ΧΑΡΗΣ Κ. ΣΤΡΑΤΙΔΑΚΗΣ * * * «Θα υπάγω εις τους Κήπους» * * * Επισκέψεις στο αστικό πράσινο του Ρεθύμνου

ΧΑΡΗΣ Κ. ΣΤΡΑΤΙΔΑΚΗΣ

«Θα υπάγω εις τους Κήπους»

Επισκέψεις στο αστικό πράσινο του Ρεθύμνου

 [Εκδόση: Γραφοτεχνική Κρήτης, Ρέθυμνο 2019, σχ. 8^ο (22Χ11), σσ. 162]

   ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ

 http://ret-anadromes.blogspot.com

Ποιητικός ο τίτλος του νέου βιβλίου του Χάρη Κ. Στρατιδάκη «Θα υπάγω εις τους Κήπους», από το γνωστό παιδικό τραγούδι «Δεν περνάς Κυρά Μαρία» και με υπότιτλο: «Επισκέψεις στο αστικό πράσινο του Ρεθύμνου», μάς εισάγει αμέσως στα περιεχόμενά του. Πρόκειται, ακριβώς, για ένα βιβλίο λουλουδιασμένο απ’ αρχής μέχρι τέλους και πολυμερώς και πολυτρόπως ευωδιάζον, τρίτο στη σειρά Περιηγήσεις στην Ιστορία του Ρεθύμνου, των Εκδόσεων Γραφοτεχνικής Ρεθύμνου. Το βιβλίο- όπως δηλώνεται από τον συγγραφέα- στηρίζεται σε δυο διαφορετικές περιηγήσεις, των οποίων ο ίδιος υπήρξε στο παρελθόν σχεδιαστής και εμψυχωτής.

Και πράγματι, σύμφωνα με τα παραπάνω, θέμα του βιβλίου είναι παν ό,τι αφορά στο πράσινο του Ρεθύμνου χθες και σήμερα. Βρίσκουμε δε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα την εξαντλητική από μέρους του συγγραφέα αναφορά του και στις πιο απίθανες πηγές πρασίνου στην πόλη μας διαχρονικά, τόσο σε όλες τις ποικιλίες φυσικού πρασίνου και βλάστησης όσο, ακόμα, και σε σωρεία πλαστών και εικονικών από τον χώρο της Τέχνης (γλυπτικής, ζωγραφικής και ποίησης) ανθέων. Μήπως και αυτά, εξάλλου, δεν αποτελούν πολύτιμη κληρονομιά του Ρεθύμνου;

Το πράσινο, περαιτέρω, ο συγγραφέας το εντοπίζει στα πιο απίθανα σημεία της πόλης μας, που ο ανυποψίαστος ξένος ή και αυτός ο ντόπιος διαβάτης ούτε καν, ίσως, θα μπορούσε  ποτέ να υποψιαστεί την ύπαρξή του, όπως, για παράδειγμα, αυτό των βενετσιάνικων τειχών με μια εικοσάδα διαφορετικών φυτών και χλωρίδας που θάλλουν μονίμως και με τις ρίζες τους αναλίσκουν ανεπανόρθωτα τη στερεότητα του κάστρου. Το πράσινο, επίσης, των σεπεριών, στην ατέλειωτη αμμουδιά του Ρεθέμνους, ανατολικά της πόλεως, που τείνουν στις μέρες μας να εξαφανιστούν, όπως και τα πανεύοσμα κρινάκια που ευδοκιμούσαν, άλλοτε, άφθονα στις ράχες τους, μαζί με αγριοκυπάρισσα, «πίπιλα» και αθανάτους. 

Ο συγγραφέαςαναφέρεται, επίσης, στις λουλουδιασμένες αυλές των παλιών ρεθεμνιώτικων σπιτιών και στους δασωμένους μοσχομυριστούς εσωτερικούς κήπους, όπως αυτόν που αποτύπωσε και διέσωσε σε περίφημο σχέδιό του ο γνωστός Βοημός περιηγητής Fr. Sieber. Και εντυπωσιάζει περαιτέρω, στο σημείο αυτό, η αναφορά τού συγγραφέα και σε αυτά, ακόμα, τα «άνθη», όπως τα αποκαλεί, «της πέτρας», τις περίφημες, δηλαδή, και μοναδικές απεικονίσεις ανθέων σε βενετσιάνικα θυρώματα, σταυροθόλια, κρήνες κ.λπ., στα οποία η οργιάζουσα και χωρίς φραγμούς, φαντασία του συγγραφέα δίνει ζωή, ζωντάνια και υπόσταση, αρώματα και φυσικές ομορφιές, προχωρώντας εντυπωσιακά και ακόμα πιο πέρα, μεταφέροντάς μας σε στίχους μυριστικούς από τους ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους του έμμετρου μυθιστορήματος «Ερωτόκριτος».

Η ιδιαίτερη οικολογική του συγγραφέα ευαισθησία εκφράζεται σε ειδικό κεφάλαιο του βιβλίου, όπου «θρηνούνται» τα, κατά καιρούς, δένδρα «θύματα» της λεγόμενης αναπτυξιακής πολιτικής της πόλης μας, όπου και γίνεται εύφημος μνεία σε συμπολίτες μας που διακρίνονται ή διακρίθηκαν για την οικολογική τους συνείδηση και την υιοθέτηση, εκ μέρους των, πρακτικών φιλικών προς το περιβάλλον.

Άλλα σπουδαία κεφάλαια είναι και τα αφορώντα στο περιαστικό πράσινο («από τον Εβλιγιά στο φαράγγι των Μύλων») και στους σχολικούς κήπους, που ορισμένοι, μάλιστα, από αυτούς προσφέρουν αφιλοκερδώς τα προϊόντα τους στο έργο φιλανθρωπίας της πόλης μας!   

Με ανάλογο ενδιαφέρον διαβάζονται και τα κεφάλαια του βιβλίου που αφορούν σε ειδικότερες ενημερώσεις, όπως αυτές περί γηγενών και εισηγμένων φυτών και δέντρων, Οικολογικών Σωματείων και συμπολιτών μας εραστών και φίλων του πρασίνου.  

Στο πνεύμα του βιβλίου εντάσσονται και οι ενδεικτικές προτάσεις Εκπαιδευτικών Δραστηριοτήτων για την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, εμπλεκομένων με διάφορα γνωστικά αντικείμενα (Αισθητική Αγωγή, Ελληνική Γλώσσα, Ευέλικτη Ζώνη, Μελέτη Περιβάλλοντος, Ιστορία).

Πολύτιμο, τέλος, «εργαλείο» για τον δάσκαλο και τον ερευνητή βρίσκουμε και το «Αλφαβητάρι» των ειδών που κατά καιρούς έχουν φιλοξενηθεί στον Δημοτικό μας Κήπο, ενώ όλως ενδιαφέρον και εξαιρετικά ενημερωτικό θεωρούμε και το φωτογραφικό υλικό, τόσο σε ασπρόμαυρη και έγχρωμη εκτύπωση, όσο και σε ψιμυθευτά και λεπτοκαμωμένα έγχρωμα φυτολόγια, πραγματικά κοσμήματα σκορπισμένα ανά τις σελίδες του βιβλίου.

Θερμά συγχαίρουμε και ευχαριστούμε τον φίλο συγγραφέα Χάρη Κ. Στρατιδάκη. Η αίσθηση του χρέους απέναντι στον τόπο του είναι, νομίζουμε, αυτή που καθοδηγεί την κάθε πολύτιμη προσπάθειά του, που είναι ανάγκη βαθιά εσωτερική και αντανακλά το περίσσευμα της καρδιάς του. Χωρίς κανένα δισταγμό μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το φωτισμένο ενδιαφέρον ορισμένων ανθρώπων, το γνήσιο συναίσθημα ευθύνης του καθενός μας απέναντι στους συμπολίτες του, η ολοπρόθυμη συνεργασία με τους άλλους για ανώτερους σκοπούς και ιδανικά αποτελούν την ασφαλέστερη βάση και δικλείδα για την προαγωγή και ιστορική και πνευματική ανάπτυξη και καταξίωση ενός τόπου.