του Αλκμήνη Μαλαγάρη, τον κλασικό, πλέον, για το Ρέθυμνο, «Οδηγό για την πόλη και τα περίχωρα», συνεχίζει και σήμερα το σημαντικό έργο του με μελέτες «ειδικότερες» για το Ρέθυμνο και την ιστορία του, όπως, για παράδειγμα, προηγούμενο βιβλίο του με τον τίτλο «Ρέθυμνο και Θάλασσα, Μια ιστορική σχέση». Στο ίδιο μήκος κινείται, θεωρώ, και το βιβλίο του που είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας με τον τίτλο: «370 Μνημειακά Κενά στην ιστορική Τοπογραφία του Ρεθύμνου», καθώς και αυτό το τελευταίο του- που παρουσιάζουμε με το σημείωμά μας αυτό- με τον τίτλο «Το  Ρέθυμνο του Τρόμου» και υπότιτλο: «Ιστορική πραγματικότητα και  αστικοί μύθοι».

Η μετατόπιση, τον τελευταίο καιρό, του ενδιαφέροντος της Τοπικής Ιστορίας από τα σημαντικότερα στα ασήμαντα του καθημερινού βίου και πολιτισμού και από τους σπουδαίους και επώνυμους στις αφανείς και ανώνυμες πλειοψηφίες του λαού, συμβάλλει ουσιαστικά στην προσωπική και ιστορική ανάπτυξη του ανθρώπου, με έναν διαφορετικό από τους συνήθεις, που ακολουθεί η επίσημη ιστορία, τρόπους.

Με τον τρόπο αυτόν λειτουργεί το τελευταίο βιβλίο του Χ. Στρατιδάκη, που προσφέρει στον αναγνώστη του με έναν ξεχωριστό βιωματικό τρόπο τη δυνατότητα να αντιληφθεί ότι ο σύγχρονος ιστορικός ορίζοντας του στενότερου και ευρύτερου περιβάλλοντός του είναι στενά συνδεδεμένος με την ίδια του την προσωπική ύπαρξη και παρουσία στη ζωή. Εξάλλου, η συγγραφή αυτή είναι αποκύημα των γνωστών βιωματικών περιηγήσεων και περιπατητικών ξεναγήσεων του συγγραφέα στα πλαίσια των Ημερών του Ρεθύμνου, μιαν ελκυστική στους συμπολίτες μας μαθησιακή διαδικασία, γιατί είναι ζωντανή, ευχάριστη, αναφέρεται στον γενέθλιο τόπο και οδηγεί σε βιωματικά αποτελέσματα ιστορικής μάθησης, εφόσον συνδυάζεται με αμεσότερες προσπάθειες ανασύνθεσης και αναδημιουργίας του τοπικού ιστορικού παρελθόντος.

Το βιβλίο αναφέρεται σε εξήντα πέντε (65), συνολικά, στάσεις τρόμου, εκτός αυτών που, συμπληρωματικά, αναφέρει ο φίλος Θοδωρής Ρηγινιώτης στους «Αστικούς θρύλους και μύθους του Ρεθύμνου», στο Παράρτημα του βιβλίου. Οι εξήντα πέντε αυτές στάσεις τρόμου αφορούν, ακριβώς, σε ισάριθμα ιστορικά λήμματα, στα οποία γίνεται λόγος για αιχμαλωσίες χωρίς έλεος, για απαγχονισμούς και καρατομήσεις, αυτοκτονίες, βασανιστήρια, δολοφονίες, πολύνεκρα δυστυχήματα, δωσιλογισμούς και αντεκδικήσεις, εθνικές καταστροφές , εθνοκαθάρσεις εμπρησμούς, εκρήξεις ναρκών και εκτελέσεις χωρίς δίκη και, ακόμη, για επιδημίες, θεομηνίες (πλημμύρες, σεισμούς και παλιρροϊκά κύματα), ναυάγια, νεκρούς αθρήνητους και πολύκλαυστους, οικονομικά κράχ, κατατρεγμούς, πειρατικές επιδρομές, πνιγμούς, πολέμους και βομβαρδισμούς, σφαγές, προσφυγιές, πυρκαγιές.     

  Στο τέλος, πολύ χρήσιμη η (ρεθεμνιώτικη) Βιβλιογραφία και το λεπτομερές «Γενικό Ευρετήριο» ονομάτων και πραγμάτων του βιβλίου, καθώς και η αναφορά της βασικής, κάθε φορά, βιβλιογραφικής πηγής για κάθε λήμμα χωριστά (στάση στη συγκεκριμένη περίπτωση ξενάγησης).  

Θερμά συγχαίρουμε και ευχαριστούμε τον φίλο συγγραφέα- ως συντελεστή και διοργανωτή του λαμπρού αυτού θεσμού στην πόλη μας- Χάρη Στρατιδάκη. Η αίσθηση του χρέους απέναντι στον τόπο του είναι, νομίζουμε, αυτή που καθοδηγεί τις προσπάθειές του. Η προσπάθειά του, ανάγκη βαθιά εσωτερική και αντανακλά το περίσσευμα της καρδιάς του. Χωρίς κανένα δισταγμό μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το φωτισμένο ενδιαφέρον ορισμένων ανθρώπων, το γνήσιο συναίσθημα ευθύνης του καθενός μας απέναντι στους συμπολίτες του, η ολοπρόθυμη συνεργασία με τους άλλους για ανώτερους σκοπούς και ιδανικά αποτελούν την ασφαλέστερη βάση και δικλείδα για την προαγωγή και ιστορική και πνευματική ανάπτυξη και καταξίωση ενός τόπου.