Αντώνη Ζαχαράκη * * * Φεγγαρόκηπος


Αντώνη Ζαχαράκη

Φεγγαρόκηπος


      ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

Ένας νέος ψηφιακός δίσκος κυκλοφόρησε πρόσφατα με τη σφραγίδα του ρεθεμνιώτη καλλιτέχνη και δημιουργού Αντώνη Ζαχαράκη, βραβευμένου, πρόσφατα, με το  βραβείο «Χρυσή Αφροδίτη» του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κύπρου (CYIFF) για την ταινία μικρού μήκους «Το Ταξίδι» και γνωστού και από τόσες άλλες μουσικές συνεργασίες, συμμετοχές και δισκογραφικές δουλειές, όπως Η Πεντάμορφη και το Τέρας, Θαυμαστή Μπαλωματού, Μύθοι τού Αισώπου, Βασίλισσα τού Χιονιού, Σούσα, Προφητεία, Χρόνος, Μυροβόλια κ.λπ.
Αν κρίνω, ως φιλόλογος, ξεκινώντας πρώτα- πρώτα από το όνομα της νέας δισκογραφικής του δουλειάς, θεωρώ- όπως και από όλες τις προηγούμενες- ότι ο Αντώνης Ζαχαράκης είναι πραγματικά μοναδικός στις ονομασίες των δημιουργιών του, με όλως πρωτότυπες και λογοτεχνικά και συναισθηματικά έντονα φορτισμένες λέξεις που φτάνουν μέχρι και την εξιδανίκευση. Γιατί και ο συγκεκριμένος τίτλος του παρουσιαζομένου, με το παρόν σημείωμά μας, νέου ψηφιακού του δίσκου είναι πραγματικά μοναδικός, υπέροχος. γεμάτος- ως προς το β΄ συνθετικό (κήπος)- πανέμορφες μυρωδιές ποικίλων ευωδιαστών ανθέων, ενώ η θαυμάσια μεταφορά στο α΄ συνθετικό (φεγγάρι- κήπος) προδιαθέτει ευνοϊκά τα συναισθήματα της ψυχής του αναγνώστη.
 Για τις ασυνήθιστες αυτές και όμορφες ονομασίες με τις οποίες σφραγίζει τις δημιουργίες του ο Αντώνης Ζαχαράκης, θυμήθηκα δήλωσή του στον προηγούμενο ψηφιακό του δίσκο (στο Μυροβόλια), όπου όλως αυθόρμητα και φυσικά σημείωνε: «Μη με ρωτήσετε γιατί τα ονόμασα έτσι.  ειλικρινά δεν ξέρω». Και συνεχίζει: «ονόμασα ασυναίσθητα το πρώτο «Δεντρολίβανο», το δεύτερο «Μοσχοκάρυδο», το τρίτο «Γλυκάνισο», και μετά όλα πήραν το δρόμο τους και το όνομά τους». Και πραγματικά, μπορώ να βεβαιώσω κι εγώ ότι έτσι γίνεται συνήθως, που η εσωτερικότητα της καλλιτεχνικής δημιουργίας αυθόρμητα αντανακλάται προς τα έξω με την ονομασία του έργου, προδιαθέτοντας ανάλογα και την ψυχική διάθεση του ακροατή.
Και να που και η σημερινή παρουσίαση του νέου ψηφιακού δίσκου, «Φεγγαρόκηπος», με ανάλογα συναισθήματα έρχεται να προδιαθέσει τον ακροατή, συναισθήματα που αναπηδούν και πάλι «ασυναίσθητα» από το ευγενικό βάθος της ψυχής του δημιουργού τους. Γιατί τι άλλο μπορούν να σημάνουν στο μυαλό του αναγνώστη ποιητικοί στίχοι όπως οι παρακάτω, από το Εισαγωγικό Σημείωμα του Αντώνη Ζαχαράκη;

Κοίτα το φεγγάρι σού έλεγα…
Γιατί να φεύγει και να χάνεται κάποιες μέρες;
«Ψάξε», μου είπες, «για να βρεις έναν κήπο.
Έναν κήπο μαγικό που να φυτρώνουν φεγγάρια.
Και όταν χάνεται από τον ουρανό, να πηγαίνεις και να κόβεις ένα
Για να το καρφιτσώνεις εκεί ψηλά…».

Και συνεχίζει ο Αντώνης τους όμορφους αυτούς ποιητικούς στίχους με τις έντονες μεταφορές- με ποικίλους, θεωρώ, αποδέκτες, οπότε και ποικίλα τα συναισθήματα που δημιουργούν- στο ίδιο ακριβώς πνεύμα και με την ίδια αγωνία: «να ψάξει, δηλαδή, και να βρει (για το αγαπημένο πρόσωπο) τον μαγικό εκείνο κήπο, όπου φυτρώνουν φεγγάρια». Η πρωτοτυπία της σκέψης του ποιητή στο δεύτερο αυτό μέρος του ποιητικού λόγου του είναι εξαιρετική, όταν κατορθώνει να καθοδηγήσει τα νοήματά του πάνω στο ίδιο- με το πρώτο μέρος- μοτίβο, χρησιμοποιώντας, όμως, στην πλοήγησή του ως «πατήματα», τους τίτλους όλων των τραγουδιών που εμπεριέχονται στον δίσκο, τονίζοντάς τους με έντονα μαύρα γράμματα. Οφειλή μας, λοιπόν, να σημειώσουμε κι εμείς και τους υπόλοιπους στίχους, εξυπηρετώντας με τον τρόπο αυτόν, διττή σκοπιμότητα. και να μεταφέρουμε στους αναγνώστες μας την εξαίσια γλυκύτητα των στίχων του Αντώνη, αλλά και να παρουσιάσουμε τους τίτλους των τραγουδιών, τονίζοντάς τους και μεις με μαύρα έντονα στοιχεία. Μ’ έναν σμπάρο, δηλαδή, δυο τρυγόνια.

Σύννεφο θα γίνω για να πετάξω, να σου βρω τον κήπο τον μαγικό…     
Ή θα μπω σε μια βάρκα με λευκό πανί, να ξεκινήσω το ταξίδι…,
Ένα αγάπης οδοιπορικό,
Μα αν δεν το καταφέρω ούτε αυτό, σ’ άσπρο χαρτί θα γράψω
Ένα ευχολόγιο για σένα, για να σου πω ότι τώρα
Που αστέρι έγινες είσαι εσύ το φεγγάρι
Κι εσύ γελώντας μού φώναζες:
Ζωγράφισέ μου αν μπορείς του μισεμού την αγκαλιά, να δω πώς    μοιάζει,
Κι ένα μαντήλι κόκκινο καρό να μου χαρίσεις να δένω στα μαλλιά μου».
Αυτό που μένει στο τέλος, όμως, όσα κι αν στείλω γράμματα,
Θα είναι πάντα το σεργιάνι στα όνειρά μας.
Και ίσως βρω ό,τι εσύ μού έχεις χαρίσει.

Στις συγκεκριμένες μουσικές εκτελέσεις, στον γενναιόδωρα ευωδιαστό αυτόν φεγγαρόκηπο του Αντώνη Ζαχαράκη, ο ήχος διαχέεται και αμβλύνεται τόσο όμορφα, ώστε κανένα από τα όργανα να μην μπορεί να αποδώσει με αιχμηρότητα και ένταση τις φράσεις της μελωδίας, ώστε η μουσική να αποκτά περίγραμμα και τα εκτελούμενα έργα νόημα και ζωή. Η «διαμόρφωση» που επέφεραν όλοι οι εξαίρετοι εκτελεστές πάνω στα πρότυπα μοτίβα τής μουσικής έγκειται, κυρίως, στη διαφοροποίηση που δημιουργείται στις ηχοχρωματικές σχέσεις, λόγω των οργάνων που χρησιμοποιούνται (λαϊκά και κρητικά και όργανα έντεχνων τραγουδιών), ώστε το γενικό αποτέλεσμα να είναι απεριόριστα εντυπωσιακό κι εξαιρετικά θελκτικό και ωραίο. Με τη μουσική του στον παρουσιαζόμενο ψηφιακό δίσκο ο Αντώνης Ζαχαράκης φαίνεται να αγαπά και να διαχειρίζεται με εντυπωσιακή ακρίβεια και ικανότητα τα καλά ακούσματα του πενταγράμμου, μια μουσική φρέσκια, ευαίσθητη δροσιστική, που σε ξεκουράζει, εκφράζοντας συγκεκριμένους συναισθηματικούς και επικοινωνιακούς στόχους.
Στη νέα αυτή ψηφιακή δουλειά του Α. Ζαχαράκη συμμετέχουν με τους στίχους τους οι: Γ. Ζαρκαδούλας, Μ. Πεννή- Ζαχαράκη, Διαμαντής Κορτέσης, Παν. Ρόπαλη, Όλγα Μιχελή και συνεργάζονται γνωστά ονόματα του πενταγράμμου τόσο στο τραγούδι όσο και στην ορχηστρική παλέτα, όπως: ο Σταμάτης Κραουνάκης, ο Βασίλης Σκουλάς, ο Παντελής Θαλασσινός, ο Δημήτρης Υφαντής, η Γεωργία Νταγάκη, ο Μιχάλης Νικηφόρος, η Στέλλα Σειραγάκη, ο Αργύρης Έξαρχος και ο Νίκος Μαρκαντώνης, ενώ από στο Επιτελείο των μουσικών εκτελεστών παρελαύνει, μπορώ να πω, το μεγαλύτερο μέρος των συναδέλφων του Αντώνη στη Δημοτική Φιλαρμονική οι: Στ. Αποστολάκης, Αντ. Αραμπατζόγλου, Αργ. Έξαρχος, Αντ. Ζαχαράκης, Δημ. Καλλέργης, Μιχ. Νικηφόρος, Γεωργία Νταγάκη, Αντ. Ντακάκης, Βαγγ. Παπαδάκης, Βασ. Παπαδάκης, Θαν. Παπαθανασίου, Τιμ. Σαββάκης, Μιχ. Σαπουνάκης, Δημ. Σπυριδάκης, Στ. Συκάκης, Ειρ. Συσκάκη, Δημ. Υφαντής, Φωνές του Νότου.
Η όλη επιλογή τού μουσικού ρεπερτορίου κρίνεται ιδιαίτερα ενθαρρυντική και ευπρόσδεκτη. Όλοι τους- συνθέτης και μουσικοί- είχαν την ευκαιρία στον ψηφιακό αυτόν δίσκο να αποτυπώσουν το πλήρες καλλιτεχνικό διαμέτρημά τους, χαρίζοντάς μας μιαν ερμηνεία λαμπερή, ανάλαφρη, φωτεινή, με εντυπωσιακή ευκρίνεια και καθαρότητα, ώστε να τους ανήκει, όλων, ένα μεγάλο Μπράβο!!
(Οι ενδιαφερόμενοι να αποκτήσουν τη νέα δισκογραφική δουλειά του Αντώνη Ζαχαράκη μπορούν να αναζητήσουν το cd στο MUSIC MARKET, Γερακάρη, 78- 80).                                              

Δεν υπάρχουν σχόλια: