«ΔΡΑΞΑΣΘΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ…»

ΓΙΑΝΝΗ Γ. ΧΡΗΣΤΑΚΗ
«ΔΡΑΞΑΣΘΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ…»
[Έκδοση «Γραφικές Τέχνες Καββαδία», Ηράκλειο 2011, σχ. 8ο (21Χ15), σσ. 79]

ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ
http://www.ret-anadromes.blogspot.com/

Τις μέρες αυτές γνώρισε το φως τής δημοσιότητας ένα νέο βιβλίο με τον παραπάνω λακωνικό τίτλο: «Δράξασθαι Παιδείας…». Συγγραφέας του ο επίτ. Σχολικός Σύμβουλος κ. Γιάννης Γ. Χρηστάκης. Διαβάζοντάς το συνεχώς μονολογούσα: ναι! το βιβλίο αυτό γράφτηκε πάνω στην ώρα τού!! Ναι! Αυτό είναι το βιβλίο των «αγανακτισμένων πολιτών» τής Χώρας μας- όπως, εξάλλου, το χαρακτηρίζει και αυτός ο ίδιος ο συγγραφέας του- που αντιλαμβανόμενοι την κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει τον τελευταίο καιρό άρχισαν να αντιδρούν σωστά. με ήρεμο, αξιοπρεπή και δημοκρατικό τρόπο. Είναι το βιβλίο των απογοητευμένων και αδικημένων νέων μας, που κατά χιλιάδες αποχωρούν κάθε χρόνο στο εξωτερικό αναζητώντας μιαν αξιοπρεπή επαγγελματική αποκατάσταση, αυξάνοντας και επιτείνοντας, με τον τρόπο αυτόν, το ήδη μέγα και επαχθές δημογραφικό πρόβλημα τής Χώρας. Είναι το βιβλίο που πρέπει να διαβάσουν, πρωτίστως, όλοι οι πολιτικοί, αλλά και κάθε Έλληνας πολίτης.
Ο κ. Χρηστάκης- γνωστός και στην πόλη μας από το πλήθος των μελετών και των δεκάδων βιβλίων του, άνθρωπος με γνώση, ήθος και ορθή αντίληψη τής προοδευτικότητας, ώστε, αυτή η τελευταία, να μην καταντά οπισθοδρομικότητα, μελετά τη σύγχρονη κοινωνική τής Χώρας πραγματικότητα, στη αργή μα σταθερή διολίσθησή της σε έναν δρόμο δύσκολο, κατηφορικό, που, απ’ ό,τι φαίνεται, μας οδηγεί σε σοβαρές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Ο συγγραφέας, μέσα από το εν λόγω βιβλίο του, αφήνει κραυγή αγωνίας ενός ανθρώπου που δεν μπορεί να μένει ασυγκίνητος με ό,τι βλέπει γύρω του να συμβαίνει, για τη πολύπλευρη και πολύμορφη κρίση και κυρίως για την κρίση των αξιών που «χτυπά» όλους τους τομείς και όλο το φάσμα τής σύγχρονης συλλογικής και κοινωνικής μας ζωής. παρανομία, καταπάτηση ηθικών αξιών, αρχών και κανόνων, ψεύδος, αναλγησία, υποκρισία, εκμετάλλευση τού ανθρώπου από τον συνάνθρωπο, ανηθικότητα, βρωμιά, απάτη, ατιμία. Με κάθε τρόπο και μέσο επιζητείται από τους πολλούς ο εύκολος πλουτισμός, χωρίς κόπο, αγώνα και προσπάθεια. Χάθηκαν οι αξίες. η δικαιοσύνη, η ειλικρίνεια, η εντιμότητα, η χριστιανική αγάπη, οι όμορφες κοινωνικές αρετές.
Προς ανάσχεση τής θλιβερής αυτής κατάστασης ο συγγραφέας με την παρουσιαζόμενη μελέτη του επιχειρεί να δώσει λύσεις και απαντήσεις με μοναδικό κριτήριο και οδηγό την πείρα και τη λογική τού απλού ανθρώπου που ξέρει να στοχάζεται ελεύθερα και άρα καλά [«στοχάζεται καλά όποιος στοχάζεται ελεύθερα» (Ρήγας Φεραίος)].
Τη λύση τού προβλήματος ο συγγραφέας εντοπίζει στην Παιδεία και μόνο στην Παιδεία που σήμερα, δυστυχώς, δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις. Υπεύθυνος γι’ αυτήν την κατάσταση και για την εν γένει εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθείται είναι, φυσικά, αποκλειστικά το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Αυτό καθορίζει τον σκοπό, τα μέσα, τα προγράμματα τής εκπαίδευσης κι αυτό ετοιμάζει και καταρτίζει επαγγελματικά το εκπαιδευτικό προσωπικό, που θα αναλάβει την υλοποίηση των στόχων του. Χρειαζόμαστε σωστούς δασκάλους, για να αλλάξουμε τον κόσμο μας γύρω και την αθλιότητά μας.
Ο κ. Χρηστάκης στο βιβλίο του μελετά την ελληνική εκπαίδευση διαχρονικά, από την ελληνική αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Έτσι, η μελέτη του καθίσταται ταυτόχρονα ένα άριστο ιστορικό εγχειρίδιο, στο οποίο δίνεται έμφαση, αρχικά, στις ιδεαλιστικές αρχές τής αρχαίας ελληνικής παιδείας και, στη συνέχεια, και της χριστιανικής, που επέφερε τη μεγάλη «αλλαγή» στο παγκόσμιο ιστορικό «γίγνεσθαι», εξυψώνοντας τον άνθρωπο σε πρωταρχική, σε κύρια αξία. Παρακολουθεί στη συνέχεια, την παιδεία κατά τα χρόνια τής Τουρκοκρατίας και φθάνει στη σύγχρονη εποχή, όπου εκθέτει με οξύ κριτικό πνεύμα όλες τις σύγχρονες (μεταπολεμικές) μεταρρυθμίσεις, που και ο ίδιος, ως Σχολικός Σύμβουλος, τις έζησε στην πράξη και από κοντά.
Με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο όλες οι τεκμηριωμένες απόψεις που ο συγγραφέας καταθέτει για το σύγχρονο γλωσσικό ζήτημα (οι νέοι σήμερα αδυνατούν να μελετήσουν τα αριστουργήματα τού Παπαδιαμάντη), για την εισαγωγή των Ξένων Γλωσσών από την Α΄ Δημοτικού (πριν ακόμα εδραιωθεί στα παιδιά η μητρική γλώσσα), για την ελαστικότητα τής βαθμολόγησης και τη χαλάρωση τής πειθαρχίας των μαθητών, για την αλόγιστη χρήση των Η/Υ στην εκπαίδευση, για τα σχολικά εγχειρίδια που βρίθουν σφαλμάτων και ανακριβειών, για την κατάργηση τής επετηρίδας που έχει καταστεί ένα διαρκές «έγκλημα» για τους εκπαιδευτικούς.
Πέραν των παραπάνω, που αφορούν αποκλειστικά στην εκπαίδευση, ο συγγραφέας παρακολουθεί, περαιτέρω, με λύσεις που με βρίσκουν, επίσης, απόλυτα σύμφωνο και τις ανεξέλεγκτες καταστάσεις στις οποίες έχει διολισθήσει η σημερινή ελληνική και κοινωνική πραγματικότητα με τα μόνιμα φαινόμενα κοινωνικής βίας, παράνομου και εύκολου πλουτισμού, τρομοκρατίας, ναρκομανίας, ανθρώπινης και κοινωνικής αδιαφορίας και αναλγησίας, αδιαφάνειας και χρηματισμού, ανάξιας κατάληψης θέσεων (ρουσφετιού) και νομικής κατοχύρωσης αντικοινωνικών προνομίων. Όλες αυτές οι γκρίζες κοινωνικές καταστάσεις διαμορφώνουν «τα κακώς έχοντα» τής ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας, που οδήγησαν στη σημερινή εξαθλίωση των πάντων και στο νεοφανές φαινόμενο των «αγανακτισμένων πολιτών», που και βεβαίως δίκαια πρέπει να εκφράσουν την αγανάκτησή τους- χωρίς όμως και να εξωθούν στα άκρα χειροτερεύοντας τα ήδη κακώς κείμενα τής ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας- μήπως και οι υπεύθυνοι, κυρίως πολιτικοί, ξυπνήσουν και αναλάβουν την κατάσταση τής Χώρας με χέρια σωστά, καθαρά και υπεύθυνα.
Οι θέσεις και οι προτάσεις τού κ. Χρηστάκη, σε όλα τα παραπάνω ζητήματα, είναι εξαιρετικά σοβαρές και υπεύθυνες, αφού στην πλειονότητά τους πατάνε στα στερεά και βέβαια ερείσματα τής αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και των ευαγγελικών διδαγμάτων- όπως αυτά τα τελευταία βγαίνουν ανόθευτα και καθάρια μέσα από τον ευαγγελικό λόγο- που μόνα αυτά παρέχουν ελπίδα και οράματα στον άνθρωπο διδάσκοντάς τον την αγάπη προς τον πλησίον, την αλληλεγγύη, τη συγχώρηση, τη φιλανθρωπία και χαρίζοντάς του ελπίδα και τα εχέγγυα για ένα νέο τρόπο ζωής.
Πρότασή μου και παράκλησή μου μαζί στον καλό φίλο και συγγραφέα τού παρόντος πονήματος κ. Γ. Χρηστάκη, να προωθήσει το βιβλίο του αυτό σε όλους τους πολιτικούς τής Χώρας μας (και στους Τριακοσίους). Ευχής έργο αν βρισκόταν για τον σκοπό αυτόν ένας χορηγός, που θα αναλάμβανε το κόστος δαπάνης. Ένα τέτοιο βιβλίο το χρειάζονται σήμερα περισσότερο παρά ποτέ άλλοτε. Θα πράξει, όποιος το κάνει αυτό, έργο εθνικά σωτήριο!