ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ: ΜΑΡΤΥΣ ΧΡΙΣΤΟΥ Ἤ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ; Τὸ θέμα τῆς 4ης κάρας

 

200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 4ΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ

 

ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ:

ΜΑΡΤΥΣ ΧΡΙΣΤΟΥ Ἤ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ;

                                     Τὸ θέμα τῆς 4ης κάρας

                            

        ΚΩΣΤΗΣ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ

    www.ret-anadromes.blogspot.com

-5-

Το πιστοποιητικό του Ιωάννου Βλατάκη

     

       Άλλη απόδειξη, ακόμα ισχυρότερη, της αληθείας που εκφράζεται από το συναξάριο των Αγίων- περί τεσσάρων (04), δηλαδή, Νεομαρτύρων- παρακολουθούμε στο πιστοποιητικό που επισυνάπτεται στην αίτηση του Ι ω ά ν ν ο υ  Β λ α τ ά κ η (βλ. εικ. 1 και 2), με την ίδια ακριβώς χρονολογία (Ιούνιο 1865) που φέρει και η αίτηση της Μαριγώς Βλατάκη [που εξετάσαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, τέταρτο (4) στη σειρά]. Σε αυτό το Πιστοποιητικό αναφέρονται και βεβαιώνονται τα εξής σημαντικά για τον πατέρα, ειδικά, του Ιωάννου Βλατάκη, τον άγιο Μάρτυρα Εμμανουήλ, αλλά και για τους άλλους τρεις συμμάρτυρές του:

                              Πιστοποιητικόν

Βεβαιοῦμενοἱ ὑπογεγραμμένοι ἐν καθαρᾷ συνειδήσει και ἀληθείᾳ και ἒχοντες ὑπ’ ὂψιν τάς ποινάς, δι’ ὧν ὁ τῆς πολιτείας ὡς καί ὁ θεῖος νόμος τιμωρεῖ την ψευδῆ μαρτυρίαν:

        Α^ον) ὃτι ὁ Ἰωάννης Βλατάκης ἐκ τοῦ χωρίου Μέλαμπες τῆς ἐπαρχίας τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τῆς Κρήτης εἷναι ὑιός γνήσιος καί μόνος κληρονόμος τοῦ ἐν μακαρίᾳ τῇ λήξει Ἐ μ μ α ν ο υ ή λ, τοῦ ἐν ἒτει 1824 ἐν Ῥεθύμνῳ ἀθλήσαντος και ὑποστάντος τον μαρτυρικόν θάνατον, ἠχμαλωτίσθη κατά την ἐπιδρομήν τῶν Αἰγυπτίων ἐν τῇ νήσῳ καί μόλις μετά τινων ἐτῶν πολυπαθῆ και ἀφόρητον αίχμαλωσίαν ἐλυτρώθη και ἐπανῆλθεν εἰς τήν πατρίδα του.

      Β^ον) ὃτι ὁ πατήρ τοῦ αὐτοῦ Ἰωάννου Βλατάκη, Ἐ μ μ α ν ο υ ή λ, ἐκ γονέων ὀρθοδόξων χριστιανῶν ἐν κρυπτῷ, δράξας και οὗτος τά ὃπλα κατά τήν Ἑλλην. ἐθνεγερσίαν ἐν ἒτει 1821 και ἡρωϊκῶς ἀγωνισθείς κατά τον ὑπέρ πίστεως και πατρίδος ἀγῶνα συνελήφθη ἐπί τέλους κατά το ἒτος 1824 παρά τῶν Ὀθωμανῶν μετά τοῦ ἑτέρου ἀδελφοῦ αὑτοῦ Ἀ γ γ ε λ ῆ, ὑφ’ ὧν ἐκβιαζόμενος να ἐξομώσῃ το πάτριον δόγμα και ἀσπασθεῖ το ἲδιον αὑτών,ἀλλά και τάς κολακευτικάς αὑτῶν ὑποσχέσεις καί τάς ἐπικειμένας δεινοτάτας βασάνους περιφρονῶν και εἰς την πάτριον Χριστ. Θρησκείαν ἐμμένων ἀσάλευτος, παρεδόθη ἐπί τέλους εἰς χεῖρας τῶν δημίων ὑποστάς μαρτυρικόν πλήρη βασάνων θάνατον ὑπέρ πίστεως και πατρίδος μετά τοῦ μνημονευθέντος ἀδελφοῦ του Ἀ γ γ ε λ  ῆ και δύο ἑτέρων Γ ε ω ρ γ ί ο υ καί Ν ι κ ο λ ά ο υ, ἐξαδέλφων, μεθ’ ὧν δικαίως άπολαύουσιν ἐν τῇ Νήσῳ τιμῶν ἰσαγίων, άνακηρυχθέντες νέοι μάρτυρες και ἃγιοι ὑπό τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐγένετο ὃθεν εἰς ἒνδειξιν τό παρόν να χρησιμεύσῃ εἰς τόν Κύριον Ἰωάννην Ἐμμ. Βλατάκην ὃπου δεῖ.

Ἐν χωρίῳ Μέλαμπες τήν 16 Ἰουνίου 1865

Οἱ ἱερεῖς
π. Μανουήλ Χριστοφοράκης, π. Νικόλαος Αυγουστάκης, π. Γεώργιος Φουτάκης, π. Δημήτριος Μελιδονιώτης, π. Μιχαήλος Μελιδονιώτης

 Ὁ Λάμπης και Σφακίων Παΐσιος ἐπιβεβαιοί

Οἱ προεστοί

Καπετάν Δημήτριος Φωτάκης, Μανουήλ Γ. Παππαδάκης, Χαρίτος Μελιδονιώτης, Γιώργιος Νικολιδάκης, Νικόλαος Παπαδοδημητράκης,
Ἰωάννης Φασατάκης, Κωνσταντίνος Μαμαλάκης, ἨλίαςΤρουλινάκης

Δημογεροντία τοῦ τμήματος Ῥεθύμνης ἐπικυροῖ τήν γνησιότητα τῶν ἐν τῷ παρόντι εγγράφῳ δέκα τριῶν ὑπογραφῶν, τῶν πέντε ἱερέων και ὀκτώ προεστώτων τοῦ χωρίου Μέλαμπες βεβαιωθεῖσα περί τῆς ταυτότητος αὐτῶν.

Ἐν Ῥεθύμνῃ τήν 18 Ἰουνίου 1865

Ἐπιβεβαιούν Οἱ Δημογέροντες

Ν. Μ. Γραμματικάκης, Ἀνδρέας Καθαράκης, Μανουήλ Κορωνάκης, Γεώργιος Μαραβελάκης

Ἐκ τοῦ προξενικοῦ πράκτορος τῆς Ἑλλάδος εἰς Ῥέθυμνον ἐπικυροῦται το γνή-σιον τῆς ὑπογραφῆς, τοῦ Ἀρχιερέως Ῥεθύμνης κ’ Αὐλοποτάμου, τῶν ἂνω τεσσάρων ὑπογεγραμμένων Δημογερόντων, καθώς και τῆς Σφραγῖδος τῆς Δημογεροντίας

Ἐν Ῥεθύμνῃ τήν 18 Ἰουνίου 1865

Ὁ προξενικός πράκτωρ τῆς Ἑλλάδος[1]

(υπογραφή δυσανάγνωστη)

Εικ.1. Το έγγραφο του Ιωάννου Βλατάκη, υιού του μάρτυρος Εμμανουήλ, το πρωτότυπο.

Τα προαναφερόμενα στο πιστοποιητικό στοιχεία επιβεβαιώνονται από ένα επίσημο ιστορικό έγγραφο- από δύο πηγές προερχόμενο- με τον πλέον επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο, αφού υπογράφουν γι’ αυτά οι πέντε (05) ιερείς και οι οκτώ (08) προεστοί του χωριού Μέλαμπες, αρκετοί από τους οποίους ήταν σύγχρονοι των βεβαιουμένων γεγονότων, ενώ το γνήσιο των υπογραφών επικυρώνουν: Ὁ μητροπολίτης Λάμπης και Σφακίων Παΐσιος και η Δημογεροντία τοῦ τμήματος Ῥεθύμνης.

Από την μελέτη, λοιπόν, του παραπάνω εγγράφου προκύπτουν τα εξής συμπεράσματα και πληροφορίες:

      α) Με σαφήνεια διατυπώνεται ότι την 28^η Οκτωβρίου 1824 αποκεφαλίσθηκαν στο Ρέθυμνο ο πατέρας τού Ιωάννου Βλατάκη, μάρτυς Ε μ μ α ν ο υ ή λ, ο αδελφός του Α γ γ ε λ ή ς, καθώς και δύο επιπλέον πρόσωπα, οι Γ ε ώ ρ γ ι ο ς και Ν ι κ ό λ α ο ς, εξάδελφοι των αυταδέλφων Εμμανουήλ και Αγγελή.

        Άρα, από το παρόν δεύτερο έγγραφο (το Πιστοποιητικό του Ιωάννου Βλατάκη) βεβαιώνεται τόσον η  τ α υ τ ό τ η τ α  όσο και ο  α ρ ι θ μ ό ς  των Μαρτύρων που δέχτηκαν τον μαρτυρικό θάνατο έξω από τη Μεγάλη Πόρτα του Ρεθύμνου, που ήταν «τέσσερις» (!) και, ακόμα, ότι και οι τέσσερις μαρτύρησαν κατά τον ίδιο χρόνο, στις 28 Οκτωβρίου, και στον ίδιο τόπο, στη Μεγάλη Πόρτα!

         β) Επίσης, ο Νικόλαος, που αναφέρεται στο προηγούμενο Πιστοποιητικό (βλ. το 4^ο άρθρο μας στη σειρά)- που συνοδεύει την αίτηση τής Μαριγώς Βλατάκη- να πεθαίνει ως εθνικός ήρωας στη Μονή της Παναγίας τής Οδηγήτριας, τον Μάρτιο του έτους 1828, και βέβαια δεν μπορεί να έχει καμιά απολύτως σχέση με τον συνονόματό του Νικόλαο (Βλατάκης και αυτός) που φέρεται να πεθαίνει μαρτυρικά τέσσερα χρόνια πιο πριν, στις 28 Οκτωβρίου του έτους 1824 και σε εντελώς διαφορετικό τόπο, στην πλατεία παρά τη Μεγάλη Πόρτα του Ρεθύμνου, με τους άλλους τρεις συμμάρτυρές του.

 [1]Το παρόν πρωτότυπο έγγραφο (1^η φωτ.) έφερε στο φως η φιλοπονία του καλού φίλου, ιστοριοδίφη, Αντώνη Τσουρδαλάκη, ενώ το ίδιο εντοπίσαμε και εμείς στο Ιστορικό Αρχείο Κρήτης, στα Χανιά 

.