Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας * Ρ Η Μ Α Τ Α Ζ Ω Η Σ Α Ι Ω Ν Ι Ο Υ




 Αγίου Λουκά
 Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας

Ρ Η Μ Α Τ Α  Ζ Ω Η Σ  Α Ι Ω Ν Ι Ο Υ
Επιμέλεια: Μητρ. Αργολίδος Νεκτάριος
Μετάφραση: Μοναχή Ιερωνύμη

                                                          ΤΟΜΟΣ  Α΄

[Εκδόσεις ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, Ναύπλιο 2016, σχ. 8ο (21 Χ 14), σελ. 293]


          ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ


Ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος (Αντωνόπουλος), πέραν των λοιπών αρετών και χαρισμάτων του, είναι και ένας πολυγραφότατος συγγραφέας τριών, τουλάχιστον, δεκάδων βιβλίων. Είναι αυτός που με τα βιβλία του ανέδειξε και έκανε γνωστό ανά το πανελλήνιο τον σύγχρονο Ρώσο άγιο, Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως και Κριμαίας και Καθηγητή τής ανατομίας και χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο τής Τασκένδης. Από το πλήθος των προαναφερθέντων βιβλίων τού Σεβασμιωτάτου, ένδεκα αναφέρονται στον εν λόγω θαυματουργό Άγιο και κυκλοφορούν, εκτός από την ελληνική, και στη Γαλλική, Ρουμανική και Αλβανική γλώσσα. Γνωστή, ειδικά, επί του προκειμένου, είναι η «Συνοδοιπορία με τον Άγιο Λουκά» (τόμοι 3), στην οποία ο Μητροπολίτης Αργολίδος ακολουθεί τα βήματα τού Αγίου και με τον οικείο και γλαφυρό του λόγο μάς παρουσιάζει λεπτομερώς τα μέρη όπου έζησε, τους τόπους τής εξορίας και δοκιμασίας του, αλλά και τους ανθρώπους που τον γνώρισαν και έζησαν κοντά του. Από την άλλη, είναι πανελλήνια γνωστή η αυτοβιογραφία τού Αγίου υπό τον τίτλο: «Αγάπησα το μαρτύριο» (η Ρωσία στα χρόνια τής επανάστασης), στην οποία μιλεί και αυτοβιογραφείται ο ίδιος ο άγιος Λουκάς, ο διάσημος χειρουργός αλλά και κατάδικος και μάρτυς τού σοβιετικού καθεστώτος.
Η αγάπη του αυτή προς τον άγιο Λουκά είναι που τον ώθησε να πραγματοποιήσει δεκάδες, μέχρι σήμερα, ταξίδια στην Ρωσία και ομιλίες και να συνεχίζει επιτυχώς το εκδοτικό του έργο, περί τον εν λόγω σύγχρονο Άγιο, που είναι, πραγματικά, ανεξάντλητος. Έτσι, πριν ένα, μόλις, μήνα (Απρίλιος 2016), από τις εκδόσεις «Επιστροφή», της Ι. Μητροπόλεως Αργολίδος, εκδόθηκε, με την προσωπική επιμέλειά του, ένας νέος τόμος, που περιέχει τριάντα πέντε (35) ομιλίες (κηρύγματα) τού αγίου Λουκά, που εκφωνήθηκαν όλα στο Ταμπώφ τής Ρωσίας, κατά τα έτη 1944-1946, όπου το αθεϊστικό κράτος τού καιρού εκείνου τον απέστειλε ως αρχίατρο και, ένεκα τούτου, αναγκάσθηκε και η ρωσική Εκκλησία να τον μεταθέσει εκεί, στην Αρχιεπισκοπή τού Ταμπώφ, όπου ο Άγιος μέσα από έναν τιτάνιο αγώνα κατάφερε να ξαναζωντανέψει την εκκλησιαστική ζωή και χριστιανική μαρτυρία τού τόπου.
Ήταν πολύ χαρακτηριστικό το πρώτο κήρυγμά του από τη νέα αυτήν θέση του, στον κατεστραμμένο ναό τής Αγίας Σκέπης: «Δέκα πέντε χρόνια, έλεγε, το στόμα μου ήταν κλειστό. Τώρα μπορώ να ξαναμιλήσω και να κηρύξω τον λόγο τού Θεού. Δεχθείτε αυτούς τους λόγους παρηγορίας φτωχοί και πονεμένοι αδελφοί μου. Είσαστε πονεμένοι, γιατί σας λείπει ο λόγος τού Θεού, οι εκκλησίες μας είναι γκρεμισμένες, σκεπασμένες με στάχτη και ερείπια. Όμως, εσείς που βρίσκεστε σε αυτόν τον χώρο, είστε ευτυχείς, γιατί έχετε έναν μικρό ναό που λειτουργεί. Είναι μισογκρεμισμένος και σκοτεινός, αλλά στις καρδιές σας υπάρχει το φως τού Χριστού. Χρειάζεται να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να τον ξαναφτιάξουμε, να τον αγιογραφήσουμε, να τον ανακαινίσουμε και η πίστη μας θα λάμψει και πάλι με νέα φλόγα…».
          Από τα λίγα αυτά λόγια τού πρώτου κηρύγματος τού αγίου Λουκά φαίνονται σαφώς οι πλούσιες αρετές τού κηρυγματικού λόγου του, η απλότητά του, ο αυθορμητισμός και η ειλικρίνεια, η θερμουργός πίστη του στον Θεό και ο ρεαλισμός με τον οποίο επιγράφει την γύρω του επικρατούσα ζοφερή πραγματικότητα. Και, πραγματικά, ο άγιος Λουκάς κατηχούσε επιμελώς και στερρώς στήριζε το ποίμνιο τού Χριστού από την αθεϊστική προπαγάνδα, που σαν λοιμική αρρώστια είχε επιπέσει στην αχανή αυτήν χώρα. Τα λόγια τού αποστόλου Παύλου «ου γαρ απέσταλκέ με ο Χριστός βαπτίζειν, αλλά ευαγγελίζεσθαι» ηχούσαν μόνιμα στην καρδιά του.
Όμως, δυο χρόνια μετά τη χειροτονία του σε επίσκοπο Τασκένδης και Τουρκεστάν, το άθεο καθεστώς άρχισε να σκληραίνει τη στάση του. Ο Άγιος σύντομα βρέθηκε στην εξορία, όπου και πάλι, παρά τις αντίξοες συνθήκες, δεν έπαυσε να κηρύττει τον λόγο τού Θεού. Το 1929- όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο Μητροπολίτης Αργολίδος κ. Νεκτάριος στον περιεκτικό Πρόλογό του στο παρουσιαζόμενο βιβλίο, προσδιορίζοντας επακριβώς το ιστορικό πλαίσιο τής περιόδου εκείνης - η Εκκλησία στην Ρωσία βρέθηκε στη δίνη ενός απροκάλυπτου διωγμού. Με το διάταγμα τής 8ης Απριλίου 1928 το καθεστώς επεδίωκε ουσιαστικά τη διάλυση τής Εκκλησίας. Ακολούθησε μια τέτοια μανία, που ανάλογή της δεν συναντά κανείς εύκολα στην ιστορία τής ανθρωπότητας . συλλήψεις κληρικών, κλείσιμο μοναστηριών, καταστροφές ναών, λεηλασία εκκλησιαστικών σκευών κ.λπ. Όπως ήταν επόμενο και το κήρυγμα απαγορεύθηκε παντελώς. Με όλα αυτά πίστευε κανείς ότι ήταν θέμα χρόνου η εξαφάνιση τής Εκκλησίας. Αποκορύφωμα τού διωγμού υπήρξε η τριετία 1936- 39, όταν εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα τού γκουλάγκ και στους τόπους των εκτελέσεων. Ο άγιος Λουκάς για τρίτη φορά οδηγείται στην εξορία και τη φυλακή. Θα ακολουθήσουν τα δεινά τού Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Σοβιετική Ένωση θα βρεθεί σε δεινή θέση και ο Στάλιν, τότε μόνο, θα αναγκαστεί να υποχωρήσει, βλέποντας πόσο η Εκκλησία τού ήταν «χρήσιμη». Ήταν μια υπολογίσιμη δύναμη, η μόνη που μπορούσε, τη δύσκολη αυτήν στιγμή, να στηρίξει τον λαό, ο οποίος βρισκόταν σε πλήρη απόγνωση. Γι’ αυτό και έδωσε μιαν ανάσα ελευθερίας. Οι κρατούμενοι κληρικοί απελευθερώθηκαν, εκκλησίες άνοιξαν, οι άνθρωποι μπορούσαν τώρα να λατρεύουν τον Θεό και να ακούνε τον λόγο Του. Έτσι επανήλθε στο κηρυγματικό του έργο ο άγιος Λουκάς,
           Στα τριάντα οχτώ χρόνια τής ιεροσύνης και αρχιεροσύνης του ο άγιος Λουκάς έκανε 1250 κηρύγματα, τα οποία θα ήταν, ασφαλώς, πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχαν οι διώξεις και οι εξορίες. Από αυτά τα 750 καταγράφηκαν και αποτέλεσαν δώδεκα δακτυλογραφημένους τόμους (περίπου 4500 σελίδες). Η Θεολογική Ακαδημία τής Μόσχας χαρακτήρισε αυτή τη συλλογή κηρυγμάτων «εξαιρετικό φαινόμενο στη σύγχρονη εκκλησιαστική ζωή και θεολογία» και εξέλεξε τον συγγραφέα τους επίτιμο μέλος τής Ακαδημίας. Ο δε πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Βέτελεβ, καθηγητής τής Ομιλητικής- Ρητορικής, θεωρούσε τα κηρύγματα αυτά «θησαυρούς ερμηνείας τής Αγίας Γραφής».
          Ο παρουσιαζόμενος με το σημείωμά μας αυτό τόμος είναι ο πρώτος και εκδόθηκε- όπως έχουμε, ήδη, επισημάνει με την Επιμέλεια τού εκλεκτού φίλου Μητροπολίτη Αργολίδος κ. Νεκταρίου,  υπό τον τίτλο: «Ρήματα Ζωής Αιωνίου» και σε Μετάφραση τής μοναχής Ιερωνύμης, του Ι. Ησυχαστηρίου Παναγίας Βρυούλων, που μετέφρασε το έργο με πολλή αγάπη, τιμή και σεβασμό προς τον Άγιο. Πρόθεση Επιμελητή και Μεταφράστριας είναι να κυκλοφορήσουν σύντομα και οι επόμενοι τόμοι με τα υπόλοιπα κηρύγματα του Αγίου. Η εικονογράφηση τού βιβλίου πολύ ενδιαφέρουσα προέρχεται από σπάνιο φωτογραφικό υλικό που περιέχεται στο πλουσιότατο Αρχείο τού Σεβασμιωτάτου.        
Για άλλη μια φορά συγχαίρουμε και θερμά ευχαριστούμε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Αργολίδος και εκλεκτό φίλο κ. Νεκτάριο και την Μεταφράστρια μοναχή Ιερωνύμη και τους ευχόμαστε να έχουν δύναμη, για να συνεχίζουν τη γόνιμη και δημιουργική παρουσία τους στον χώρο τής Εκκλησίας.
            

Δεν υπάρχουν σχόλια: