Βλασία Μιχαηλίδου- Τριπολιτάκη * * * Άγγιγμα στον κόσμο του αυτισμού

 

Βλασία Μιχαηλίδου- Τριπολιτάκη

  

                              Άγγιγμα στον κόσμο του αυτισμού

                 [Εκδόσεις ΝΑΜΑ, Αθήνα 2021, σχ. 8ο (21 Χ 14), σσ. 152]

  

   ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

          www.ret-anadromes.blogspot.com

 

Η κ. Βλασία Μιχαηλίδου- Τριπολιτάκη, φιλόλογος, με μεταπτυχιακό τίτλο στην Αρχαία Ιστορία και πιστοποιητικό εξειδίκευσης στην εκπαίδευση ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, είναι γνωστή στο αναγνωστικό κοινό του Ρεθύμνου τόσο από τη γενικότερη αρθρογραφία της στις τοπικές εφημερίδες, όσο και από τη στήλη της, για χρόνια, στις εφημερίδες «Κρητική Επιθεώρηση» και  «Ρέθεμνος», υπό τον γενικότερο τίτλο «Λόγια της καρδιάς», στην οποία κατέθετε σκέψεις, ερωτήματα και προβληματισμούς σε μείζονα κοινωνικά θέματα. Με ιδιαίτερο, στη συνέχεια, ενδιαφέρον το αναγνωστικό κοινό του Ρεθύμνου αγκάλιασε και το πρώτο της βιβλίο, με τον πρωτότυπο τίτλο: «Η ζωή στην εντατική» (β΄ έκδοση: «Εκεί που θα πας… θα έρθω»), ενώ σχετικό με την εξειδίκευσή της στον χώρο της ειδικής αγωγής είναι το παρουσιαζόμενο σήμερα, με το σημείωμά μας αυτό, δεύτερο βιβλίο της, με τον συναισθηματικά ευαίσθητο και έντονα αισθαντικό τίτλο: «Άγγιγμα στον κόσμο του αυτισμού».

      Όπως επισημαίνει η ίδια η συγγραφέας, η επιλογή του τίτλου απηχεί τους αγώνες και τις αγωνίες των μικρών και των μεγάλων που αναμετρούνται καθημερινά με το φάσμα του αυτισμού. Ενδόμυχη δε επιθυμία και σκοπός της το βιβλίο αυτό να αποτελέσει ένα πραγματικό «άγγιγμα» ψυχής για κάθε αναγνώστη με ενσυναίσθηση και ευαισθησία, μεταφέροντας στους γονείς, ιδιαίτερα, που παλεύουν μέσα στα αχαρτογράφητα νερά του αυτισμού το αισιόδοξο μήνυμα ότι με ασφαλές όχημά τους την ανεξάντλητη αγάπη τους προς το παιδί και με βαθιά πίστη, υπομονή και ελπίδα αίρονται τα αδιέξοδα και κατορθώνεται, τελικά, το θαύμα, όπως και στην περίπτωση του μικρού ήρωα του παρουσιαζόμενου βιβλίου, που ξεπέρασε κάθε ανθρώπινη προσδοκία.

Πρόκειται, ακριβώς, για ένα βιβλίο γεμάτο τρυφερές δροσοσταλίδες αναμνήσεων μιας πονεμένης μάνας από τη ζωή του αυτιστικού της παιδιού, που- όπως και η Θεοτόκος τους λόγους τού μικρού Ιησού- διατηρούσε κι εκείνη σαν τιμαλφή στα τρίσβαθα τής καρδιάς της και, όταν έφθασε το πλήρωμα τού χρόνου, τις κέντησε όλες, μία προς μία, πάνω στον πικρόχολο καμβά της θλίψης της, «μετουσιώνοντάς» τες σε μιαν αληθινά χρήσιμη συγγραφική δημιουργία, σε ένα πολύτιμο και με ειδική βαρύτητα βιβλίο, το οποίο αφιερώνει στις πονεμένες μανάδες όλου τού κόσμου.

Η συγγραφέας κατορθώνει με τρόπο εντυπωσιακό, εξαιρετικά, θα έλεγα, ευρηματικό, να αναδείξει βασικές πτυχές της αναπτυξιακής αυτής διαταραχής, του αυτισμού, ενός πολυδιάστατου φαινομένου της ψυχικής υγείας του ατόμου, με απίστευτα μεγάλη ποικιλία κλινικής έκφρασης, που κυμαίνεται από τις πιο ήπιες μέχρι και τις πιο βαριές μορφές, με τεράστιες προκλήσεις και πληθώρα μεθόδων θεραπευτικής παρέμβασης, που απαιτεί σκληρή και επίπονη μελέτη, προκειμένου να το προσεγγίσεις.

Την προσέγγιση αυτήν η συγγραφέας επιτυγχάνει μέσα από την αξιοποίηση ενός παλιού, ξεχασμένου «Ημερολογίου» (Οκτ. 2010), ενός ημερολογίου κατάθεσης ψυχής μιας Μάνας που πορεύτηκε σκληρά με το παιδί της, ζευγμένη με το τέρας του αυτισμού. Μιας μάνας αγωνίστριας, της οποίας η επίπονη πορεία, αποκαλυπτόμενη μέσα από το «Ημερολόγιό» της, συγκινεί απεριόριστα την ψυχή και απευθύνεται στον αναγνώστη ως υστερόχρονος οδοδείκτης αυτογνωσίας, προκειμένου να φωτίσει το μέλλον και όσων άλλων παιδιών βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση με το δικό της, παρότι ξέρει πολύ καλά ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική και απαιτεί ένα αυστηρά προσωπικό και εξατομικευμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Το γενικό, όμως, πλαίσιο της αγάπης και της ενθάρρυνσης στην προσπάθεια αυτήν είναι κοινό σε όλες τις περιπτώσεις.

Η αξιοποίηση του «Ημερολογίου» και η απόδοση των γεγονότων γίνεται από τη συγγραφέα με μυθιστορηματική μορφή, προκειμένου η περιήγηση στον κόσμο του αυτισμού να ελαφρύνει από το βάρος και να προσφέρει την τέρψη ενός λογοτεχνικού έργου, αλλά και να εξασφαλίσει την ανωνυμία των πρωταγωνιστών. Και στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι οι ήρωες του βιβλίου είναι όλοι τους πρόσωπα υπαρκτά^. η ακαταπόνητη Μάνα, η Βασιλική, το αυτιστικό παιδί της, ο Γιάννης, η μικρή του αδελφούλα, η Άλκηστη, που με τον τρόπο της κι αυτή βοηθάει, χωρίς, όμως, να το καταλαβαίνει και η ωραία δασκάλα- σύμβολο και υπόδειγμα αγωγής, η Ειρήνη, μια σωστή Άννα Σάλιβαν στο πλευρό της Άννας Κέλερ. Η ιστορία που ξετυλίγεται, αν και έχει αρκετές παραποιήσεις στοιχείων, βασίστηκε σε γεγονότα πραγματικά, των οποίων η λεπτομερής καταγραφή πιστοποιεί την εγκυρότητά τους και τα καθιστά ως μια μαρτυρία πέρα για πέρα αυθεντική, που έρχεται με απόλυτη επιτυχία να ενώσει πολλά κομμάτια από το παζλ του αυτισμού. 

Αυτό που τελικά εξάγεται ως συμπέρασμα από την ανάγνωση του βιβλίου που παρουσιάζουμε είναι ότι η ατέλειωτη αγάπη της Μάνας, της μικρής αδελφούλας και της θαυμάσιας εκείνης δασκάλας- του κάθε προσώπου με τον τρόπο του και το μερίδιο ευθύνης του - μπόρεσαν να νικήσουν το αδάμαστο τέρας του αυτισμού και να οδηγήσουν παιδί και μάνα σε μιαν άλλη ζωή γεμάτη νόημα, χαρά και ουσία. Πρόκειται για μια νίκη της θερμουργού πίστης στον Θεό, της θυσιαστικής και έμπονης γονεϊκής αγάπης και της ανεξάντλητης επιμονής, υπομονής και ελπίδας. Γιατί η μάνα αυτή δεν άφησε ποτέ τον πόνο να την παγιδέψει στα δίχτυα της απελπισίας,  δεν το ’βαλε ποτέ κάτω, αλλά, μετά την ιατρική γνωμάτευση για το παιδί της, βρήκε τη δύναμη και το κουράγιο να σταθεί δίπλα του, στα πόδια της, χάρη- όπως η ίδια σημειώνει- στη πίστη της στον Θεό και στην απεριόριστη αγάπη και υπομονή της και, στο τέλος, κατόρθωσε να χαρεί και το μέγα θαύμα της πλήρους αποκατάστασής του.

         H κ. Βλασία Μιχαηλίδου- Τριπολιτάκη είναι άξια του δικαίου επαίνου αλλά και της αγάπης όλων μας και γι’ αυτό το νέο πόνημά της, που αποτελεί, τωόντι, περισπούδαστη και κεφαλαιώδους σημασίας μελέτη για το συγκεκριμένο κρίσιμο θέμα. Γιατί είναι γεγονός ότι συχνά παιδιά με αυτισμό υφίστανται διακρίσεις, στιγματίζονται και περιθωριοποιούνται από την αμάθεια ορισμένων ανθρώπων. Τα χρειαζόμαστε, λοιπόν, όσο τίποτε άλλο, του είδους αυτού τα βιβλία, η χρησιμότητα των οποίων κρίνεται καθοριστική. Για άλλη μια φορά συγχαίρουμε τη συγγραφέα και θερμά την ευχαριστούμε και ευχόμαστε ο Θεός να της δίνει υγεία και δύναμη, για να συνεχίζει τη γόνιμη, εργώδη και δημιουργική δραστηριότητά της.