ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ Ν. ΡΕΘΥΜΝΗΣ *** 20 χρόνια Αγώνας, Δράση και κοινωνική προσφορά 1997-2017


ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΤΟΜΩΝ  
ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ Ν. ΡΕΘΥΜΝΗΣ

   20 χρόνια Αγώνας, Δράση και κοινωνική προσφορά 1997-2017


   ΚΩΣΤΗ ΗΛ. ΠΑΠΑΔΑΚΗ


(Ομιλία του υπογράφοντος το άρθρο αυτό, κατά την παρουσίαση του βιβλίου των ΑμεΑ, το Σάββατο 16- 12- 2017, στην αίθουσα Ξενία, Ρεθύμνου).

     Οι διακρίσεις αποτελούν, δυστυχώς, μέρος της καθημερινής ζωής των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες. Τα άτομα αυτά, συχνά, ζουν ανοχύρωτα μέσα σε μια κοινωνία που είναι ελάχιστα ευαισθητοποιημένη και ανεκτική απέναντι στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν. Σε μια κοινωνία "σκουριασμένη", νευρωτική που της λείπει η σωστή παιδεία και αγωγή που θα τη βοηθούσε με τρόπο γόνιμο και αποτελεσματικό να αποδεχτεί τη "διαφορά" ως σταθερό γεγονός της ζωής και ότι, ακόμα, κάθε άμεση διάκριση ή άλλη αρνητική διακριτική αντιμετώπιση ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες αποτελεί παραβίαση στοιχειωδών κανόνων και βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
  Πρέπει να βρούμε έναν ευθύ και δραστικό τρόπο να εισαγάγουμε την ισοτιμία και τις ίσες ευκαιρίες, ώστε τα άτομα με αναπηρίες να μην μετατρέπονται, πλέον, σε πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αλλά να θεωρούνται ως ισότιμα μέλη του κοινωνικού συνόλου. Νομοθετικά δεν λείπουν και πολλά πράγματα. Έχουν πολλά επιτευχθεί στον τομέα αυτόν. Λείπει, όμως, η θέληση για εφαρμογή των Νόμων και των κανόνων μιας υγιούς κοινωνίας. Λείπουν κάποιες συντονισμένες προσπάθειες που θα μπορούσαν, πράγματι, να φέρουν χρυσά αποτελέσματα στην υλοποίηση αυτών των σκοπών. Είναι δικαίωμά τους να χαίρονται και τα πρόσωπα με αναπηρίες τις ευκολίες της ζωής και να μην τους γινόμαστε εμείς εμπόδιο στο δικαίωμά τους αυτό, στην εργασία τους, στην ψυχαγωγία τους, στη μόρφωσή τους, στη μετακίνησή τους, κλείνοντας, για παράδειγμα, τον μοναδικό δρόμο από τον οποίο μπορεί να περάσει το αναπηρικό αμαξίδιο ή θέτοντας εμπόδια στην πορεία του τυφλού ατόμου και με τον τρόπο αυτό βάζοντας σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή και ακεραιότητά του ή καταλαμβάνοντας με το αυτοκίνητό μας τη θέση που προορίζεται για το άτομο με κινητικά προβλήματα. Πρόκειται πραγματικά για πράξη ασυνειδησίας και έλλειψης ευαισθησίας. Εγώ μπορώ να προχωρήσω και πιο κάτω σε εξεύρεση άλλης θέσης. Το άτομο με κινητικά προβλήματα δεν έχει αυτήν τη δυνατότητα και το αποκλείω από τη ζωή.   

Το  πάνελ των ομιλητών  Δ. Τσαχάκης, Α. Κοπανάκη, Δ. Κορωνάκης, Κ. Παπαδάκης 

  Τους σκοπούς αυτούς εξυπηρετεί, βέβαια, με ό,τι μέσα διαθέτει και το τοπικό Σωματείο ΑμεΑ, και γενικότερα η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ), προβάλλοντας τα προβλήματα των ΑμεΑ και προωθώντας την περιχαράκωση των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων τους, την προαγωγή της συλλογικής δράσης και συναδελφικής αλληλεγγύης μεταξύ τους και τη συνεργασία με συγγενείς φορείς του Δήμου και της περιφέρειας.   Οφείλουμε όλοι, αγαπητοί μου, να αναχθούμε στο ύψος μας και να αποδεχτούμε τη διαφορά ως γεγονός και πραγματικότητα στην καθημερινή μας ζωή. Να πλησιάσουμε τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Να γίνουμε φίλοι τους. Να τους συμπαρασταθούμε σωστά και ανθρώπινα. Δεν ξέρουμε, εξάλλου, και μας τους ίδιους τι μας περιμένει στο μέλλον, «Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον». Πολλοί από τους σήμερα ανάπηρους συμπολίτες μας πριν λίγα χρόνια έχαιραν άκρας υγείας και χαίρονταν, όπως και μας σήμερα το ακριβό δώρο της ζωής, χωρίς τα προβλήματα που σήμερα αντιμετωπίζουν. Με την αγαπητή μου φίλη και συνάδελφο Πόπη Κατσιπουλάκη είχαμε συνεργασία στενή χρόνων πολλών στο Διοικητικό Συμβούλιο του 3ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου, όπου, τότε, φοιτούσαν τα παιδιά μας. Διοργανώναμε εκδρομές, ομιλίες, θεατρικές παραστάσεις στις οποίες αυτή πρωταγωνιστούσε, πάντοτε, και σκηνοθετούσε, ενώ σε μια χριστουγεννιάτικη εορτή στο σχολείο- και μετά και σε Ξενοδοχείο της πόλης μας- έπαιζα, θυμάμαι, εγώ χριστουγεννιάτικα τραγούδια στο ακκορντεόν κι εκείνη δεν ξεχνώ που ντυμένη Άι- Βασίλης συνεπαιρνόταν ολόκληρη από τις χριστουγεννιάτικες μελωδίες, τραγουδούσε όλο κέφι και χαρά που την μετέδιδε σε όλους μας, μικρούς και μεγάλους, και μοίραζε «αβέρτα» δώρα στα παιδιά! Έτσι είναι, δεν ξέρουμε και μας τι μας περιμένει στο μέλλον. «Κοινή γαρ, επαναλαμβάνω, η τύχη και το μέλλον αόρατον». Και δυναμικός άνθρωπος η Πόπη συνεχίζει, βέβαια, και σήμερα να είναι το ίδιο δυναμική και χρήσιμη στους συνανθρώπους της, τους τυφλούς, στα ΑμεΑ και όχι μόνο.
   Τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν έχουν, αγαπητοί μου, ανάγκη φιλανθρωπίας. Χρειάζονται μόνο την ειλικρινή και καθάρια σκέψη και αγάπη μας, την κατανόηση και συμπαράστασή μας, για να βοηθηθούν να ανταπεξέλθουν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν και να αναδείξουν τις μοναδικές ικανότητές τους.
      Με την παρούσα ευκαιρία, της κομβικής αυτής επετείου των 20 χρόνων από την ίδρυσή του (1997- 2017), το τοπικό Σωματείο ΑμεΑ διοργανώνει πλούσιες εκδηλώσεις, με τη συμμετοχή των αρχών του τόπου και πλήθους Ρεθεμνιωτών, προκειμένου να διατρανωθεί η μέχρι σήμερα προσπάθειά του, να ενθαρρυνθεί και να συνεχίσει και στο μέλλον περισσότερο δυναμικά. Ο δρόμος παραμένει μακρύς, συχνά δύσβατος και τραχύς και υπολείπονται πολλοί, ακόμα, αγώνες και διεκδικήσεις, που πρέπει να γίνουν από το Σωματείο, και μάλιστα στο άμεσα προσεχές μέλλον. Τέτοιες εκδηλώσεις έγιναν πριν από δύο, περίπου, μήνες (23 Σεπτεμβρίου 2017) με την ευκαιρία των εγκαινίων των νέων γραφείων του Σωματείου, που συνέπεσαν, βέβαια, με τα εικοσάχρονα λειτουργίας του. Έγιναν και το 2007, για τα Δέκα χρόνια συνεχούς αγώνα και δράσης και επαναλαμβάνονται και τώρα στα 20 χρόνια, προκειμένου να υπενθυμισθούμε και να τονώνουμε τις προσπάθειές μας και τον αγώνα μας. Γιατί να που μέσα στα είκοσι αυτά χρόνια τα εκατοντάδες, μόνο στον νομό Ρεθύμνου, μέλη του σωματείου με προβλήματα αναπηρίας, είδαν τη ζωή τους, σε πολλούς τομείς, να αλλάζει και να βελτιώνεται σημαντικά και προς το καλύτερο.

Άποψη του κοινού- Κ. Παπαδάκης, παρουσιάζοντας το βιβλίο

  Έτσι, σήμερα,  το βιβλίο- λεύκωμα που έχουμε στα χέρια μας, μια όμορφη έγχρωμη έκδοση του Σωματείου ΑμεΑ της πόλης μας στην επέτειο αυτήν των 20 χρόνων, μας βοηθά να απαριθμήσουμε αυτή τη δράση, τα «Έργα και τις Ημέρες» 20 χρόνων ΑμεΑ, είκοσι χρόνων αγώνων, συνδικαλιστικής δράσης και Κοινωνικής Προσφοράς. Ο τίτλος, εξάλλου, τού εν λόγω βιβλίου, και οι εκατοντάδες έγχρωμες- είκοσι χρόνων- φωτογραφίες μαρτυρούν σαφώς το περιεχόμενό του: «Είκοσι χρόνια Αγώνα, Δράσης και Κοινωνικής Προσφοράς» και με έναν, ακόμα, εσωτερικό- θα τον έλεγα- ψευδότιτλο συμπληρώνει:
 Στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία, ατόμων με χρόνιες παθήσεις και των οικογενειών τους, που τόσα υφίστανται κοντά τους και τόσο αγωνιούν για την εξέλιξή τους.  Η ταξινόμηση της ύλης στο βιβλίο δεν έχει κάποια συγκεκριμένη δομή. Εμείς θα προσπαθήσουμε να σας παρουσιάσουμε την εικοσαετή δράση του Σωματείου συγκεντρώνοντάς την περισσότερο θεματικά παρά  ημερολογιακά, από την πρώτη, δηλαδή, μέρα μέχρι σήμερα.  Μετά από μια Εισαγωγή που απαριθμεί τους σκοπούς και τις υπηρεσίες που το Σωματείο προσφέρει στα μέλη του, ακολουθούν ο Πρόλογος του ακούραστου- όλο αυτό το διάστημα των 20 χρόνων- Προέδρου του Σωματείου ΑμεΑ Ρεθύμνου κ. Δημήτρη Τσαχάκη και ο Χαιρετισμός του Προέδρου της ΕΣΑμεΑ κ. Ιωάννη Βαρδακαστάνη.
    Ο κ. Τσαχάκης τονίζει χαρακτηριστικά τη σημασία της ύπαρξης του Σωματείου στην πόλη μας, κάνοντάς μας μια θαυμάσια αναγωγή στο παρελθόν, 20 χρόνια πριν, και υπενθυμίζοντάς μας την δύσκολη καθημερινότητα των ΑμεΑ τότε, στα 1997. Και η μαρτυρία του είναι αληθινά συγκλονιστική! Τι υπήρχε τότε; Ναι, βεβαιώνει, δεν υπήρχε τίποτα που να απευθυνόταν στα ΑμεΑ! Ούτε μια ράμπα, ούτε μια θέση στάθμευσης οχημάτων ΑμεΑ. Έξω στους δρόμους της πόλης σπάνια συναντούσες άνθρωπο τυφλό, παραπληγικό κ.ο.κ. Τα πρόσωπα με αναπηρία ήταν κυριολεκτικά «εγκλωβισμένα» στο στενό οικογενειακό τους περιβάλλον, ζώντας κυριολεκτικά στο περιθώριο της κοινωνίας. Σήμερα, συνεχίζει ο Πρόεδρος, η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική! Η πόλη μας έχει καταστεί μια από τις πιο προσβάσιμες για τα ΑμεΑ πόλεις της Ελλάδας. Δημιουργήθηκαν δομές, υποδομές, υπηρεσίες και δόθηκαν παροχές που άλλαξαν τη ζωή των ΑμεΑ. Και αυτό επιτεύχθηκε χάριν, κυρίως, στον Δήμο Ρεθύμνου, ο οποίος πρόσφατα τους παραχώρησε και τα νέα τους γραφεία στο κεντρικότερο σημείο της πόλης μας, στην οδό Μοάτσου 4. Μια υπογράμμιση του Προέδρου των ΑμεΑ, που τιμά, πραγματικά, τον Δήμο μας για το κοινωνικό του πρόσωπο και τις ευαισθησίες του προς τις ευπαθείς ομάδες των συνανθρώπων μας. Το θέμα είναι ενδιαφέρον και αποτελεί έκφραση δικαιοσύνης και εξασφάλισης ισότητας ευκαιριών για όλους τους ανθρώπους.  Υπογραμμίζει, βέβαια, παράλληλα, ο Πρόεδρος ότι- πέραν της κοινωνικής ευαισθησίας του Δήμου- όλα όσα έχουν επιτευχθεί επιτεύχθηκαν και χάρις στους πολύχρονους αγώνες τους και τις πιέσεις που άσκησαν προς όλες τις κατευθύνσεις. Και αλλοίμονο να μην είχε γίνει έτσι! Αφού ξέρουμε ότι τίποτε δεν κερδίζεται χωρίς αγώνες και θυσίες, όντας ξαπλωμένοι στην πολυθρόνα του σπιτιού μας.
   Ένα τελευταίο σπουδαίο στοιχείο- καταστάλαγμα των 20 αυτών χρόνων λειτουργίας του Σωματείου- αφήνει ο Πρόεδρος να φανεί. είναι η γνώση και η εμπειρία που αποκτήθηκαν σ’ όλο αυτό το διάστημα, ισχυρά εφόδια και τα δύο για τη συνέχιση του αγώνα διεκδίκησης των δικαιωμάτων του Σωματείου. Παράλληλα, η συμμετοχή δύο μελών των τοπικών ΑμεΑ στα κεντρικά όργανα του Γενικού Συμβουλίου της Εθνικής Συνομοσπονδίας των Ατόμων με Αναπηρία, αφενός, και της Εθνικής Ομοσπονδίας Τυφλών, αφετέρου, καθώς και της Περιφερειακής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία Κρήτης, στα πρόσωπα των Δημήτρη Τσαχάκη και Πόπης Κατσιπουλάκη, αντίστοιχα, δίνει τη δυνατότητα στο Σωματείο του τόπου μας να προωθεί τα προβλήματα των ΑμεΑ του Ρεθύμνου σε κεντρικό επίπεδο και να συμμετέχει ενεργά στις διαδικασίες σχεδιασμού της κεντρικής πολιτικής για την αναπηρία.
   Και να, που όλα αυτά έρχεται να τα επιδοκιμάσει, με τη σειρά του, και ο Πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ κ. Βαρδακαστάνης, ο οποίος (στον δικό του Πρόλογο στο βιβλίο) αναγνωρίζει- τι πιο σημαντικό και αξιόλογο!- ότι το Σωματείο Ατόμων με Αναπηρία του Ρεθύμνου είναι από τα πιο δυναμικά Σωματεία της Χώρας με ισχυρό δυναμικό, ενεργά μέλη και τεράστια κοινωνική προσφορά τόσο στον τόπο του, το Ρέθυμνο, όσο και στο αναπηρικό κίνημα όλης της Χώρας.      Μετά από όλα αυτά τα γενικά, δεν μένει, νομίζω, παρά να δούμε τώρα και τις κυριότερες από τις ειδικές, τις επί μέρους δραστηριότητες του σωματείου όλα αυτά τα χρόνια. Οι δραστηριότητες αυτές αποτυπώνονται στις σελίδες του βιβλίου- λευκώματος που παρουσιάζουμε, μόνο στις κυριότερες εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα, στις ημερίδες και στις κινητοποιήσεις και όχι στις δράσεις, θα τις έλεγα, ουσίας, που αφορούν στον αγώνα και στις κατακτήσεις του Σωματείου για την δημιουργία δομών, υπηρεσιών και παροχών στα άτομα με αναπηρία. Έτσι, 

 Α. Καθιερωμένες σε ενιαύσια βάση εκδηλώσεις του Σωματείου είναι:


1.   Τον Ιανουάριο, κάθε χρόνου, η Κοπή της Πρωτοχρονιάτικης Πίτας με βραβεύσεις και δώρα
2. Την 3η Δεκεμβρίου- που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια και Εθνική Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία- το Σωματείο πραγματοποιεί, κάθε χρόνο, εκδηλώσεις σε συνεργασία με τη Ν. Α. Ρεθύμνου, τους Δήμους και άλλους φορείς.
3.  Κάθε χρόνο, επίσης, στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία (3 Δεκεμβρίου) έχει καθιερωθεί Ημέρα Εθελοντικής Αιμοδοσίας για την κάλυψη σε αίμα των μελών του Σωματείου και ειδικά αυτών που πολυμεταγγίζονται. Την προσπάθεια αυτήν ενισχύουν παιδιά του 547 ΑΜ(ερομεταφερόμενου) ΤΠ, αλλά και της Σχολής Δοκίμων Αστυφυλάκων, ενώ από το 2016 το Σωματείο έχει εγγραφεί στο Εθνικό Μητρώο Εθελοντών Αιμοδοτών.
    Στην ίδια θεματική ενότητα θα κατατάξουμε και το Πρόγραμμα Μεταμοσχεύσεις- Δωρεά Οργάνων, που στηρίζεται από το τοπικό Σωματείο με τακτικές εκδηλώσεις και διοργάνωση, ως την ώρα, δύο σχετικών Ημερίδων (2006 και 2007). Β.  Αναφέρονται, επίσης, δράσεις Υλοποίησης Προγραμμάτων, όπως:


    1. Του Διασυνοριακού Προγράμματος Ελλάδα- Κύπρος που συνετέλεσε στο να επιλυθούν έξι σημαντικά προβλήματα, πάγια αιτήματα του Σωματείου:
     α) η μετατροπή των φωτεινών σηματοδοτών της πόλης μας και σε ηχητικούς
        β) Πέντε σημεία του παραλιακού μετώπου του Δήμου μας έγιναν προσβάσιμα για κολύμπι και ψυχαγωγία Προσώπων με αναπηρίες.        γ) Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης έγινε, επίσης, προσβάσιμο, με την εγκατάσταση ανελκυστήρα και τη δημιουργία ραμπών και αναπηρικής τουαλέτας.
     δ) Έγιναν, ακόμα, προσβάσιμα για τα ΑμεΑ το φρούριο- Φορτέτσα, το θέατρο Ερωφίλη και η οδός Τρανταλίδου (όπου βρίσκεται το Νοσοκομείο).

  2. Στις Δράσεις Υλοποίησης Προγραμμάτων πραγματοποιήθηκαν, επίσης, προγράμματα εκμάθησης ηλεκτρονικών υπολογιστών και του συστήματος γραφής και ανάγνωσης τυφλών Braille (Μπράιγ).
Γ.  Επίσης, στα είκοσι αυτά χρόνια έχουμε την πραγματοποίηση, σε ενιαύσιο, σχεδόν, επίπεδο:


        1. Ημερίδων και εκδηλώσεων όπως:
α)  εκδήλωσης για τα 10χρονα του Σωματείου ΑμεΑ, τον Ιούνιο του 2007β)  Επιστημονικής ημερίδας με θέμα Μετατραυματική Παραπληγίαγ)  Ημερίδας με θέμα την Προσβασιμότηταδ)  Ημερίδας με θέμα τον Αθλητισμό σε άτομα με αναπηρία,
ε)  Ημερίδας με θέμα τουρισμός για όλους.
στ) Ημερίδας για τη στάση της κοινωνίας απέναντι στην αναπηρία
ζ) Ημερίδας για το ζήτημα της αναπηρίας σε συνθήκες οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και, τέλος.η) Ημερίδας με θέμα το ζήτημα της κοινωνικής ένταξης και της κοινωνικής προστασίας σήμερα και      2. Διεθνών, εθνικών και τοπικών συνεδρίων με κυριότερα:α) αυτό του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Ατόμων με Αναπηρία, το πρώτο που πραγματοποιήθηκε σε ευρωπαϊκή πόλη, με θέμα: «Η αναπηρία στη Ευρώπη σήμερα»,β) του Συνεδρίου Αναπηρικών κινημάτων Ελλάδας- Κύπρου, ΕΣΑμεΑ και ΚΥΣΟΑ, στο Ρέθυμνο και
γ) του Συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Τυφλών, με εκπροσώπους Οργανώσεων Τυφλών απ’ όλες τις Χώρες της ευρωπαϊκής Ένωσης.Δ. Έγινε διανομή φυλλαδίων Ενημέρωσης και Οργάνωση Προγραμμάτων επίσκεψης, ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των μαθητών των σχολείων της Π (εριφερειακής) Ε (νότητας) Ρεθύμνου σε θέματα αναπηρίας, με υπεύθυνη στα θέματα αυτά ποιας άλλης; Της συναδέλφου εκπαιδευτικού Πόπης Κατσιπουλάκη.
Ε. Πραγματοποιήθηκαν και πολλές Κινητοποιήσεις προς αντιμετώπιση του δυσμενούς πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού για τα ΑμεΑ περιβάλλοντος, όπως:α) συγκέντρωση και πορεία με σύνθημα θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ισότητα και δικαιοσύνη,β) εκδήλωση με θέμα «γιατί τα ΚΕΚΥΚΑμεΑ πρέπει να επανέλθουν στον τομέα της πρόνοιας»,γ) κατάληψη, τον Νοέμβριο του 2011, του ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ Ρεθύμνου.ΣΤ΄ Σημαντικές, τέλος, υπήρξαν και οι Καλλιτεχνικές και Αθλητικές εκδηλώσεις κατά τα χρόνια αυτά:   α) Μουσική εκδήλωση με την Ορχήστρα Νέων του Πανελλήνιου Συνδέσμου Τυφλών, τον Μάιο του 2003 και
 β) Παρουσίαση, στο Ωδείο, στις 4/12/1998, της θεατρικής παράστασης «Μουσικές Αναδρομές».  γ) αθλητικές εκδηλώσεις (συμμετοχή σε πανελλήνιους αγώνες στίβου, ποδηλασίας, κολύμβησης, επιτραπέζιας αντισφαίρισης κ.λπ, με σημαντικές επιτυχίες και διακρίσεις) από το Σωματείο ΑμεΑ «Ίκαρος», ιδρυμένο το έτος 1999, μέλος της Εθνικής Αθλητικής Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία και αναγνωρισμένο από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Βασικός στόχος και σκοπός τού εν λόγω Αθλητικού Σωματείου των ΑμεΑ είναι η διάδοση του αθλητικού ιδεώδους και η συστηματική καλλιέργεια και ανάπτυξη των δυνατοτήτων και της θέλησης των αθλητών με αναπηρία να παλέψουνε για τη  ζωή και να την αγαπήσουν.   Μετά απ’ όλα αυτά, θέλουμε ειλικρινά να συγχαρούμε το Σωματείο ΑμεΑ Ν.Ρ., καθώς και τον εκλεκτό φίλο και ακαταπόνητο Πρόεδρό του Δημήτρη Τσαχάκη και όλους τους φίλους συνεργάτες του, για τις ανεξάντλητες κι επίπονες προσπάθειες που όλα αυτά τα χρόνια τόσο φιλότιμα καταβάλλουν για την ανάδειξη και προαγωγή των μελών τού σωματείου τους. Ευχή όλων μας- με την ευκαιρία αυτήν του γενεθλίου τού Σωματείου τους έτους-  το μέλλον να είναι αίσιο, επωφελές και δημιουργικό για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Αυτό είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους, το αξίζουν και πρέπει να το αποκτήσουν.
Και για τις μέρες που πλησιάζουν, καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο, υγιές και δημιουργικό το Νέο Έτος                                                                           Σας ευχαριστώ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: